toran

Job 37:2 Job

Hoyr, hoyr brakið av rødd Hansara, dunið, ið út gongur av munni Hansara!

9

Job 37:3 Job

Hann sendir tað avstað, so langt sum himmalin røkkur, og ljós Sítt líka at endum jarðarinnar.

9

Job 37:4 Job

Aftaná dunar røddin, Hann tornar við veldigu rødd Síni, Hann sparir ikki snarljós, táið Hann letur rødd Sína ljóða.

9

Job 37:5 Job

Gud tornar undurfult við rødd Síni; Hann ger stórverk, og vit fata tey ikki.

9

Job 37:6 Job

Hann sigur við kavan: „Fall á jørðina!“ – somuleiðis við regnið, sterka grovregn Sítt.

9

Fyrra Sámuelsbók 2:10 Fyrra Sámuelsbók

Ræðast skal hvør tann, ið stríðir móti HARRANUM; yvir honum letur Hann torna í Himli. HARRIN dømir endar jarðarinnar, og Hann skal geva kongi Sínum styrki og lata horn hins salvaða Síns verða høgt!“

7

Onnur Mósebók 19:19 Onnur Mósebók

Lúðraljóðið varð harðari og harðari; Móses talaði, og Gud svaraði honum við harðari rødd.

6

Opinberingin 10:1 Opinberingin

Eg sá nú annan veldigan eingil koma niður av Himli. Hann var sveipaður í skýggj, ælabogin var á høvdi hansara, andlit hansara var sum sólin, og føtur hansara vóru sum eldstólpar.

4

Opinberingin 10:2 Opinberingin

Í hondini hevði hann lítla, opna bókrullu. Hann setti høgra fót á havið og vinstra á jørðina.

4

Opinberingin 10:3 Opinberingin

Hann rópti hart, sum leyva brølar, og táið hann hevði rópt, lótu hinar sjey torurnar røddir sínar hoyrast.

4

Opinberingin 10:4 Opinberingin

Táið hinar sjey torurnar høvdu talað, skuldi eg fara at skriva; men eg hoyrdi rødd av Himli siga: „Innsigla tað, sum hinar sjey torurnar talaðu, skriva tað ikki upp!“

4

Opinberingin 10:5 Opinberingin

Eingilin, ið eg sá standa á havinum og jørðini, lyfti høgru hond móti himli

4

Opinberingin 10:6 Opinberingin

og svór um Hann, sum livir í aldur og allar ævir, Hann, sum hevur skapt himmalin og tað, sum honum er í, jørðina og tað, sum henni er á, og havið og tað, sum tí er í, at eingin tíð skal verða givin meir,

4

Opinberingin 10:7 Opinberingin

men at á teimum døgum, táið rødd hins sjeynda eingils ljóðar – táið hann blæsur í lúður – er dulda ráð Guds fullført, eins og Hann hevur kunngjørt tænarum Sínum profetunum tað.

4

Opinberingin 10:8 Opinberingin

Røddin, ið eg hevði hoyrt av Himli, talaði aftur við meg og segði: „Far og tak hina lítlu, opnu bókrullu, sum er í hond eingilsins, ið stendur á havinum og jørðini!“

4

Opinberingin 10:9 Opinberingin

Eg fór tá yvir til eingilin og segði við hann, at hann skuldi geva mær hina lítlu bókrulluna. Hann segði við meg: „Tak hana og et hana! Hon skal volda pínu í búkinum; men í munni tínum skal hon vera søt sum hunangur.“

4

Opinberingin 10:10 Opinberingin

Eg tók tá hina lítlu bókrulluna úr hond eingilsins og át hana; hon var í munni mínum søt sum hunangur, men táið eg hevði etið hana, kendi eg pínu í búkinum.

4

Opinberingin 10:11 Opinberingin

Sagt varð við meg: „Tú skalt aftur profetera um mong fólk, mangar tjóðir, mong tungumál og mangar kongar.“

4

Onnur Mósebók 19:16 Onnur Mósebók

So í dimmalættingini triðja dagin fór at torna, og snarljós gingu, tjúkt skýggj legðist niður á fjallið, og ógvuligt lúðraljóð hoyrdist. Tá bivaði alt fólkið í tilhaldinum.

2