tilvildarspæl

29 versir um "tilvildarspæl"

Versir

Síða 1 av 1
Orðtøkini 16:33 Orðtøkini

Í barminum verður luturin ristur, men hann fellur altíð, sum HARRIN vil.

7
Orðtøkini 13:11 Orðtøkini

Skjótfingin ríkdómur svinnur burt, men tann, ið savnar so við og við, nørir um góðs sítt.

6
Prædikarin 9:11 Prædikarin

Framvegis sá eg undir sólini, at tað er ikki vist, at hinir kviku vinna í kapprenningini, ella kapparnir í bardaganum, ei heldur, at hinir vísu kunnu fáa breyð, ella at hinir vitigu kunnu vinna ríkidømi, ella hinir klóku verða væl umhildnir; tí tíðin, og hvussu alt vil til, tað bindur teir allar.

5
Hebrearabrævið 13:5 Hebrearabrævið

Atferð tykkara veri uttan peningakærleika, verið nøgd við tað, sum tit hava! Hann hevur jú sjálvur sagt: „Eg skal als ikki sleppa tær og als ikki fara frá tær“ –

5
Lukas 12:15 Lukas

So segði Hann við tey: „Síggið til og varðið tykkum fyri allari havisjúku! Tí lívið hjá ongum stendur í tí, sum hann eigur, um hann so hevur almikið góðs.“

4
Fyrra Timoteusarbrævið 6:9 Fyrra Timoteusarbrævið

Tey, sum rík vilja verða, falla í freisting og snerru og mangar tápuligar og skaðiligar girndir, sum søkkja menniskjuni niður í oyðing og undirgang.

4
Fyrra Timoteusarbrævið 6:10 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí peningakærleiki er rót til alt ilt; av hesi girnd eru nøkur vilst frá trúnni og hava gjøgnumstungið seg sjálv við mongum kvølum.

4
Orðtøkini 23:4 Orðtøkini

Pøs teg ikki við at vinna tær ríkidømi – lat slíkan klókskap fara!

3
Orðtøkini 23:5 Orðtøkini

– Lat ikki eyguni flúgva til tað, sum hvørvur! Tí tað ger sær veingir, tað er vist; sum ørn flýgur tað móti himli.

3
Orðtøkini 28:20 Orðtøkini

Trúfastur maður verður ríkliga signaður, men tann, ið vil skunda sær at verða ríkur, verður ikki óstraffaður.

3
Prædikarin 5:10 Prædikarin

Tess meiri góðs, tess fleiri at gera enda á tí! Og hvat gagn hevur tá ánarin av tí annað enn tað, at hann sleppur at síggja tað!

3
Matteus 6:24 Matteus

Eingin kann tæna tveimum harrum; tí annaðhvørt hatar hann annan og elskar annan, ella heldur hann seg til annan og vanvirðir annan. – Tit kunnu ikki tæna Gudi og mammon.

3
Matteus 25:14 Matteus

Tí tað er eins og maður, ið ætlaði at fara burt í annað land og kallaði til sín tænarar sínar og gav teimum upp í hendur tað, sum hann átti.

2
Matteus 25:15 Matteus

Ein læt hann fáa fimm talentir, annan tvær, uppaftur annan eina, hvønn eftir førimuni hansara; so fór hann burt í annað land.

2
Matteus 25:16 Matteus

Tann, ið hevði fingið hinar fimm talentirnar, fór nú og handlaði við teimum og vann aðrar fimm talentir.

2
Matteus 25:17 Matteus

Somuleiðis tann, ið hevði fingið hinar tvær – hann vann aðrar tvær.

2
Matteus 25:18 Matteus

Men tann, ið hevði fingið hina einu, fór avstað og gróv í jørðina og fjaldi pening harra síns.

2
Matteus 25:19 Matteus

Táið long tíð var umliðin, kom harrin hjá hesum tænarum og helt roknskap við teir.

2
Matteus 25:20 Matteus

Tann, ið hevði fingið hinar fimm talentirnar, steig tá fram og hevði við sær aðrar fimm talentir; hann segði: „Harri! Tú lætst meg fáa fimm talentir; hygg, eg havi vunnið aðrar fimm talentir!“

2
Matteus 25:21 Matteus

Harri hansara segði við hann: „Gott, tú góði og trúgvi tænari! Tú vart trúgvur yvir lítlum; eg skal seta teg yvir nógv. Far inn til gleði harra tíns!“

2
Matteus 25:22 Matteus

So steig eisini tann fram, sum hevði fingið hinar tvær talentirnar; hann segði: „Harri! Tú lætst meg fáa tvær talentir; hygg, eg havi vunnið aðrar tvær talentir!“

2
Matteus 25:23 Matteus

Harri hansara segði við hann: „Gott, tú góði og trúgvi tænari! Tú vart trúgvur yvir lítlum; eg skal seta teg yvir nógv. Far inn til gleði harra tíns!“

2
Matteus 25:24 Matteus

Síðani steig eisini tann fram, sum hevði fingið hina einu talentina; hann segði: „Harri! Eg kendi teg, at tú ert harður maður, sum heystar, har tú ikki sáaði, og savnar, har tú ikki stroyddi;

2
Matteus 25:25 Matteus

tí óttaðist eg og fór avstað og fjaldi talent tína í jørðini; hygg, her hevur tú títt!“

2
Matteus 25:26 Matteus

Tá svaraði Harri hansara honum: „Óndi og lati tænari tín! Tú visti, at eg heysti, har eg ikki sáaði, og savni, har eg ikki stroyddi.

2
Matteus 25:27 Matteus

Tí skuldi tú sett pening mín inn hjá peningavekslarunum, so eg fekk mítt aftur við rentu, táið eg kom heim.

2
Matteus 25:28 Matteus

Takið tí hasa talentina frá honum, og latið hann, ið hevur hinar tíggju talentirnar, fáa hana!

2
Matteus 25:29 Matteus

Tí hvør tann, ið hevur, honum skal verða givið, og hann skal hava yvirflóð; men tann, ið ikki hevur, frá honum skal verða tikið eisini tað, ið hann hevur.

2
Matteus 25:30 Matteus

Og kastið hin ónýta tænaran út í myrkrið uttanfyri!“ – Har skal vera grátur og tannagrísl!

2