Tæna Harra

76 versir um "Tæna Harra"

Versir

Síða 1 av 2
Matteus 6:24 Matteus

Eingin kann tæna tveimum harrum; tí annaðhvørt hatar hann annan og elskar annan, ella heldur hann seg til annan og vanvirðir annan. – Tit kunnu ikki tæna Gudi og mammon.

13
Malakias 3:14 Malakias

Tit hava sagt: „Einki spyrst burtur úr at tæna Gudi! Hvat hava vit vunnið við at akta eftir boðum Hansara og ganga í syrgibúna fyri HARRANS Guds herskaranna skuld!

9
Malakias 3:15 Malakias

Nei, vit prísa hini hugmóðigu lukkulig! Hjá teimum gongur uppeftir, sum liva í gudloysi; tey freista Gud og sleppa órevsað!“

9
Malakias 3:16 Malakias

Tá talaðu tey saman, tey, sum óttast HARRAN, og HARRIN lurtaði eftir og hoyrdi tað; fyri ásjón Hansara varð skrivað minnisbók um tey, sum óttast HARRAN og hugsa um navn Hansara.

9
Malakias 3:17 Malakias

Og tann dag Eg útinni verk Mítt – sigur HARRIN Gud herskaranna – skulu tey vera ogn Mín, og Eg skal spara tey, eins og maður sparir son sín, ið tænir honum.

9
Malakias 3:18 Malakias

Tá skulu tit aftur síggja mun á hinum rættvísa og hinum gudleysa, á tí, sum tænir Gudi, og tí, sum ikki tænir Honum.

9
Josva 24:15 Josva

Men líkst tykkum ikki á at tæna HARRANUM, so veljið í dag, hvørjum tit vilja tæna – gudunum, ið fedrar tykkara dýrkaðu hinumegin Ánna, ella gudum Amorita, í hvørja landi tit búgva! Men eg og hús mítt, vit skulu tæna HARRANUM!“

7
Orðtøkini 3:1 Orðtøkini

Sonur mín! Gloym ikki tað, ið eg læri teg, lat hjarta títt goyma boð míni!

5
Orðtøkini 3:2 Orðtøkini

Tí langt lív og mong ár at liva og frið skulu tey geva tær í ríkum máli.

5
Orðtøkini 3:3 Orðtøkini

Lat ikki kærleika og trúfesti víkja frá tær, bind tær tey um hálsin, skriva tey á talvu hjarta tíns!

5
Orðtøkini 3:4 Orðtøkini

So skalt tú finna náði og fáa yndi, í eygum Guds og manna.

5
Orðtøkini 3:5 Orðtøkini

Lít á HARRAN av øllum hjarta tínum, men lít ikki á vit títt!

5
Orðtøkini 3:6 Orðtøkini

Kenn Hann á øllum leiðum tínum! So skal Hann gera gøtur tínar rættar.

5
Orðtøkini 3:7 Orðtøkini

Ver ikki vísur í egnum eygum, óttast HARRAN og vík frá illum!

5
Orðtøkini 3:8 Orðtøkini

Tað skal vera likami tínum grøðing og geva nýggja megi í bein tíni.

5
Orðtøkini 3:9 Orðtøkini

Ær HARRAN við tí, ið tú eigur, og við tí fyrsta av allari grøði tíni!

5
Orðtøkini 3:10 Orðtøkini

So skulu úthús tíni fyllast av yvirflóð, og vínberjaløgurin skal renna útav í persum tínum.

5
Orðtøkini 3:11 Orðtøkini

Sonur mín! Virð ikki lítið tykt HARRANS, og ver ikki ótolin, táið Hann revsar teg!

5
Orðtøkini 3:12 Orðtøkini

Tí HARRIN revsar tann, ið Hann elskar, Hann straffar sonin, ið er Honum kærur.

5
Orðtøkini 3:13 Orðtøkini

Sælur er tann, ið hevur funnið vísdóm, sælt er tað menniskja, ið vinnur sær vit.

5
Orðtøkini 3:14 Orðtøkini

Tí betri er at vinna vísdóm enn at vinna silvur, og vinningurin, ið hann gevur, er betri enn gull.

5
Orðtøkini 3:15 Orðtøkini

Hann er dýrabarari enn perlur, og av øllum dýrgripum tínum er eingin sum hann.

5
Orðtøkini 3:16 Orðtøkini

Langt lív hevur hann í høgru hond, ríkdóm og heiður í vinstru.

5
Orðtøkini 3:17 Orðtøkini

Vegir hansara eru lívsælir vegir, og allar gøtur hansara eru lukka.

5
Orðtøkini 3:18 Orðtøkini

Hann er teimum lívsins træ, sum grípa hann, og lukkuligur tann, ið ikki sleppir honum!

5
Orðtøkini 3:19 Orðtøkini

Við vísdómi hevur HARRIN grundfest jørðina; við viti hevur Hann bygt himmalin.

5
Orðtøkini 3:20 Orðtøkini

Við kunnskapi Hansara streymaðu hini djúpu vøtn fram, og við honum lata skýggini døgg dryppa niður.

5
Orðtøkini 3:21 Orðtøkini

– Sonur mín! Lat ikki vísdóm og klókskap víkja frá eygum tínum, gev teimum gætur!

5
Orðtøkini 3:22 Orðtøkini

So skulu tey vera sál tíni lív og hálsi tínum prýði.

5
Orðtøkini 3:23 Orðtøkini

Tá skalt tú trygt ganga leið tína og ikki sláa fótin ímóti.

5
Orðtøkini 3:24 Orðtøkini

Táið tú legst, skalt tú ikki óttast, og táið tú ert lagstur, skal svøvnur tín vera søtur.

5
Orðtøkini 3:25 Orðtøkini

Tá nýtist tær ikki at óttast fyri bráðari ræðslu ella fyri ódnini, táið hon brestur á yvir hinum gudleysu.

5
Orðtøkini 3:26 Orðtøkini

Tí HARRIN skal vera álit títt, og Hann skal varða fót tín frá snerruni.

5
Orðtøkini 3:27 Orðtøkini

Sýt ikki teimum hjálp, sum hava hana fyri neyðini – so satt sum tú ert mentur at lata hana!

5
Orðtøkini 3:28 Orðtøkini

Sig ikki við næsta tín: „Far, og kom aftur! Eg skal geva tær í morgin!“ – táið tú fært gjørt tað alt fyri eitt!

5
Orðtøkini 3:29 Orðtøkini

Legg ikki upp ónd ráð móti næsta tínum, táið hann heldur seg búgva tryggan hjá tær!

5
Orðtøkini 3:30 Orðtøkini

Kjakast ongan við uttan grund, táið hann einki ilt hevur gjørt tær!

5
Orðtøkini 3:31 Orðtøkini

Øvunda ikki yvirgangskropp, og vel onga av øllum leiðum hansara!

5
Orðtøkini 3:32 Orðtøkini

Tí hin falski er HARRANUM andstygd, men hini sannhjartaðu eru næstu vinir Hansara.

5
Orðtøkini 3:33 Orðtøkini

Í húsi hins gudleysa er bann HARRANS, men bústað rættvísra signar Hann.

5
Orðtøkini 3:34 Orðtøkini

Spottarar spottar Hann, men eyðmjúkum gevur Hann náði.

5
Orðtøkini 3:35 Orðtøkini

Hini vísu arva heiður, men dárarnir fáa skomm í løn.

5
Matteus 20:28 Matteus

eins og Menniskjasonurin ikki er komin at lata onnur tæna Sær, men at tæna sjálvur og geva lív Sítt sum loysigjald fyri mong.“

5
Jóhannes 4:34 Jóhannes

Jesus segði við teir: „Matur Mín er at gera vilja Hansara, sum sendi Meg, og fullføra verk Hansara.

5
Jóhannes 15:1 Jóhannes

„Eg eri hitt sanna víntræið, og Faðir Mín er víngarðsmaðurin.

5
Jóhannes 15:2 Jóhannes

Hvørja grein á Mær, sum ikki ber ávøkst, tekur Hann burtur, og hvørja, sum ber ávøkst, reinsar Hann, so hon skal bera meiri ávøkst.

5
Jóhannes 15:3 Jóhannes

Tit eru longu reinir – við orðinum, ið Eg havi talað til tykkara.

5
Jóhannes 15:4 Jóhannes

Verðið í Mær, so verði Eg í tykkum! Eins og greinin kann ikki bera ávøkst av sær sjálvari, men bert, táið hon verður verandi á víntrænum, so kunnu tit tað heldur ikki, uttan tit verða verandi í Mær.

5
Jóhannes 15:5 Jóhannes

Eg eri víntræið, tit eru greinarnar. Tann, sum verður í Mær, og sum Eg verði í, ber nógvan ávøkst; tí skildir frá Mær kunnu tit einki gera.

5
Jóhannes 15:6 Jóhannes

Tann, sum ikki verður í Mær, verður kastaður út sum grein og følnar; tær verða sankaðar saman og kastaðar í eldin og brenna.

5