trúfesti
109 versir um "trúfesti"
Versir
Síða 2 av 3Fimta Mósebók 28:45 Fimta Mósebók
Øll hesi bann skulu koma yvir teg og liggja eftir tær og náa tær, inntil endi er á tær – aftur fyri at tú hoyrdi ikki rødd HARRANS Guds tíns, so tú heltst boð og lógir Hansara, sum Hann gav tær;
Fimta Mósebók 28:46 Fimta Mósebók
tey skulu til ævigar tíðir hanga uppi í tær og avkomi tínum sum tekin og undur.
Fimta Mósebók 28:47 Fimta Mósebók
Aftur fyri at tú tænti ikki HARRANUM Gudi tínum við gleði og av hjartans lysti, meðan tú hevði yvirflóð av øllum,
Fimta Mósebók 28:48 Fimta Mósebók
so skalt tú sleppa at tæna fíggindum tínum, sum HARRIN skal senda ímóti tær, í hungri og tosta, nakin og saknandi alt; Hann skal leggja jarnok á háls tín, inntil Hann hevur gjørt enda á tær.
Fimta Mósebók 28:49 Fimta Mósebók
HARRIN skal stevna ímóti tær eini tjóð langt burtur frá, frá enda jarðarinnar, eini tjóð, ið kemur flúgvandi sum ørn, eini tjóð, hvørjar tungumál tú skilir ikki;
Fimta Mósebók 28:50 Fimta Mósebók
eini tjóð við hørðum andliti – hvørki vísir hon teimum gomlu virðing ella teimum ungu miskunn.
Fimta Mósebók 28:51 Fimta Mósebók
Hon skal eta upp fruktina av fæi tínum og fruktina av jørð tíni, inntil endi er á tær; hon skal hvørki lata korn, vín ella olju verða eftir hjá tær, hvørki tað, ið kýr tínar kálva, ella tað, ið smáfæ títt lembir – inntil hon hevur forkomið tær.
Fimta Mósebók 28:52 Fimta Mósebók
Hon skal kringseta teg í øllum býum tínum, inntil teir høgu, sterku múrar tínir, sum tú lítur á, falla í øllum landi tínum, sum HARRIN Gud tín hevur givið tær.
Fimta Mósebók 28:53 Fimta Mósebók
Tá skalt tú eta lívsfrukt tína, kjøtið av sonum og døtrum tínum, sum HARRIN Gud tín hevur givið tær; í slíka neyð og trongd skalt tú koma av fíggindum tínum.
Fimta Mósebók 28:54 Fimta Mósebók
Tann av monnum tínum, sum fínastur og mest vandin er, skal hyggja við óndum eygum á bróður sín, konuna í favni sínum og børnini, ið hann enn hevur eftir,
Fimta Mósebók 28:55 Fimta Mósebók
og ongum av teimum unna bita burtur av kjøti barna sína, sum hann etur, av tí at hann hevur einki annað eftir; í slíka neyð og trongd skalt tú koma av fíggindum tínum í øllum býum tínum.
Fimta Mósebók 28:56 Fimta Mósebók
Tann av kvinnum tínum, sum fínast og mest vandin er – hon, ið aldri beyð til at stíga fótin á jørðina, so vandin og fín er hon – skal hyggja við óndum eygum á mannin í favni sínum og son sín og dóttur sína,
Fimta Mósebók 28:57 Fimta Mósebók
og ikki unna teimum eftirburðin, ið frá henni gongur, ella børnini, ið hon eigur; tí við tað at henni fattast alt, etur hon tey sjálv í loynd; í slíka neyð og trongd skalt tú koma av fíggindum tínum í øllum býum tínum.
Fimta Mósebók 28:58 Fimta Mósebók
Aktar tú ikki eftir at halda øll orðini í hesi lóg, tey, sum í hesi bók standa skrivað, og óttast tú ikki hetta dýra og ræðuliga navn: HARRIN Gud tín,
Fimta Mósebók 28:59 Fimta Mósebók
so skal HARRIN senda óhoyrdar plágur á teg og avkom títt, svárar, áhaldandi plágur og óndar, áhaldandi sjúkur;
Fimta Mósebók 28:60 Fimta Mósebók
Hann skal lata allar sjúkur Egyptalands, sum tú ræðist, koma á teg, og tær skulu hanga uppi í tær;
Fimta Mósebók 28:61 Fimta Mósebók
ja, og allar aðrar sjúkur og plágur, sum einki stendur skrivað um í hesi lógbók, skal HARRIN lata koma á teg, inntil endi er á tær.
Fimta Mósebók 28:62 Fimta Mósebók
Bert lítil flokkur skal verða eftir av tykkum, tit, ið vóru so mong í tali sum stjørnurnar á himli – afturfyri at tú hoyrdi ikki rødd HARRANS Guds tíns.
Fimta Mósebók 28:63 Fimta Mósebók
Og eins og HARRIN fyrr hevði gleði av at gera væl við tykkum og lata tykkum nørast, so skal HARRIN nú hava gleði av at forkoma og týna tykkum; tit skulu verða rikin burtur úr landinum, sum tú kemur inn í og skalt taka í ogn.
Fimta Mósebók 28:64 Fimta Mósebók
HARRIN skal spjaða teg millum øll fólkasløgini, frá øðrum enda jarðarinnar at øðrum, og har skalt tú dýrka aðrar gudar, sum hvørki tú ella fedrar tínir hava kent, træ og stein.
Fimta Mósebók 28:65 Fimta Mósebók
Millum hesi fólk skalt tú ongan frið hava, og fótur tín skal onga hvíld finna; tí HARRIN skal har geva tær skelvandi hjarta, eygu, ið tærast burtur, og sál, sum ørmaktast.
Fimta Mósebók 28:66 Fimta Mósebók
Lív títt skal tykjast tær at hanga í einum hári; tú skalt vera í angist bæði dag og nátt og aldri vera ekkaleysur um lív títt.
Fimta Mósebók 28:67 Fimta Mósebók
Um morgunin skalt tú siga: „Eg vildi, at kvøldið var komið!“ og um kvøldið: „Eg vildi, at morgunin var komin!“ – Slíka angist skalt tú kenna í hjartanum, og so ræðuligt verður tað, ið tú sært fyri eygum tínum.
Fimta Mósebók 28:68 Fimta Mósebók
HARRIN skal á skipum flyta teg aftur til Egyptalands – ta leiðina, ið Eg lovaði tær, at tú aldri skuldi fáa at síggja aftur; har skulu tit verða boðin fíggindum tykkara til keyps sum trælir og trælkvinnur, men eingin skal vilja keypa tykkum.“
Orðtøkini 3:3 Orðtøkini
Lat ikki kærleika og trúfesti víkja frá tær, bind tær tey um hálsin, skriva tey á talvu hjarta tíns!
Orðtøkini 3:4 Orðtøkini
So skalt tú finna náði og fáa yndi, í eygum Guds og manna.
Orðtøkini 17:17 Orðtøkini
Vinur elskar altíð, og bróðir verður føddur til hjálpar í neyð.
Orðtøkini 18:24 Orðtøkini
Manni við mongum vinum gongst illa; men vinur er, sum er trúgvari enn bróðir.
Sorgarsongirnir 3:22 Sorgarsongirnir
Tað er náði HARRANS, at tað er ikki úti við okkum, hon er ikki uppi enn.
Sorgarsongirnir 3:23 Sorgarsongirnir
Hon er nýggj hvønn morgun, stór er trúfesti Tín.
Lukas 16:18 Lukas
Hvør tann, ið skilst frá konu síni og giftist við aðrari, drívur hor, og hvør tann, ið giftist við kvinnu, sum skild er frá manni sínum, drívur hor.
Seinna Korintbrævið 5:7 Seinna Korintbrævið
Tí vit liva í trúgv, ikki í skoðan.
Galatiabrævið 5:22 Galatiabrævið
Men ávøkstur Andans er: Kærleiki, gleði, friður, langmóð, mildleiki, góðska, trúfesti,
Galatiabrævið 5:23 Galatiabrævið
spakføri, fráhald. – Móti slíkum er lógin ikki.
Hebrearabrævið 13:4 Hebrearabrævið
Hjúnabandið veri hildið í æru hjá øllum, og hjúnasongin veri ódálkað! Tí siðloysingar og horkallar skal Gud døma.
Opinberingin 2:10 Opinberingin
Óttast ikki fyri tí, sum tú skalt líða! Djevulin skal seta nøkur av tykkum í fangahús – fyri at tit skulu verða roynd – og tit skulu hava trongd í tíggju dagar. Ver trúgv til deyðan, so skal Eg geva tær krúnu lívsins!
Fimta Mósebók 7:9 Fimta Mósebók
Tú skalt tí nú vita, at HARRIN Gud tín, Hann er Gud, hin trúfasti Gud, sum í túsund ættarlið heldur fast við sáttmála Sín og miskunn Sína móti teimum, ið elska Hann og halda boð Hansara,
Rutt 1:16 Rutt
Men Rutt svaraði: „Royn ikki at yvirtala meg at fara frá tær og fara heimaftur! Nei, hagar sum tú fert, hagar fari eg, og har sum tú búsetist, har búsetist eg; fólk títt skal vera fólk mítt, og Gud tín skal vera Gud mín;
Rutt 1:17 Rutt
har sum tú doyrt, vil eg doyggja, og har vil eg verða jarðað. HARRIN lati mær gangast illa, bæði nú og hereftir, um nakað annað enn deyðin skilir meg frá tær!“
Sálmarnir 36:5 Sálmarnir
á legu síni upphugsar hann órætt, hann fer leið, sum ikki er góð, hitt illa skýggjar hann ikki.
Sálmarnir 91:4 Sálmarnir
við fjøðrum Sínum skýlir Hann tær, undir veingjum Hansara finnur tú lívd, trúfesti Hansara er skjøldur og vernd.
Orðtøkini 20:6 Orðtøkini
Mong eru tey, sum rópa hart, hvør um kærleika sín; men hvør finnur trúfastan mann?
Orðtøkini 21:21 Orðtøkini
Tann, ið stevnir eftir rættvísi og miskunn, skal finna lív, rættvísi og heiður.
Matteus 25:21 Matteus
Harri hansara segði við hann: „Gott, tú góði og trúgvi tænari! Tú vart trúgvur yvir lítlum; eg skal seta teg yvir nógv. Far inn til gleði harra tíns!“
Jóhannes 3:16 Jóhannes
Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.
Jóhannes 15:13 Jóhannes
Eingin hevur størri kærleika, enn at hann gevur lív sítt fyri vinir sínar.
Rómverjabrævið 13:1 Rómverjabrævið
Hvørt menniskja veri teimum yvirvøldum lýðið, sum yvir tí eru! Tí eingin yvirvøld er, sum ikki er frá Gudi; tær, ið eru, eru settar av Gudi –
Fyrra Korintbrævið 1:9 Fyrra Korintbrævið
Trúfastur er Gud, sum tit vórðu kallað við til samfelag við Son Hansara, Jesus Kristus, Harra okkara.
Fyrra Korintbrævið 4:2 Fyrra Korintbrævið
– Annars krevst av húshaldarum, at teir skulu finnast at vera trúgvir.
Fyrra Korintbrævið 10:13 Fyrra Korintbrævið
Eingin freisting er komin á tykkum uttan menniskjalig; og Gud er trúfastur, Hann skal ikki lata tykkum verða freistað út um tað, ið tit eru ment; nei, Hann skal saman við freistingini gera eisini útgongdina úr henni, so tit fáa tolt hana.