tsunami
90 versir um "tsunami"
Versir
Síða 1 av 2Lukas 21:25 Lukas
Tekin skulu vera í sól, mána og stjørnum, og á jørðini skal angist og vónloysi koma á tjóðirnar; tí havið og bylgjurnar brúsa,
Sálmarnir 107:25 Sálmarnir
Hann beyð og læt koma harðveður, og tað reisti havsbylgjurnar;
Opinberingin 16:17 Opinberingin
Sjeyndi eingilin helti úr skál síni í luftina; tá kom hørð rødd út úr templinum, frá hásætinum; hon segði: „Tað er gjørt!“
Opinberingin 16:18 Opinberingin
Og snarljós, røddir og torur komu; og stórur jarðskjálvti kom, slíkur, sum ikki hevur verið, frá tí menniskju vórðu til á jørðini – slíkur jarðskjálvti, so stórur.
Opinberingin 16:19 Opinberingin
Hin stóri staður fór í tríggjar partar, og býir tjóðanna fullu; og Gud mintist hitt stóra Bábylon – at geva tí vínbikar strongu vreiði Sínar.
Opinberingin 16:20 Opinberingin
Hvør oyggj flýddi, og fjøll vóru ikki at finna.
Esaias 51:15 Esaias
Tí Eg eri HARRIN Gud tín, sum øsir upp havið, so bylgjurnar brúsa – HARRIN Gud herskaranna er navn Hansara.
Seinna Krønikubók 7:14 Seinna Krønikubók
– um tá fólk Mítt, sum er uppkallað eftir navni Mínum, eyðmýkir seg, biður, søkir ásjón Mína og vendir um av óndu leiðum sínum, so skal Eg hoyra í Himli, fyrigeva synd teirra og grøða land teirra.
Opinberingin 16:21 Opinberingin
Og stórur heglingur – hann vigaði eini 100 pund – fall av himli niður á menniskjuni. – Og menniskjuni spottaðu Gud fyri heglingspláguna! – Plágan av honum var ógvuliga stór.
Ezekiel 37:1 Ezekiel
Hond HARRANS kom yvir meg, og HARRIN fór í Andanum út við mær og setti meg niður mitt í dalinum; hann var fullur av beinum.
Ezekiel 37:2 Ezekiel
Hann leiddi meg rundan um tey, og eg sá, at tey lógu har í stórari nøgd um allan dalin; tey vóru heilt uppturkað.
Ezekiel 37:3 Ezekiel
So segði Hann við meg: „Menniskjasonur! Munnu hesi bein fara at livna upp aftur?“ Eg svaraði: „Harri HARRI – Tú veitst tað!“
Ezekiel 37:4 Ezekiel
Tá segði Hann við meg: „Profetera um hesi bein og sig við tey: Tit turru bein! Hoyrið orð HARRANS!
Ezekiel 37:5 Ezekiel
So sigur Harrin HARRIN við hesi bein: Eg lati anda koma í tykkum, og tit skulu verða livandi.
Ezekiel 37:6 Ezekiel
Eg skal seta sinar á tykkum, lata hold koma á tykkum, draga húð yvir tykkum og geva anda í tykkum, og tit skulu verða livandi – og tit skulu sanna, at Eg eri HARRIN.“
Ezekiel 37:7 Ezekiel
Eg profeteraði nú, eins og mær var álagt, og har varð gangur, meðan eg profeteraði; tað fór at braka, og beinini nærkaðust hvørt at øðrum.
Ezekiel 37:8 Ezekiel
Eg sá, hvussu sinar og hold komu á tey, og hvussu húð dróst yvir tey uttan yvir hetta; men andi var eingin í teimum.
Ezekiel 37:9 Ezekiel
Tá segði Hann við meg: „Profetera og tala til andan – profetera, menniskjasonur, og sig við andan: So sigur Harrin HARRIN: Kom úr ættunum fýra, andi, og blás á hesar dripnu, so teir livna upp aftur!“
Ezekiel 37:10 Ezekiel
Eg profeteraði, eins og Hann hevði givið mær boð um, og andin kom í teir, og teir vórðu livandi og reistust á føtur, ovurhonds stórur herur.
Ezekiel 37:11 Ezekiel
Síðani segði Hann við meg: „Menniskjasonur! Hesi bein eru alt hús Ísraels. Tey siga jú: „Bein okkara eru uppturkað, og vón okkara er komin upp í einki – tað er úti við okkum!“
Ezekiel 37:12 Ezekiel
Profetera tí og sig við tey: So sigur Harrin HARRIN: Eg opni gravir tykkara og lati tykkum, fólk Mítt, koma upp úr grøvum tykkara; og Eg flyti tykkum inn í Ísraelsland.
Ezekiel 37:13 Ezekiel
Og tit skulu sanna, at Eg eri HARRIN, táið Eg opni gravir tykkara og lati tykkum, fólk Mítt, koma upp úr grøvum tykkara.
Ezekiel 37:14 Ezekiel
Eg skal geva Anda Mín í tykkum, so tit verða livandi, og Eg skal búseta tykkum í landi tykkara – og tit skulu sanna, at Eg, HARRIN, havi talað, og at Eg eisini geri tað, sigur HARRIN.“
Ezekiel 37:15 Ezekiel
Orð HARRANS kom til mín; Hann segði:
Ezekiel 37:16 Ezekiel
Tú, menniskjasonur! Tak tær stav og skriva á hann: „Fyri Juda, og fyri teir Ísraelsmenn, ið við honum eru.“ Tak tær síðani annan stav og skriva á hann: „Fyri Jósef – stavur fyri Efra’im og alt hús Ísraels, sum við honum er.“
Ezekiel 37:17 Ezekiel
Legg teir síðani saman, hvønn hjá øðrum, so teir verða til eitt í hond tíni!
Ezekiel 37:18 Ezekiel
Táið tá landsmenn tínir siga við teg: „Vilt tú ikki siga okkum, hvat tú meinir við hasum?“
Ezekiel 37:19 Ezekiel
skalt tú svara teimum: „So sigur Harrin HARRIN: Eg taki stav Jósefs, sum er í hond Efra’ims, og ættir Ísraels, sum við honum eru, og leggi aftrat stavi Juda og geri teir til ein stav, so teir verða til eitt í hond Míni.“
Ezekiel 37:20 Ezekiel
Og stavirnar, ið tú skrivar á, skalt tú halda í hondini fyri eygum teirra.
Ezekiel 37:21 Ezekiel
Sig síðani við teir: So sigur Harrin HARRIN: Eg skal fáa Ísraelsmenn heimaftur frá tjóðunum, hagar teir fóru, og Eg skal savna teir saman úr øllum ættum og leiða teir inn aftur í land teirra.
Ezekiel 37:22 Ezekiel
Eg skal gera teir til einans tjóð í landinum, á Ísraelsfjøllum, og ein kongur skal vera kongur yvir teimum øllum; teir skulu ikki longur vera tvær tjóðir og ikki longur vera skiftir í tvey ríki.
Ezekiel 37:23 Ezekiel
Teir skulu ikki longur gera seg óreinar við avgudum sínum og viðurstygdum sínum, ei heldur við nakrari av misgerðum sínum; og Eg skal frelsa teir frá øllum fráfalli teirra, sum teir hava syndað við, og reinsa teir; teir skulu vera fólk Mítt, og Eg skal vera Gud teirra.
Ezekiel 37:24 Ezekiel
Tænari Mín Dávid skal vera kongur yvir teimum, og ein og sama hirða skulu teir allir hava; lógum Mínum skulu teir ganga eftir, og boð Míni skulu teir halda og gera eftir teimum.
Ezekiel 37:25 Ezekiel
Teir skulu búgva í landinum, sum Eg gav tænara Mínum Jákupi – tí, sum fedrar tykkara búðu í; teir skulu búgva í tí til ævigar tíðir, teir og børn og barnabørn teirra. Og tænari Mín Dávid skal vera høvdingi teirra til ævigar tíðir.
Ezekiel 37:26 Ezekiel
Eg skal gera friðarsáttmála við teir – ævigur sáttmáli við teir skal tað vera – og Eg skal búseta teir í landi Mínum og lata teir gerast fjølmentar. Og halgidóm Mín skal Eg seta mitt millum teirra í allar ævir.
Ezekiel 37:27 Ezekiel
Bústaður Mín skal vera yvir teimum; Eg skal vera Gud teirra, og teir skulu vera fólk Mítt.
Ezekiel 37:28 Ezekiel
Og tjóðirnar skulu sanna, at Eg eri HARRIN, sum halgi Ísrael, táið halgidómur Mín verður verandi mitt ímillum teirra í allar ævir.
Zefanias 2:5 Zefanias
Vei tykkum, tit, sum búgva fram við sjónum, tú Kretafólk! Orð HARRANS kemur yvir teg, Kána’an, tú Filistaraland; Eg skal oyða teg, so eingin býr í tær.
Matteus 24:1 Matteus
Jesus fór nú út úr templinum og burtur haðani, og lærisveinar Hansara komu til Hansara at vísa Honum tempulbygningarnar.
Matteus 24:2 Matteus
Men Hann tók til orða og segði við teir: „Síggja tit ikki alt hetta? Sanniliga, sigi Eg tykkum: Her skal ikki verða latin steinur eftir á steini, sum ikki skal brótast niður.“
Matteus 24:3 Matteus
Táið Hann sat á Oljufjallinum, komu lærisveinar Hansara til Hansara einsæri og søgdu: „Sig okkum, nær hetta fer at henda! Og hvat er tekinið fyri, at Tú kemur, og endi er á tíðini?“
Matteus 24:4 Matteus
Jesus svaraði teimum: „Síggið til, at eingin villleiðir tykkum!
Matteus 24:5 Matteus
Tí mangir skulu koma í navni Mínum og siga: „Eg eri Kristus!“ Og teir skulu villleiða mong.
Matteus 24:6 Matteus
Og tit skulu hoyra um hernaðir og frætta hernaðatíðindi. Síggið til, at tit lata tykkum ikki ræða! Tí so má verða; men endin er ikki enn.
Matteus 24:7 Matteus
Tí tjóð skal reisast móti tjóð, og ríki móti ríki, og hungur og jarðskjálvti skal vera víða hvar.
Matteus 24:8 Matteus
Men alt hetta eru hinir fyrstu verkirnir.
Matteus 24:9 Matteus
Tá skulu tey geva tykkum upp at verða illa viðfarnar og drepa tykkum, og tit skulu verða hataðir av øllum fólkasløgum fyri navns Míns skuld.
Matteus 24:10 Matteus
Tað skal verða mongum til fall, og tey skulu svíkja hvørt annað og hata hvørt annað.
Matteus 24:11 Matteus
Og mangir lygiprofetar skulu stíga fram og villleiða mong.
Matteus 24:12 Matteus
Og av tí at lógloysið fær yvirhond, skal kærleikin kólna hjá hinum flestu.