umberingar
38 versir um "umberingar"
Versir
Síða 1 av 1Seinna Korintbrævið 7:10 Seinna Korintbrævið
Tí sorgin, ið er eftir sinnalagi Guds, virkar umvending til frelsu, sum eingin angrar; men sorg heimsins virkar deyða.
Seinna Pætursbrævið 3:16 Seinna Pætursbrævið
Tað ger hann eisini í øllum brøvum sínum, táið hann í teimum talar um hetta; í teimum er eitt og annað, sum torført er at skilja, og sum hini ólærdu og ófestu útleggja skeivt – hetta gera tey eisini við hinar skriftirnar, sær sjálvum til undirgang.
Esaias 42:1 Esaias
Hygg tænari Mín, sum Eg styði, útvaldi Mín, sum sál Mín hevur tokka til! Eg leggi Anda Mín á Hann, Hann skal bera rætt út til fólkini.
Esaias 42:2 Esaias
Hann skal ikki rópa og vera harðmæltur, og Hann skal ikki lata mál Sítt hoyrast á gøtuni.
Esaias 42:3 Esaias
Hitt brotna rør skal Hann ikki sora, og hitt rúkandi skar skal Hann ikki sløkkja; í trúfesti skal Hann boða rættin.
Esaias 42:4 Esaias
Hann skal ikki møðast og ikki leggjast fyri, fyrrenn Hann hevur fingið grundað rættin á jørðini; eftir lóg Hansara bíða oyggjar.
Esaias 42:5 Esaias
So sigur Gud HARRIN, sum skapti himmalin og tandi hann út, sum breiddi út jørðina við tí, ið á henni veksur, sum gevur fólkunum á henni andadrátt, og teimum anda, sum ganga har:
Esaias 42:6 Esaias
Eg, HARRIN, havi kallað Teg í rættferð og tikið fast í hond Tína; Eg skal vera vernd Tín og gera Teg til sáttmála fyri fólkið, til ljós fyri heidningar,
Esaias 42:7 Esaias
so Tú skalt lata upp hini blindu eygu og leiða hini bundnu út úr fangahúsinum, leiða tey, sum í myrkri sita, út úr varðhaldinum.
Esaias 42:8 Esaias
Eg eri HARRIN, tað er navn Mítt; Eg gevi ongum øðrum dýrd Mína, ei gudamyndum prís Mítt!
Esaias 42:9 Esaias
Tað, sum Eg áður havi kunngjørt, er komið, og nú kunngeri Eg nakað nýtt; áðrenn tað vísir seg, lati Eg tykkum hoyra um tað.
Esaias 42:10 Esaias
Syngið HARRANUM nýggjan song, prís Hansara frá enda jarðarinnar, tit, sum út á havið fara, og alt tað, sum í havinum er, tit oyggjar og tit, ið har búgva!
Esaias 42:11 Esaias
Oyðimørkin og býir hennara skulu lyfta upp røddina, tjaldbýirnir, har Kedar býr; tey, sum á fjøllunum búgva, skulu fegnast; av fjallatindunum skulu tey rópa hart.
Esaias 42:12 Esaias
Tey skulu geva HARRANUM dýrd og kunngera prís Hansara á oyggjunum.
Esaias 42:13 Esaias
HARRIN heldur avstað sum hetja; Hann skal eggja upp vreiði Sína sum bardagamaður; Hann skal rópa hart, ja brøla; móti fíggindum Sínum skal Hann vísa mátt Sín.
Esaias 42:14 Esaias
Eg havi tagt langa tíð, Eg talaði ikki, Eg helt Mær. Men nú skal Eg rópa sum kvinnan, ið føðir, Eg skal tiva og kikka eftir ondini.
Esaias 42:15 Esaias
Eg skal leggja fjøll og heyggjar í oyði og lata allar urtir har torna upp; Eg skal gera áir til land og turka upp tjarnir.
Esaias 42:16 Esaias
Eg skal leiða blind á veg, ið tey kenna ikki; á gøtum, ið tey kenna ikki, skal Eg lata tey ganga; Eg skal fyri ásjón teirra gera myrkur til ljós og hitt óslætta land til slætta – hetta er tað, ið Eg skal gera, vissuliga skal Eg ikki lata tað vera ógjørt.
Esaias 42:17 Esaias
Víkja skulu tey og stórliga verða til skammar, tey, sum líta á útskornar myndir og siga við stoyptar myndir: „Tit eru gudar okkara!“
Esaias 42:18 Esaias
Tit deyvu, hoyrið! Og tit blindu, latið upp eyguni og hyggið!
Esaias 42:19 Esaias
Hvør er blindur, um ikki tænari Mín, og deyvur sum sendiboð Mítt! Hvør er blindur sum trúnaðarmaður Mín, blindur sum tænari HARRANS!
Esaias 42:20 Esaias
Tú hevur sæð mangt, men tú gevur tí ikki gætur! – Hann hevur upplatin oyru, men hann hoyrir ikki!
Esaias 42:21 Esaias
Fyri rættvísi Sínar skuld er tað vilji HARRANS at lyfta lógini til stórleika og heiður.
Esaias 42:22 Esaias
Men hetta er rænt og herjað fólk; tey liggja øll somul bundin í holum og fjald í fangahúsum; tey vórðu til rán, og eingin frelsti tey, til herfong, og eingin segði: „Slepp teimum!“
Esaias 42:23 Esaias
Hvør tykkara vil lurta eftir hesum, geva tí ans og hoyra tað hereftir?
Esaias 42:24 Esaias
Hvør hevur givið Jákup til rán, og hvør gav ránsmonnum Ísrael! Er tað ikki HARRIN, Hann, sum vit syndaðu móti, hvørs vegir tey vildu ikki ganga, og hvørs lóg tey vildu ikki lurta eftir!
Esaias 42:25 Esaias
So læt Hann stoytast út yvir tey brennandi vreiði Sína og veldi bardagans, sum logaði rundan um tey – men tey skiltu tað ikki! – sum brendi tey – men tey løgdu sær tað ikki á hjarta!
Matteus 5:23 Matteus
Um tær tí kemur í hug, táið tú bert fram gávu tína á altarið, at bróðir tín hevur okkurt ímóti tær,
Matteus 5:24 Matteus
lat tá gávu tína liggja har framman fyri altarið og far og verð fyrst samdur við bróður tín – kom so og ber fram gávu tína!
Lukas 17:3 Lukas
Varðið tykkum! Syndar bróðir tín, so hav at honum, og angrar hann, so fyrigev honum!
Lukas 17:4 Lukas
Og um hann so sjey ferðir um dagin syndar móti tær og sjey ferðir kemur aftur til tín og sigur: „Eg angri tað!“ – so skalt tú fyrigeva honum.“
Jóhannes 3:16 Jóhannes
Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.
Jóhannes 3:17 Jóhannes
Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.
Efesusbrævið 4:32 Efesusbrævið
Verið í tann stað góð hvørt við annað, miskunnsom, so tit fyrigeva hvørt øðrum, eins og Gud hevur fyrigivið tykkum í Kristusi!
Jákupsbrævið 5:16 Jákupsbrævið
Játtið tí syndirnar hvør fyri øðrum, og biðið hvør fyri øðrum, fyri at tit kunnu verða grødd! Bøn, biðin av rættvísum manni, avrikar nógv, táið hon verður biðin við kraft.
Seinna Pætursbrævið 1:21 Seinna Pætursbrævið
Tí aldri er nakað profetorð komið fram av vilja menniskja; nei, drivnir av Heilaga Andanum talaðu heilagir menn Guds.
Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið
Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.
Opinberingin 1:1 Opinberingin
Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,