trupulleikagerarar
122 versir um "trupulleikagerarar"
Versir
Síða 1 av 3Orðtøkini 6:16 Orðtøkini
Seks eru, sum HARRIN hatar, sjey eru sál Hansara andstygd:
Orðtøkini 6:17 Orðtøkini
Stolt eygu, følsk tunga, hendur, ið úthella sakleyst blóð,
Orðtøkini 6:18 Orðtøkini
hjarta, sum smíðar saman ónd ráð, føtur, sum eru kvikir til tað, ið ilt er,
Orðtøkini 6:19 Orðtøkini
tann, ið talar lygn og vitnar rangt, og tann, ið setur split millum brøður.
Rómverjabrævið 16:17 Rómverjabrævið
Eg áminni tykkum, brøður, at hava eyguni eftir teimum, ið volda tvídráttin og ástoytini, tvørtur ímóti læruni, sum tit hava lært – haldið tykkum burtur frá teimum!
Orðtøkini 20:3 Orðtøkini
Tað er manninum æra, at hann heldur seg frá trætu, men allir dárar elva klandur.
Matteus 5:44 Matteus
Men Eg sigi tykkum: Elskið fíggindar tykkara, signið tey, sum banna tykkum, gerið teimum gott, sum hata tykkum, og biðið fyri teimum, ið háða tykkum og søkja at tykkum
Titusarbrævið 3:10 Titusarbrævið
Menniskja, sum gongur við rangari læru, skalt tú vísa frá tær, táið tú hevur ámint hann einaferð og einaferð aftrat,
Titusarbrævið 3:11 Titusarbrævið
við tað at tú veitst, at slíkur er rangvørgur og syndar, dómfeldur av sær sjálvum.
Orðtøkini 24:1 Orðtøkini
Øvunda ikki ónd menniskju, og hav ikki hug at vera við teimum!
Orðtøkini 24:2 Orðtøkini
Tí hjarta teirra hugsar bert um yvirgangsverk, og varrar teirra tala vanlukku.
Orðtøkini 24:3 Orðtøkini
Við vísdómi verður hús bygt, við viti verður tað grundfest,
Orðtøkini 24:4 Orðtøkini
og við kunnskapi verða kømurini fylt við øllum, ið dýrabart er og nógv vert.
Orðtøkini 24:5 Orðtøkini
Vísur maður er sterkur, og kønur maður er veldigur í mátti.
Orðtøkini 24:6 Orðtøkini
Tú skalt søkja tær góð ráð, táið tú fert í bardaga; tí har sum nógvir ráðgevarar eru, har er frelsa.
Orðtøkini 24:7 Orðtøkini
Vísdómur er dáranum ov høgur; í portrinum letur hann ikki upp munnin.
Orðtøkini 24:8 Orðtøkini
Tann, sum hevur ilt í huga, verður kallaður svikafullur maður.
Orðtøkini 24:9 Orðtøkini
Dárskaparráð er synd, og spottarin er andstygd millum fólk.
Orðtøkini 24:10 Orðtøkini
Missir tú mótið, táið neyð kemur á, so hevur tú lítla megi.
Orðtøkini 24:11 Orðtøkini
Frels tey, sum verða leidd til deyðan, og halt teimum aftur, sum piprandi fara avstað at verða dripin!
Orðtøkini 24:12 Orðtøkini
Um tú sigur: „Ja, men vit vistu tað ikki!“ – man tá ikki Hann skilja tað, Hann sum vigar hjørtuni! Og Hann, sum aktar eftir sál tíni, man Hann ikki vita tað og løna einum og hvørjum aftur eftir verkum hansara!
Orðtøkini 24:13 Orðtøkini
Et hunang, sonur mín, tí hann er góður, og hunangsløgur er góma tínum søtur!
Orðtøkini 24:14 Orðtøkini
Tú skalt vita, at so gagnligur er vísdómur sál tíni! Hevur tú funnið hann, so hevur tú framtíð, og vón tín skal ikki koma upp í einki.
Orðtøkini 24:15 Orðtøkini
Lúr ikki sum gudleysur eftir bústaði hins rættvísa, forkom ikki heimi hansara!
Orðtøkini 24:16 Orðtøkini
Tí sjey ferðir fellur hin rættvísi – og kemur aftur á føtur; men gudleys verða rend umkoll, táið vanlukkan kemur.
Orðtøkini 24:17 Orðtøkini
Táið fíggindi tín fellur, mást tú ikki vera glaður, og táið hann snávar, má hjarta títt ikki frøast
Orðtøkini 24:18 Orðtøkini
– so HARRIN sær tað, og Honum líkar tað illa, og Hann vendir vreiði Síni frá honum!
Orðtøkini 24:19 Orðtøkini
Ilskast ikki um hini óndu, og øvunda ikki gudleys!
Orðtøkini 24:20 Orðtøkini
Tí hini óndu hava onga framtíð, lampa gudleysra sløknar.
Orðtøkini 24:21 Orðtøkini
Óttast HARRAN og kongin, sonur mín! Teir, sum seta seg upp móti teimum, mást tú einki hava við at gera.
Orðtøkini 24:22 Orðtøkini
Tí brádliga kemur vanlukkan frá teimum, og oyðingin frá teimum báðum – hvør kennir hana!
Orðtøkini 24:23 Orðtøkini
Eisini hesi eru orðtøk vísmanna: Dómari eigur ikki at gera mannamun.
Orðtøkini 24:24 Orðtøkini
Tann, sum sigur við hin seka: „Tú ert sakleysur!“ honum banna fólkasløg, hann ynskja fólkini ilt yvir;
Orðtøkini 24:25 Orðtøkini
men teimum, ið revsa hann, skal gangast væl, og lukka og signing skal koma yvir tey.
Orðtøkini 24:26 Orðtøkini
Koss á varrar gevur tann, ið svarar við røttum orðum.
Orðtøkini 24:27 Orðtøkini
Fullfør verk títt harúti, ger teg lidnan á markini! So kanst tú byggja tær hús.
Orðtøkini 24:28 Orðtøkini
Ver ikki uttan grund vitni móti næsta tínum! – Ella vilt tú gera svik við vørrum tínum?
Orðtøkini 24:29 Orðtøkini
Sig ikki: „Sum hann hevur gjørt við meg, skal eg gera við hann, eg skal løna einum og hvørjum gerðir hansara aftur!“
Orðtøkini 24:30 Orðtøkini
Eg kom gangandi fram við mark eins letinga, fram við víngarði eins menniskja, sum einki vit hevði.
Orðtøkini 24:31 Orðtøkini
Og veitst tú – alt var undirgingið í tistlum, heilt fjalt av notum, grótgarðurin rundanum lá niðri!
Orðtøkini 24:32 Orðtøkini
Eg skoðaði og legði mær tað í huga, eg sá og tók læru av tí:
Orðtøkini 24:33 Orðtøkini
[Sigur tú:] „Sova eina løtu enn, dúra eina løtu, halda saman hendur og hvíla eina løtu!“
Orðtøkini 24:34 Orðtøkini
– sum ránsmaður kemur tá armóðin á teg, neyðin sum vápnaður maður!
Matteus 5:9 Matteus
Sæl eru tey, sum fáa frið í lag; tí tey skulu kallast børn Guds.
Rómverjabrævið 12:18 Rómverjabrævið
Er tað møguligt – so langt sum til tykkara stendur – so haldið frið við øll menniskju!
Fyrra Pætursbrævið 2:1 Fyrra Pætursbrævið
Leggið tí av allan óndskap, alt svik og hykl, alla øvund og alt baktal!
Fyrra Pætursbrævið 2:2 Fyrra Pætursbrævið
Tráið – eins og nýfødd børn – eftir hini óblandaðu mjólk orðsins, fyri at tit av henni kunnu vaksa til frelsu
Fyrra Pætursbrævið 2:3 Fyrra Pætursbrævið
– so satt sum tit hava smakkað, at Harrin er góður!
Fyrra Pætursbrævið 2:4 Fyrra Pætursbrævið
Komið til Hansara, hin livandi stein, sum víst er vrakaður av menniskjum, men er Gudi útvaldur og dýrabarur,
Fyrra Pætursbrævið 2:5 Fyrra Pætursbrævið
og latið tykkum sjálv – sum livandi steinar – byggja upp til andaligt hús, heilagan prestaskap, at bera fram andalig offur, sum við Jesusi Kristi toknast Gudi!