Tænastuváttur

Jóhannes 13:19 Jóhannes

Frá hesi stund sigi Eg tykkum tað, áðrenn tað hendir, fyri at tit, táið tað hevur hent, skulu trúgva, at tað eri Eg.

3

Jóhannes 13:20 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, sum tekur ímóti honum, ið Eg sendi, tekur ímóti Mær, og tann, sum tekur ímóti Mær, tekur ímóti Honum, ið sendi Meg.“

3

Jóhannes 13:21 Jóhannes

Táið Jesus hetta hevði sagt, varð Hann ógvuliga rørdur í andanum, vitnaði og segði: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Ein tykkara fer at svíkja Meg!“

3

Jóhannes 13:22 Jóhannes

Tá hugdu lærisveinarnir hvør upp á annan og hugsaðu, hvønn Hann mundi tala um.

3

Jóhannes 13:23 Jóhannes

Nú var ein av lærisveinum Hansara, sum sat til borðs undir lið Jesusar, hann, sum Jesus elskaði.

3

Jóhannes 13:24 Jóhannes

Til hansara nikkaði Símun Pætur og segði við hann: „Sig, hvønn tað er, Hann tosar um!“

3

Jóhannes 13:25 Jóhannes

Hann hallaði sær tá inn at brósti Jesusar og segði við Hann: „Harri, hvør er tað?“

3

Jóhannes 13:26 Jóhannes

Jesus svaraði: „Tað er hann, sum Eg gevi bitan, ið Eg dyppi.“ So dyppaði Hann bitan og gav Judasi Iskariot, syni Símun.

3

Jóhannes 13:27 Jóhannes

Og eftir at hann hevði fingið bitan, fór Satan í hann. Jesus segði tá við hann: „Tað, sum tú gert – ger tað skjótt!“

3

Jóhannes 13:28 Jóhannes

Men eingin av teimum, ið sótu til borðs, skilti, hví Hann segði hetta við hann.

3

Jóhannes 13:29 Jóhannes

Við tað at Judas hevði pungin undir hond, hugsaðu summir, at tað, sum Jesus segði við hann, var: „Keyp tað, ið okkum nýtist til høgtíðina!“ – ella at hann skuldi geva hinum fátæku nakað.

3

Jóhannes 13:30 Jóhannes

Táið hann nú hevði fingið bitan, fór hann alt fyri eitt út. Nátt var.

3

Jóhannes 13:31 Jóhannes

Táið hann var út farin, segði Jesus: „Nú er Menniskjasonurin vorðin dýrmætur, og Gud er vorðin dýrmætur í Honum.

3

Jóhannes 13:32 Jóhannes

Er Gud vorðin dýrmætur í Honum, skal Gud eisini gera Hann dýrmætan í Sær, og Hann skal skjótt gera Hann dýrmætan.

3

Jóhannes 13:33 Jóhannes

Børn Míni! Lítla stund enn eri Eg hjá tykkum; tit fara at leita eftir Mær; og sum Eg segði við Jødarnar: „Hagar sum Eg fari, kunnu tit ikki koma,“ sigi Eg nú eisini við tykkum.

3

Jóhannes 13:34 Jóhannes

Nýtt boð gevi Eg tykkum: At tit skulu elska hvør annan; sum Eg havi elskað tykkum, skulu eisini tit elska hvør annan.

3

Jóhannes 13:35 Jóhannes

Av tí skulu øll sanna, at tit eru lærisveinar Mínir – at tit hava kærleika hvør til annan.“

3

Jóhannes 13:36 Jóhannes

Tá segði Símun Pætur við Hann: „Harri, hvar fert Tú?“ Jesus svaraði: „Hagar sum Eg fari, kanst tú ikki fylgja Mær nú, men tú skalt fylgja Mær seinni.“

3

Jóhannes 13:37 Jóhannes

Pætur segði við Hann: „Harri, hví kann eg ikki fylgja Tær nú? Eg skal geva lív mítt fyri Teg!“

3

Jóhannes 13:38 Jóhannes

Jesus svaraði: „Skalt tú geva lív títt fyri Meg? Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tær: Hanin fer ikki at gala, fyrrenn tú tríggjar ferðir hevur avnoktað Meg!“

3

Efesusbrævið 5:21 Efesusbrævið

Verið hvørt øðrum undirgivið í ótta Kristusar!

3

Kolossibrævið 3:17 Kolossibrævið

Alt, sum tit gera í orði ella verki – gerið tað alt í navni Harrans Jesusar, takkandi Gudi Faðir við Honum!

3

Matteus 20:25 Matteus

Tá rópti Jesus teir til Sín og segði: „Tit vita, at høvdingar tjóðanna valda teimum, og at stórmenn teirra lata tær kenna vald sítt.

2

Matteus 20:26 Matteus

So skal ikki vera hjá tykkum; nei, tann av tykkum, sum stórur vil vera, skal vera tænari tykkara;

2

Matteus 20:27 Matteus

og tann, ið fremstur vil vera av tykkum, skal vera trælur tykkara –

2

Matteus 20:28 Matteus

eins og Menniskjasonurin ikki er komin at lata onnur tæna Sær, men at tæna sjálvur og geva lív Sítt sum loysigjald fyri mong.“

2

Markus 9:35 Markus

Tá setti Hann seg niður, rópti hinar tólv og segði við teir: „Vil onkur vera hin fyrsti, so veri hann hin síðsti av øllum og tænari hjá øllum!“

2

Markus 10:42 Markus

Tá rópti Jesus teir til Sín og segði við teir: „Tit vita, at teir, ið roknast fyri høvdingar tjóðanna, valda teimum, og at stórmenn teirra lata tær kenna vald sítt.

2

Markus 10:43 Markus

So er ikki hjá tykkum; nei, tann tykkara, sum stórur vil verða, skal vera tænari tykkara;

2

Markus 10:44 Markus

og tann, ið fremstur vil verða av tykkum, skal vera trælur hjá øllum.

2

Markus 10:45 Markus

Tí Menniskjasonurin er heldur ikki komin at lata onnur tæna Sær, men at tæna og geva lív Sítt sum loysigjald fyri mong.“

2

Fyrra Pætursbrævið 2:16 Fyrra Pætursbrævið

sum fræls, tó ikki sum tey, ið hava frælsið til skjól óndskapar, nei, sum tænarar Guds.

2

Versir