umskering

Fyrra Korintbrævið 7:19 Fyrra Korintbrævið

At vera umskorin hevur einki at týða; at vera óumskorin hevur einki at týða – men at halda boð Guds.

4

Fyrsta Mósebók 21:4 Fyrsta Mósebók

Ábraham umskar Ísak, son sín, táið hann var átta dagar gamal, soleiðis sum Gud hevði álagt honum.

3

Jeremias 4:4 Jeremias

Umskerið tykkum fyri HARRANUM, fáið burt yvirhúð hjarta tykkara, tit Judamenn og tit, sum í Jerusalem búgva – so ikki vreiði Mín brýtur út sum eldur og brennur so, at eingin fær sløkt hana, aftur fyri ringa atburð tykkara!

3

Rómverjabrævið 2:25 Rómverjabrævið

Víst er umskeringin til nyttu, um tú heldur lógina; men ert tú lógbrótari, so ert tú við umskering tíni óumskorin kortini.

3

Rómverjabrævið 2:26 Rómverjabrævið

Heldur nú hin óumskorni boð lógarinnar – skal hann tá ikki, tóat hann er óumskorin, verða roknaður sum umskorin!

3

Rómverjabrævið 2:27 Rómverjabrævið

Og táið tann, ið av náttúruni er óumskorin, fullkemur lógina, skal hann døma teg, tú, sum við bókstavi og umskering ert lógbrótari.

3

Rómverjabrævið 2:28 Rómverjabrævið

Tí ikki er tann Jødi, sum er tað útvortis, ei heldur er umskeringin tann, sum gjørd verður opinberliga á holdinum.

3

Rómverjabrævið 2:29 Rómverjabrævið

Nei, tann er Jødi, sum er tað í loyndum, og umskeringin er umskering hjartans í andanum, ikki í bókstavinum. Slíkur hevur rós sítt, ikki frá menniskjum, men frá Gudi.

3

Galatiabrævið 5:2 Galatiabrævið

Eg, Paulus, sigi tykkum, at lata tit tykkum umskera, gagnar Kristus tykkum einki.

3

Galatiabrævið 5:3 Galatiabrævið

Aftur vitni eg fyri hvørjum manni, ið letur seg umskera, at hann er bundin at halda alla lógina.

3

Galatiabrævið 5:4 Galatiabrævið

Tit eru skildir frá Kristusi, tit, ið vilja verða rættvísgjørdir av lóg; tit eru falnir úr náðini.

3

Galatiabrævið 5:5 Galatiabrævið

Tí við trúgv vænta vit í Andanum tað, sum rættvísin gevur okkum vón um.

3

Galatiabrævið 5:6 Galatiabrævið

Í Kristi Jesusi hevur tað jú einki at týða, um ein er umskorin ella óumskorin; alt varir um at hava trúgv, sum virkar við kærleika.

3

Galatiabrævið 5:7 Galatiabrævið

Tit vóru á góðari leið; hvør hevur forðað tykkum at akta sannleikan?

3

Galatiabrævið 5:8 Galatiabrævið

Henda yvirtaling kemur ikki frá Honum, ið kallaði tykkum.

3

Galatiabrævið 5:9 Galatiabrævið

Eitt sindur av súrdeiggi súrgar alt deiggið.

3

Galatiabrævið 5:10 Galatiabrævið

Eg havi tað álit á tykkum í Harranum, at tit onga aðra hugsan vilja hava; men tann, ið villir tykkum, skal bera dóm sín, hvør hann so er.

3

Galatiabrævið 5:11 Galatiabrævið

Men eg, brøður – prædiki eg enn umskering, hví liggja teir tá enn eftir mær! So er jú krossurin einki ástoyt longur!

3

Fyrsta Mósebók 17:10 Fyrsta Mósebók

Hetta er sáttmálin millum Meg og tykkum og avkom títt eftir teg, sum tit skulu halda: Alt mannkyn hjá tykkum skal verða umskorið.

2

Fyrsta Mósebók 17:11 Fyrsta Mósebók

Tit skulu umskera yvirhúð tykkara, og tað skal vera sáttmálatekinið millum Meg og tykkum.

2

Fyrsta Mósebók 17:12 Fyrsta Mósebók

Átta dagar gamalt skal hvørt dreingjabarn hjá tykkum verða umskorið, mann eftir mann, bæði tann, ið føddur er heima, og tann, ið er keyptur fyri pening frá onkrum fremmandum fólki og ikki er av avkomi tínum.

2

Fyrsta Mósebók 17:13 Fyrsta Mósebók

Umskerast skulu bæði tann, ið føddur er í húsi tínum, og tann, ið keyptur er fyri pening tín. Soleiðis skal sáttmáli Mín vera á holdi tykkara – ævigur sáttmáli.

2

Fyrsta Mósebók 17:14 Fyrsta Mósebók

Men ein óumskorin av mannkyni, ein, hvørs yvirhúð ikki er umskorin, hann skal verða týndur úr fólki sínum; hann hevur brotið sáttmála Mín!“

2

Triðja Mósebók 12:3 Triðja Mósebók

Áttanda dagin skal yvirhúð barnsins verða umskorin.

2

Fimta Mósebók 10:16 Fimta Mósebók

Umskerið tí nú yvirhúð hjarta tykkara og verið ikki harðvunnin longur!

2

Lukas 2:21 Lukas

Táið nú átta dagar vóru gingnir, og Hann skuldi verða umskorin, varð navn Hansara kallað Jesus – sum tað var kallað av einglinum, áðrenn Hann var gitin í móðurlívi.

2

Ápostlasøgan 15:1 Ápostlasøgan

Úr Judea komu nú nakrir, sum lærdu brøðurnar: „Lata tit tykkum ikki umskera eftir siði Mósesar, kunnu tit ikki frelsast!“

2

Ápostlasøgan 15:2 Ápostlasøgan

Tá varð ósemja; Paulus og Barnabas komu í ikki lítið stríð við teir. Tí varð gjørt av, at Paulus og Barnabas og nakrir aðrir av teimum skuldu fara niðan til Jerusalem til ápostlarnar og hinar elstu, av tí at hesin spurningur var komin upp.

2

Ápostlasøgan 15:3 Ápostlasøgan

Teir vórðu nú av samkomuni sendir avstað. Teir fóru gjøgnum Fønikia og Samaria og søgdu frá, hvussu heidningarnir høvdu vent við, og teir gleddu stórliga allar brøðurnar.

2

Ápostlasøgan 15:4 Ápostlasøgan

Táið teir so komu til Jerusalem, vórðu teir fagnaðir av samkomuni, ápostlunum og hinum elstu, og teir søgdu frá stórverkunum, ið Gud hevði gjørt við teimum.

2

Ápostlasøgan 15:5 Ápostlasøgan

Men nakrir av flokki Farisearanna, sum vóru komnir til trúnna, reistust og søgdu: „Teir eiga at verða umskornir og fáa boð um at halda Móselóg!“

2

Ápostlasøgan 15:6 Ápostlasøgan

Ápostlarnir og hinir elstu komu tá saman at samráðast um hetta.

2

Ápostlasøgan 15:7 Ápostlasøgan

Táið teir nú høvdu trætt nógv um tað, reistist Pætur og segði við teir: „Tit menn, brøður! Tit vita, at Gud langt síðani útvaldi meg millum tykkara til at vera tann, við hvørs munni heidningarnir skuldu fáa at hoyra orð evangeliums og koma til trúgv.

2

Ápostlasøgan 15:8 Ápostlasøgan

Gud, sum kennir hjørtuni, gav teimum vitnisburð, táið Hann gav teimum líka væl sum okkum Heilaga Andan.

2

Ápostlasøgan 15:9 Ápostlasøgan

Hann gjørdi ongan mun á okkum og teimum, táið Hann við trúnni reinsaði hjørtu teirra.

2

Ápostlasøgan 15:10 Ápostlasøgan

Hví freista tit tá nú Gud við at leggja ok á háls lærisveinanna, sum hvørki fedrar okkara ella vit hava verið mentir at bera!

2

Ápostlasøgan 15:11 Ápostlasøgan

Vit trúgva jú, at vit verða frelstir av náði Harrans Jesusar – vit líka væl sum teir!“

2

Ápostlasøgan 15:12 Ápostlasøgan

Tá tagdi allur flokkurin, og teir lurtaðu eftir Barnabasi og Paulusi, sum søgdu frá, hvussu stór tekin og undur Gud við teimum hevði gjørt millum heidningarnar.

2

Ápostlasøgan 15:13 Ápostlasøgan

Táið teir hildu uppat at tala, tók Jákup til orða og segði: „Tit menn, brøður! Hoyrið meg!

2

Ápostlasøgan 15:14 Ápostlasøgan

Símun hevur sagt frá, hvussu Gud í byrjan hevði umhugsan um at taka navni Sínum út fólk av heidningunum.

2

Ápostlasøgan 15:15 Ápostlasøgan

Við hetta samsvara orð profetanna – sum skrivað er:

2

Ápostlasøgan 15:16 Ápostlasøgan

„Eftir hetta skal Eg koma aftur og endurreisa falnu tjaldbúð Dávids; ja, toftir hennara skal Eg byggja upp og reisa hana upp aftur,

2

Ápostlasøgan 15:17 Ápostlasøgan

fyri at leivdin av menniskjum skal søkja Harran, allir heidningar, sum navn Mítt er nevnt yvir – sigur Harrin, sum ger hetta.“

2

Ápostlasøgan 15:18 Ápostlasøgan

– Gud kennir frá ævunum øll verk Síni.

2

Ápostlasøgan 15:19 Ápostlasøgan

Eg haldi tí, at ikki eigur at verða gjørt teimum torført – heidningunum, ið venda við til Gud,

2

Ápostlasøgan 15:20 Ápostlasøgan

men at skrivað eigur at verða til teirra, at tey skulu halda seg frá at dálka seg við avgudum, frá siðloysi, frá tí, sum kvalt er, og frá blóði.

2

Ápostlasøgan 15:21 Ápostlasøgan

Tí Móses hevur frá fornari tíð menn í hvørjum býi, sum prædika hann – hann verður jú lisin upp í sýnagogunum hvønn sabbat.“

2

Ápostlasøgan 15:22 Ápostlasøgan

Tá gjørdu teir av, ápostlarnir og hinir elstu saman við allari samkomuni, at velja nakrar menn millum sín og senda teir til Antiokia við Paulusi og Barnabasi; teir valdu Judas, sum kallaðist Barsabbas, og Silas; hesir vóru hávirdir menn millum brøðurnar.

2

Ápostlasøgan 15:23 Ápostlasøgan

Teir skrivaðu soleiðis við teimum: „Ápostlarnir, hinir elstu og brøðurnir heilsa brøðrunum av heidningunum í Antiokia, Sýrlandi og Kilikia.

2

Ápostlasøgan 15:24 Ápostlasøgan

Av tí at vit hava frætt, at nakrir, sum komnir eru frá okkum, hava órógvað tykkum við talu síni og volt sálum tykkara ófrið – vit hava einki boð givið teimum um tað –

2

Versir