tungumál

Fyrsta Mósebók 11:1 Fyrsta Mósebók

Øll jørðin hevði sama tungumál og tosaði líka.

9

Fyrsta Mósebók 11:2 Fyrsta Mósebók

Sum teir nú ferðaðust eystureftir, komu teir til dal í Sinearslandi og búsettust har.

9

Fyrsta Mósebók 11:3 Fyrsta Mósebók

Tá søgdu teir hvør við annan: „Komið, latið okkum gera tigulstein og brenna hann væl!“ – Teir brúktu tigulstein í staðin fyri grót og jarðbik í staðin fyri kálk.

9

Fyrsta Mósebók 11:4 Fyrsta Mósebók

So søgdu teir: „Komið, latið okkum byggja okkum bý, og torn, sum røkkur heilt upp til himmals – latið okkum soleiðis gera okkum navn, so vit skulu ikki verða spjaddir um alla jørðina!“

9

Fyrsta Mósebók 11:5 Fyrsta Mósebók

Men HARRIN kom niður at síggja býin og tornið, ið menniskjabørnini vóru farin at byggja;

9

Fyrsta Mósebók 11:6 Fyrsta Mósebók

og HARRIN segði: „Teir eru jú eitt og sama fólk, og eitt og sama tungumál hava teir allir; hetta er tað fyrsta, ið teir eru farnir undir at gera, og nú verður einki teimum óført, hvat teir so seta sær fyri!

9

Fyrsta Mósebók 11:7 Fyrsta Mósebók

Latið Okkum tí fara niður og blanda tungumál teirra, so teir skilja ikki málið hvør hjá øðrum!“

9

Fyrsta Mósebók 11:8 Fyrsta Mósebók

Soleiðis spjaddi HARRIN teir haðani út um alla jørðina, og teir góvu uppat at byggja býin.

9

Fyrsta Mósebók 11:9 Fyrsta Mósebók

Tí fekk hann navnið Bábel; tí har blandaði HARRIN tungumálini á allari jørðini; og haðani spjaddi HARRIN teir út um alla jørðina.

9

Zefanias 3:9 Zefanias

Tí tá skal Eg geva tjóðunum nýggjar, reinar varrar, so tær allar ákalla navn HARRANS og tæna Honum av einum hjarta.

7

Fyrra Korintbrævið 14:9 Fyrra Korintbrævið

– So við tykkum eisini: Bera tit ikki fram skilliga talu við tungu tykkara, hvussu skal tá nakar skilja tað, sum sagt verður! Tá tala tit jú burt í luftina!

5

Fimta Mósebók 28:49 Fimta Mósebók

HARRIN skal stevna ímóti tær eini tjóð langt burtur frá, frá enda jarðarinnar, eini tjóð, ið kemur flúgvandi sum ørn, eini tjóð, hvørjar tungumál tú skilir ikki;

4

Dániel 1:4 Dániel

ungar dreingir, sum einki lýti høvdu og vóru vakrir av útsjónd, sum vóru næmir, so teir kundu læra alskyns vísdóm, vinna kunnskap og gerast kønir í vitskapi, og sum dugdu til tænarar í kongshøllini; teir skuldi hann lata upplæra í bókmentum og tungumáli Kaldeara.

4

Ápostlasøgan 2:1 Ápostlasøgan

Táið nú hvítusunnudagur kom, vóru tey øll komin saman á einum staði.

4

Ápostlasøgan 2:2 Ápostlasøgan

Tá kom knappliga ljóð av himli, sum táið óførur stormur brestur á; tað fylti alt húsið, sum tey sótu í.

4

Ápostlasøgan 2:3 Ápostlasøgan

Tungur, eins og av eldi, vístu seg fyri teimum, og tær skiltu seg sundur og settust á hvørt eitt teirra.

4

Ápostlasøgan 2:4 Ápostlasøgan

Og tey vórðu øll fylt av Heilaga Andanum og fóru at tala onnur tungumál, alt eftir sum Andin gav teimum at siga.

4

Ápostlasøgan 2:5 Ápostlasøgan

Nú búðu í Jerusalem Jødar, menn, sum óttaðust Gud, av øllum fólkasløgum undir himli.

4

Ápostlasøgan 2:6 Ápostlasøgan

Táið hetta ljóð kom, streymaði hópurin saman, og tey vistu ikki, hvat tey skuldu hugsa; tí tey hoyrdu hvør sítt egna mál talað av teimum.

4

Ápostlasøgan 2:7 Ápostlasøgan

Tey vórðu øll ovfarin og undraðust og søgdu: „Hyggið, eru ikki allir hesir, ið tala, Galilearar?

4

Ápostlasøgan 2:8 Ápostlasøgan

Hvussu ber tað tá til, at vit hoyra teir tala, hvør okkara egna mál, sum vit eru fødd í?

4

Ápostlasøgan 2:9 Ápostlasøgan

Vit, Partar, Medar og Elamitar, vit, sum búgva í Mesopotamia, Judea, Kappadokia, Pontus og Asia,

4

Ápostlasøgan 2:10 Ápostlasøgan

í Frýgia, Pamfýlia, Egyptalandi og landspørtum Libya við Kýrene, og vit úr Róm, sum her búgva,

4

Ápostlasøgan 2:11 Ápostlasøgan

bæði Jødar og trúskiftingar*, Kretar og Arabarar – vit hoyra teir tala um stóru verk Guds á tungumálum okkara!“

4

Opinberingin 7:9 Opinberingin

Síðani fekk eg at síggja stóran skara, sum eingin kundi telja, av øllum tjóðum, ættum, fólkum og tungumálum; tey stóðu fyri hásætinum og lambinum, klædd í síðar, hvítar kyrtlar og við pálmagreinum í hondunum.

4

Opinberingin 7:10 Opinberingin

Tey róptu við harðari rødd og søgdu: „Frelsan hoyrir Gudi okkara til, sum í hásætinum situr, og lambinum!“

4

Onnur Mósebók 4:10 Onnur Mósebók

Men Móses segði við HARRAN: „Hoyr meg, HARRI! Eg havi aldri verið orðkringur maður; eg var tað ikki áður, og eg eri tað heldur ikki nú, eftir at Tú hevur talað við tænara Tín; eg eri tungur fyri málinum og havi ilt við at tosa.“

3

Onnur Mósebók 4:11 Onnur Mósebók

Tá svaraði HARRIN honum: „Hvør hevur givið menniskjanum munn, og hvør ger stumman ella deyvan, síggjandi ella blindan! Man tað ikki vera Eg, HARRIN!

3

Onnur Mósebók 4:12 Onnur Mósebók

Far tí nú, og Eg skal vera við munni tínum og læra teg, hvat tú skalt siga!“

3

Nehemias 13:24 Nehemias

av børnum teirra tosaði helvtin asdoditiskt ella tungumálið hjá einum av hinum fólkunum – jødiskt dugdu tey ikki.

3

Sálmarnir 19:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid.

3

Sálmarnir 19:2 Sálmarnir

Himlarnir kunngera dýrd Guds, hvølvið ber boð um handaverk Hansara.

3

Sálmarnir 19:3 Sálmarnir

Ein dagurin talar við annan um tað, ein náttin kunnger aðrari tað;

3

Sálmarnir 19:4 Sálmarnir

uttan orð og uttan talu, uttan at ljóðið hoyrist,

3

Esaias 28:11 Esaias

Ja, við stamandi vørrum og á fremmandum tungumáli skal Hann tala við hetta fólk,

3

Esaias 50:4 Esaias

Harrin HARRIN hevur givið Mær lærisveinatungu, so Eg skal duga at styrkja hin móða við orði Mínum; hvønn morgun vekur Hann oyra Mítt, Hann vekur tað, so Eg skal hoyra, sum lærisveinar hoyra.

3

Fyrra Korintbrævið 14:10 Fyrra Korintbrævið

Í heiminum eru nú so og so mong ymisk tungumál, og einki av teimum er, sum ikki hevur týdning sín;

3

Fyrra Korintbrævið 14:27 Fyrra Korintbrævið

Talar onkur í tungum, so latið tað vera tveir ella í mesta lagi tríggjar hvørja ferð, og ein í senn, og ein útleggi tað!

3

Fyrra Korintbrævið 14:28 Fyrra Korintbrævið

Er eingin útleggjari hjástaddur, skal hin tiga í samkomuni; men hann tali fyri sær sjálvum og fyri Gudi!

3

Opinberingin 5:9 Opinberingin

Tey sungu nýggjan song og søgdu: „Verdur ert Tú at taka bókrulluna og lata upp innsigli hennara, tí Tú vart dripin og keypti við blóði Tínum Gudi menniskju av øllum ættum, tungumálum, fólkum og fólkasløgum

3

Orðtøkini 18:21 Orðtøkini

Deyða og lív hevur tungan í valdi sínum, og tann, ið fegin nýtir hana, skal eta ávøkst hennara.

2

Jeremias 5:15 Jeremias

Eg lati tjóð úr fjarløgu koma yvir tykkum, hús Ísraels – sigur HARRIN – tjóð, ið er sterk, tjóð frá fornum døgum, tjóð – tú dugir ikki mál hennara, og tú skilir ikki, hvat hon sigur.

2

Ápostlasøgan 2:12 Ápostlasøgan

Tey vórðu øll ovfarin og vistu ikki, hvat tey skuldu hugsa. Og tey søgdu hvørt við annað: „Hvat kann hetta vera?“

2

Ápostlasøgan 22:2 Ápostlasøgan

Táið tey hoyrdu, at hann talaði til teirra á hebraiskum máli, hildu tey seg enn stillari. Hann segði tá:

2

Fyrra Korintbrævið 12:10 Fyrra Korintbrævið

øðrum at gera kraftargerðir, øðrum profetagáva, øðrum at døma um andar, øðrum ymisk sløg av tungutalu, øðrum at útleggja tungutalu.

2

Fyrra Korintbrævið 14:22 Fyrra Korintbrævið

So er tá tungutalan til tekin, ikki hinum trúgvandi, men hinum vantrúgvandi; men profetagávan er ikki hinum vantrúgvandi tað, men hinum trúgvandi.

2

Opinberingin 14:6 Opinberingin

Eg sá annan eingil flúgva mitt uppi undir himli; hann hevði ævigt evangelium at kunngera teimum, ið á jørðini búgva – øllum tjóðum, ættum, tungumálum og fólkum.

2

Versir