ummar

Lukas 14:18 Lukas

Men teir fóru allir sum ein at umbera seg. Hin fyrsti segði við hann: „Eg havi keypt nakað av jørð og eri noyddur at fara út at hyggja at henni; eg biði teg – halt mær til góða!“

8

Lukas 14:19 Lukas

Ein annar segði: „Eg havi keypt fimm pør av oksum og fari út at royna teir; eg biði teg – halt mær til góða!“

8

Lukas 14:20 Lukas

Uppaftur ein annar segði: „Eg havi tikið mær konu, og tí fái eg ikki komið.“

8

Onnur Mósebók 4:10 Onnur Mósebók

Men Móses segði við HARRAN: „Hoyr meg, HARRI! Eg havi aldri verið orðkringur maður; eg var tað ikki áður, og eg eri tað heldur ikki nú, eftir at Tú hevur talað við tænara Tín; eg eri tungur fyri málinum og havi ilt við at tosa.“

6

Onnur Mósebók 4:11 Onnur Mósebók

Tá svaraði HARRIN honum: „Hvør hevur givið menniskjanum munn, og hvør ger stumman ella deyvan, síggjandi ella blindan! Man tað ikki vera Eg, HARRIN!

6

Onnur Mósebók 4:12 Onnur Mósebók

Far tí nú, og Eg skal vera við munni tínum og læra teg, hvat tú skalt siga!“

6

Onnur Mósebók 4:13 Onnur Mósebók

Men hann segði: „Hoyr meg, HARRI! Send nú, hvønn annan Tú vilt!“

6

Onnur Mósebók 4:14 Onnur Mósebók

Tá tendraðist vreiði HARRANS móti Mósesi, og Hann segði: „Hevur tú ikki bróður tín, Áron, Levitin! Hann dugir at tosa, tað veit Eg! Hann kemur eisini ímóti tær nú, og hann verður glaður í hjartanum, táið hann sær teg.

6

Lukas 9:59 Lukas

Hann segði við ein annan: „Fylg Mær!“ Men hann svaraði: „Harri, loyv mær fyrst at fara og jarða faðir!“

5

Lukas 9:60 Lukas

Tá segði Hann við hann: „Lat hini deyðu jarða síni deyðu, men far tú avstað og ber boð um ríki Guds!“

5

Lukas 9:61 Lukas

Uppaftur ein annar segði: „Harri, eg skal fylgja Tær, men loyv mær fyrst at siga teimum farvæl har heima við hús!“

5

Lukas 9:62 Lukas

Tá svaraði Jesus honum: „Eingin, ið leggur hondina á plógvið – og hyggur aftur um seg, hóskar til ríki Guds.“

5

Jeremias 1:4 Jeremias

Orð HARRANS kom til mín; Hann segði:

4

Jeremias 1:5 Jeremias

„Áðrenn Eg myndaði teg í móðurlívi, kendi Eg teg, og áðrenn tú komst út úr móðurfangi, halgaði Eg teg; til profet tjóðanna setti Eg teg.“

4

Jeremias 1:6 Jeremias

Men eg svaraði: „Á Harri HARRI! Eg dugi jú ikki at tala, eg, sum so ungur eri!“

4

Jeremias 1:7 Jeremias

Tá segði HARRIN við meg: „Sig ikki: „Eg eri so ungur!“ Nei, tú skalt fara til øll, ið Eg sendi teg til, og tala alt, ið Eg áleggi tær at tala.

4

Jeremias 1:8 Jeremias

Tú skalt ikki óttast tey; tí Eg eri við tær og skal bjarga tær! – sigur HARRIN.“

4

Jeremias 1:9 Jeremias

HARRIN rætti út hondina og nam við munn mín; og HARRIN segði við meg: „Nú leggi Eg orð Míni í munn tín.

4

Jeremias 1:10 Jeremias

Eg seti teg í dag yvir tjóðirnar og yvir ríkini, til at slíta upp og ríva niður, leggja í oyði og bróta niður, byggja og planta.“

4

Fyrsta Mósebók 3:12 Fyrsta Mósebók

Ádam svaraði: „Kvinnan, Tú gavst mær at vera hjá mær, hon gav mær av trænum, og eg át.“

3

Fyrsta Mósebók 3:13 Fyrsta Mósebók

Tá segði Gud HARRIN við kvinnuna: „Hvat er tað, ið tú hevur gjørt!“ Kvinnan svaraði: „Ormurin dáraði meg, so at eg át.“

3

Rómverjabrævið 1:20 Rómverjabrævið

Ósjónliga vera Hansara, bæði æviga kraft og guddómleiki Hansara, sæst frá skapan heimsins; tað skilst av verkum Hansara; tey hava tí onga avsakan.

3

Rómverjabrævið 2:1 Rómverjabrævið

Tú, menniskja – hvør tú so ert, sum dømir – hevur tí onga avsakan; í tí, sum tú dømir annan fyri, fordømir tú jú teg sjálvan; tí tú, sum dømir, gert tað sama!

3

Onnur Mósebók 4:1 Onnur Mósebók

Móses svaraði: „Men tey fara ikki at trúgva mær og fara ikki at lurta eftir mær; tey fara at siga: „HARRIN hevur ikki opinberað Seg fyri tær!““

2

Dómararnir 6:12 Dómararnir

Eingil HARRANS vísti seg fyri honum og segði við hann: „HARRIN er við tær, djarvi kappi!“

2

Dómararnir 6:13 Dómararnir

Men Gideon svaraði honum: „Hoyr meg, harri! Er HARRIN við okkum, hví er tá alt hetta komið á okkum! Og hvat er vorðið av øllum undurverkum Hansara, sum fedrar okkara hava sagt okkum frá, táið teir søgdu: „Leiddi ikki HARRIN okkum út av Egyptalandi!“ – Men nú hevur HARRIN koyrt okkum frá Sær og givið okkum í hendur Midjanita!“

2

Dómararnir 6:14 Dómararnir

Tá vendi HARRIN Sær til hansara og segði: „Far avstað í hesi styrki tíni, so skalt tú frelsa Ísrael úr hondum Midjanita – sanniliga, Eg sendi teg!“

2

Dómararnir 6:15 Dómararnir

Men hann svaraði Honum: „Hoyr meg, Harri! Hvussu skal eg kunna frelsa Ísrael! Slekt mín er jú tann, ið minst hevur at týða í Manasse, og eg eri yngstur í fedrahúsi mínum!“

2

Dómararnir 6:16 Dómararnir

HARRIN segði við hann: „Eg skal vera við tær, og tú skalt høgga Midjanitar niður, allar sum ein!“

2

Dómararnir 6:17 Dómararnir

Tá segði hann við Hann: „Havi eg funnið náði fyri eygum Tínum, so lat meg fáa tekin fyri, at tað er Tú, ið talar við meg!

2

Matteus 8:21 Matteus

Ein annar, ein av lærisveinum Hansara, segði við Hann: „Harri! Loyv mær fyrst at fara og jarða faðir!“

2

Rómverjabrævið 2:2 Rómverjabrævið

Vit vita, at dómur Guds – sum sannleiki býður – er yvir teimum, ið slíkt gera.

2

Rómverjabrævið 2:3 Rómverjabrævið

Men tú, menniskja, sum dømir tey, ið slíkt gera, og gert tað sjálvur, heldur tú, at tú skalt sleppa undan dómi Guds?

2

Rómverjabrævið 2:4 Rómverjabrævið

Ella vanvirðir tú ríkidømi góðsku, tolinmóðs og langmóðs Hansara og veitst ikki, at góðska Guds leiðir teg til umvending?

2

Rómverjabrævið 2:5 Rómverjabrævið

Við tað at tú ert so harður, og hjarta títt kennir ikki angur, hópar tú tær upp vreiði á degi vreiðinnar, táið rættvísi dómur Guds verður opinberaður.

2

Rómverjabrævið 2:6 Rómverjabrævið

Hann skal løna einum og hvørjum eftir verkum hansara.

2

Rómverjabrævið 2:7 Rómverjabrævið

Ævigt lív skal Hann geva teimum, sum við áhaldni í góðum verki søkja dýrd, heiður og óforgeingiligleika.

2

Rómverjabrævið 2:8 Rómverjabrævið

Men yvir tey, sum hava hug til stríð og akta ikki sannleikan, men akta órættvísina, skal koma vreiði og bræði;

2

Rómverjabrævið 2:9 Rómverjabrævið

trongd og angist skal koma yvir hvørja menniskjasál, ið ger hitt ónda, bæði Jøda – fyrst – og síðani Grikka,

2

Rómverjabrævið 2:10 Rómverjabrævið

men dýrd, heiður og friður yvir hvønn tann, sum ger hitt góða, bæði Jøda – fyrst – og so Grikka.

2

Rómverjabrævið 2:11 Rómverjabrævið

Tí hjá Gudi er ikki mannamunur;

2

Rómverjabrævið 2:12 Rómverjabrævið

øll, ið syndað hava uttan lóg, skulu eisini fortapast uttan lóg; og øll, ið syndað hava undir lóg, skulu verða dømd við lóg.

2

Rómverjabrævið 2:13 Rómverjabrævið

Tí ikki tey, sum hoyra lógina, eru rættvís fyri Gudi; nei, tey, sum gera eftir lógini, skulu verða rættvísgjørd.

2

Rómverjabrævið 2:14 Rómverjabrævið

Tí táið heidningar – sum ikki hava lóg – av náttúruni gera tað, sum lógin sigur, eru teir, uttan at hava lógina, sær sjálvum lóg;

2

Rómverjabrævið 2:15 Rómverjabrævið

teir vísa jú, at verk lógarinnar er skrivað í hjørtum teirra. Eisini samvitska teirra vitnar, og hugsanirnar sínámillum klaga ella eisini verja hvør aðra

2

Rómverjabrævið 2:16 Rómverjabrævið

– tann dag Gud skal døma hitt dulda hjá menniskjunum eftir evangelii mínum við Jesusi Kristi.

2

Rómverjabrævið 2:17 Rómverjabrævið

Tú kallar teg Jøda, setur lít tína til lógina, rósar tær av Gudi,

2

Rómverjabrævið 2:18 Rómverjabrævið

kennir vilja Hansara og dømir um hitt ymiska, við tað at tú ert lærdur av lógini;

2

Rómverjabrævið 2:19 Rómverjabrævið

tú lítur tær til at vera blindum vegleiðari, teimum ljós, sum í myrkri eru,

2

Rómverjabrævið 2:20 Rómverjabrævið

dárum uppalari, ómyndigum lærari – við tað at tú í lógini hevur rætta snið kunnleikans og sannleikans.

2

Versir