trauma / sálarpína

Fyrra Pætursbrævið 5:7 Fyrra Pætursbrævið

Og kastið alla sorg tykkara á Hann! Tí Hann hevur umsorgan fyri tykkum.

7

Sálmarnir 107:13 Sálmarnir

Men tey róptu til HARRAN í neyðini, og Hann frelsti tey úr trongdum teirra,

6

Sálmarnir 107:14 Sálmarnir

leiddi tey út úr myrkri og deyðaskugga og sleit sundur bond teirra.

6

Sálmarnir 107:15 Sálmarnir

Tey skulu takka HARRANUM fyri náði Hansara, fyri undurverk Hansara móti menniskjabørnunum;

6

Sálmarnir 107:16 Sálmarnir

tí Hann breyt koparportur og støkti av jarnsláir.

6

Esaias 41:10 Esaias

– Óttast ikki! Eg eri við tær! Ver ikki mótfallin! Eg eri Gud tín! Eg styrki teg og hjálpi tær og haldi tær uppi við høgru hond rættvísi Mínar!

6

Sálmarnir 91:4 Sálmarnir

við fjøðrum Sínum skýlir Hann tær, undir veingjum Hansara finnur tú lívd, trúfesti Hansara er skjøldur og vernd.

5

Sálmarnir 91:5 Sálmarnir

Tú skalt ikki óttast náttaræðslurnar, ei pílin, ið flýgur um dagin,

5

Sálmarnir 91:6 Sálmarnir

ei pestina, ið sníkir seg í myrkrinum, ei sóttina, ið oyðir um middagin.

5

Sálmarnir 23:1 Sálmarnir

Sálmur. Eftir Dávid. HARRIN er hirði mín; mær fattast einki.

4

Sálmarnir 23:2 Sálmarnir

Hann letur meg liggja á grønum eingjum, leiðir meg at hvíldarvøtnum;

4

Sálmarnir 23:3 Sálmarnir

Hann lívgar sál mína, Hann leiðir meg eftir røttum leiðum – fyri navns Síns skuld.

4

Sálmarnir 23:4 Sálmarnir

Um eg so skal ganga í dali deyðaskuggans, óttist eg einki ilt; tí Tú ert við mær, keppur Tín og stavur Tín, teir ugga meg.

4

Sálmarnir 23:5 Sálmarnir

Tú borðreiðir fyri mær, beint fyri eygum fígginda mína; Tú salvar høvd mítt við olju; tað rennur út av steypi mínum.

4

Sálmarnir 23:6 Sálmarnir

Einki uttan gott og náði skal fylgja mær, allar dagar eg livi, og eg skal búgva í húsi HARRANS allar ævir.

4

Sálmarnir 34:4 Sálmarnir

Gerið HARRAN stóran saman við mær, latið okkum saman seta navn Hansara høgt!

4

Jóel 2:25 Jóel

Og Eg skal bøta tykkum aftur árini, táið grashoppan, bítarin, skavarin og gnagarin ótu alt upp – hin stóri herur Mín, sum Eg sendi móti tykkum.

4

Seinna Timoteusarbrævið 1:7 Seinna Timoteusarbrævið

Tí Gud gav okkum ikki anda mótloysis, men anda kraftar, kærleika og siðprýðis.

4

Orðtøkini 1:33 Orðtøkini

Men tann, ið lurtar eftir mær, býr tryggur og livir í friði uttan ótta fyri vanlukku.“

3

Matteus 11:28 Matteus

Komið higar til Mín, øll tit, ið strevast og hava tungt at bera – Eg skal geva tykkum hvílu!

3

Matteus 11:29 Matteus

Takið ok Mítt á tykkum og lærið av Mær – tí Eg eri spakførur og eyðmjúkur av hjarta – so skulu tit finna sálum tykkara hvílu!

3

Matteus 11:30 Matteus

Tí ok Mítt er gagnligt, og byrði Mín er løtt.“

3

Sálmarnir 34:18 Sálmarnir

Táið hini rættvísu rópa, hoyrir HARRIN og bjargar teimum úr allari neyð teirra.

2

Sálmarnir 34:19 Sálmarnir

HARRIN er teimum nær, sum hava sundurbrotið hjarta, Hann frelsir tey, sum hava sundursoraðan anda.

2

Sálmarnir 91:1 Sálmarnir

Tann, ið situr í lívd hins Hægsta og býr í skugga hins Alvalda,

2

Sálmarnir 91:2 Sálmarnir

sigur við HARRAN: „Skjól mítt, borg mín, Gud mín, sum eg líti á!“

2

Sálmarnir 145:18 Sálmarnir

Nær er HARRIN øllum, ið á Hann kalla, øllum, ið kalla á Hann av sonnum.

2

Sálmarnir 145:19 Sálmarnir

Hann ger teimum eftir ynski, sum óttast Hann, Hann hoyrir róp teirra og frelsir tey.

2

Esaias 51:12 Esaias

Eg, Eg eri tann, sum troystar tykkum. – Hvør ert tú, at tú ræðist menniskjað, sum skal doyggja, menniskjabarnið, ið skal verða grasi líkt,

2

Esaias 51:13 Esaias

og gloymir HARRAN, skapara tín, Hann, sum tandi út himmalin og grundfesti jørðina, og altíð – allan dagin – óttast vreiði kúgarans, táið hann ger seg til at oyða! – Hvar er tá vreiði kúgarans?

2

Esaias 51:14 Esaias

Skjótt skal tann verða loystur, sum í leinkjum liggur; hann skal ikki doyggja og fara í grøvina, og honum skal ikki fattast breyð.

2

Esaias 51:15 Esaias

Tí Eg eri HARRIN Gud tín, sum øsir upp havið, so bylgjurnar brúsa – HARRIN Gud herskaranna er navn Hansara.

2

Esaias 54:10 Esaias

Tí víst kunnu fjøllini fara úr stað, og heyggjarnir vikast; men miskunn Mín skal ikki víkja frá tær, og friðarsáttmáli Mín skal ikki vikast – sigur HARRIN, Hann, sum miskunnar tær.

2

Andi Harrans HARRANS er yvir Mær, av tí at HARRIN hevur salvað Meg at bera eyðmjúkum gleðiboð; Hann hevur sent Meg við grøðing til teirra, ið hava sundurbrotið hjarta, at boða fangum frælsi og bundnum, at tey skulu sleppa leys,

2

Esaias 61:2 Esaias

at kunngera náðiár HARRANS og hevndardag Guds okkara, at troysta øll, ið syrgja,

2

Esaias 61:3 Esaias

at geva teimum í Zion, sum syrgja, høvuðprýði í staðin fyri øsku, gleðiolju í staðin fyri sorg, lovsongsbúna í staðin fyri mótleysan anda; tey skulu verða rópt rættferðareikir, plantur HARRANS, Honum til dýrd.

2

Esaias 61:4 Esaias

Tey skulu byggja upp aftur hinar avgomlu toftir, reisa aftur tað, sum hevur ligið í oyði frá fornaldartíð; tey skulu reisa av nýggjum oyddar býir, tað, sum hevur ligið í oyði mann eftir mann.

2

Esaias 61:5 Esaias

Fremmandir skulu standa og røkta fylgi tykkara, útlendingar skulu sleipa á markum tykkara og í víngørðum tykkara.

2

Esaias 61:6 Esaias

Men tit, tit skulu kallast prestar HARRANS; tænarar Guds okkara skulu tit verða nevndir. Góðs tjóðanna skulu tit eta, og dýrd teirra skulu tit fáa at eiga.

2

Esaias 61:7 Esaias

Í staðin fyri skomm tykkara skulu tit fáa dupult aftur; og tey, sum liðu vanæru, skulu nú fegnast um lut sín; tey skulu soleiðis fáa dupultan part í landi sínum, ævig gleði skal falla teimum í lut.

2

Esaias 61:8 Esaias

Tí Eg, HARRIN, elski rætt og hati tað, sum við órætti er rænt; Eg skal í trúfesti geva teimum løn teirra, og ævigan sáttmála skal Eg gera við tey.

2

Sorgarsongirnir 3:21 Sorgarsongirnir

Men hetta skal eg leggja mær á hjarta, og tí skal eg vóna:

2

Sorgarsongirnir 3:22 Sorgarsongirnir

Tað er náði HARRANS, at tað er ikki úti við okkum, hon er ikki uppi enn.

2

Sorgarsongirnir 3:23 Sorgarsongirnir

Hon er nýggj hvønn morgun, stór er trúfesti Tín.

2

Sorgarsongirnir 3:24 Sorgarsongirnir

HARRIN er lutur mín – sigur sál mín – tí vóni eg á Hann.

2

Jákupsbrævið 5:16 Jákupsbrævið

Játtið tí syndirnar hvør fyri øðrum, og biðið hvør fyri øðrum, fyri at tit kunnu verða grødd! Bøn, biðin av rættvísum manni, avrikar nógv, táið hon verður biðin við kraft.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:3 Fyrra Pætursbrævið

Lovaður veri Gud og Faðir Harra okkara Jesu Krists, sum eftir stóru miskunn Síni hevur endurføtt okkum til livandi vón við uppreisn Jesu Krists frá hinum deyðu

2

Fyrra Pætursbrævið 1:4 Fyrra Pætursbrævið

– til óforgeingiligan, ódálkaðan og ófølnandi arv, sum tykkum er goymdur í Himlunum,

2

Fyrra Pætursbrævið 1:5 Fyrra Pætursbrævið

tykkum, sum við kraft Guds eru varðveitt við trúgv til frelsu, sum er til reiðar at verða opinberað á síðstu tíð!

2

Fyrra Pætursbrævið 1:6 Fyrra Pætursbrævið

Í henni gleðast tit, um tit so nú stutta tíð – táið so skal vera – hava sorg í alskyns royndum,

2