trygd í kirkjuni

Ápostlasøgan 20:28 Ápostlasøgan

Ansið tí eftir tykkum sjálvum og eftir øllum fylginum, har Heilagi Andin hevur sett tykkum sum umsjónarmenn at røkta samkomu Guds, sum Hann vann Sær við Sínum egna blóði!

10

Ápostlasøgan 20:29 Ápostlasøgan

Eg veit, at eftir at eg eri farin, skulu svárir úlvar koma inn ímillum tykkara, og teir skulu ikki eira fylginum.

10

Ápostlasøgan 20:30 Ápostlasøgan

Ja, millum tykkum sjálvar skulu menn stíga upp, sum skulu tala tað, ið rangvørgt er, fyri at draga lærisveinarnar eftir sær.

10

Fyrra Krønikubók 9:21 Fyrra Krønikubók

Zakarja, sonur Meselemja, var duravaktari við inngongd samkomutjaldsins.

9

Fyrra Krønikubók 9:22 Fyrra Krønikubók

Allir hesir, ið vóru útvaldir til at halda vakt við dyrnar, vóru tilsamans 212; teir vóru uppskrivaðir í ættarbøkur eftir bygdum sínum; Dávid og Sámuel síggjari høvdu innsett teir í embæti teirra.

9

Fyrra Krønikubók 9:23 Fyrra Krønikubók

Teir og synir teirra stóðu og hildu vakt við portur hús HARRANS, tjaldhúsins.

9

Fyrra Krønikubók 9:24 Fyrra Krønikubók

Duravaktararnir stóðu móti hinum fýra ættunum, móti eystri, vestri, norðri og suðri.

9

Lukas 11:21 Lukas

Táið hin sterki vápnaður heldur vakt um garð sín, verður tað, sum hann eigur, í friði.

9

Nehemias 4:9 Nehemias

Men vit bóðu til Gud okkara, og vit settu vakt ímóti teimum dag og nátt, av ótta fyri teimum.

4

Nehemias 4:10 Nehemias

Jødarnir søgdu nú: „Teir, ið bera, orka ikki longur – eyrdungarnir eru ov stórir – vit komast ikki út fyri at laða múrin!“

4

Nehemias 4:11 Nehemias

Og fíggindar okkara søgdu: „Teir skulu ongum vita av og einki vara, fyrrenn vit standa mitt ímillum teirra og høgga teir niður og soleiðis gera enda á verkinum!“

4

Nehemias 4:12 Nehemias

Við tað at nú Jødarnir, sum vóru grannar teirra, komu úr øllum ættum og søgdu við okkum ikki undir tíggju ferðir: „Tit mugu koma aftur til okkara!“

4

Nehemias 4:13 Nehemias

so læt eg fólkið standa á teimum lægstu støðunum aftan fyri múrin, á teimum opnu plássunum; har læt eg teir standa eftir ættum teirra, við svørðum, spjótum og bogum teirra.

4

Og táið eg hevði kannað teir, steig eg fram og segði við stórmenninar og yvirmenninar og hitt fólkið: „Ikki skulu tit ræðast teir! Minnist Harran, hin stóra og øgiliga, og berjist fyri brøður, synir og døtur tykkara, fyri konur og hús tykkara!“

4

Nehemias 4:15 Nehemias

Táið fíggindar okkara hoyrdu, at vit høvdu fingið tað at vita, og at Gud hevði gjørt ráð teirra til einkis, fóru vit allir aftur til múrin, hvør til arbeiði sítt.

4

Nehemias 4:16 Nehemias

Men frá tí degi tókst bert helvtin av tænarum mínum við arbeiðið; hin helvtin stóð har við spjótum, skjøldum, bogum og brynjum sínum, og høvdingarnir stóðu aftan fyri allar Judamenn.

4

Nehemias 4:17 Nehemias

Teir, ið laðaðu upp múrin, og teir, ið løgdu á seg og bóru byrðar, gjørdu arbeiði sítt við aðrari hondini og hildu spjótið í hini;

4

Nehemias 4:18 Nehemias

allir teir, ið laðaðu, vóru gyrdir við svørði um lendarnar, meðan teir arbeiddu, og hornblásarin stóð hjá mær.

4

Nehemias 4:19 Nehemias

Og eg segði við teir stóru og yvirmenninar og hitt fólkið: „Arbeiðið er stórt og vítt um, og vit eru spjaddir á múrinum, hvør langt frá øðrum;

4

Nehemias 4:20 Nehemias

har sum tit nú hoyra hornið ljóða, hagar skulu tit savnast um okkum; Gud okkara skal berjast fyri okkum!“

4

Nehemias 4:21 Nehemias

Soleiðis gjørdu vit nú arbeiði okkara; helvtin av fólkinum helt á spjótunum – frá tí tað lýsti av morgni, inntil stjørnurnar fóru at síggjast.

4

Nehemias 4:22 Nehemias

Um somu tíð segði eg eisini við fólkið: „Hvør maður skal við tænara sínum verða um náttina í Jerusalem, so vit kunnu hava teir til vakt um náttina og til arbeiðis um dagin!“

4

Nehemias 4:23 Nehemias

Og eg og brøður mínir, tænarar mínir og vaktin, ið við mær fylgdi – eingin av okkum fór úr klæðunum; hvør maður hevði hjá sær spjót sítt og vatn.

4

Lukas 22:36 Lukas

Hann segði við teir: „Men nú – tann, ið hevur pung, taki hann við, somuleiðis tasku, og tann, ið einki svørð hevur, selji kappa sín og keypi sær eitt!

4

Jóhannes 15:13 Jóhannes

Eingin hevur størri kærleika, enn at hann gevur lív sítt fyri vinir sínar.

4

Orðtøkini 22:3 Orðtøkini

Hin klóki sær vanlukkuna og leitar sær skjól, men fávitskut halda fram og noyðast at bøta.

3

Rómverjabrævið 13:1 Rómverjabrævið

Hvørt menniskja veri teimum yvirvøldum lýðið, sum yvir tí eru! Tí eingin yvirvøld er, sum ikki er frá Gudi; tær, ið eru, eru settar av Gudi –

3

Rómverjabrævið 13:2 Rómverjabrævið

so at tann, sum setur seg upp ímóti yvirvøldini, stendur tí ímóti, sum Gud hevur fyriskipað; men tey, sum standa ímóti, skulu fáa dóm sín.

3

Rómverjabrævið 13:3 Rómverjabrævið

Tí teir, ið stýra, eru ikki góðum verkum ein ótti, men óndum. Vilt tú sleppa frá at óttast yvirvøldina – ger tað, sum gott er, so skalt tú fáa rós frá henni!

3

Rómverjabrævið 13:4 Rómverjabrævið

Tí hon er tænari Guds, tær til góða. Men gert tú tað, sum ónt er, so óttast! Tí hon ber ikki svørðið til einkis; hon er tænari Guds, hevnari, honum til revsing, sum ger tað, ið ilt er.

3

Esaias 54:17 Esaias

Einki vápn, ið smíðað verður móti tær, skal fáa sigur, og hvørja tungu, sum reisir søk móti tær, skalt tú fáa dómfelda. – Hetta er arvur tænara HARRANS og rætturin, ið teir fáa frá Mær – sigur HARRIN.

2

Lukas 6:46 Lukas

Men hví kalla tit Meg: „Harri, Harri!“ – og gera ikki tað, sum Eg sigi?

2

Rómverjabrævið 8:31 Rómverjabrævið

Hvat skulu vit nú siga um hetta? Er Gud við okkum – hvør kann tá vera ímóti okkum!

2