tíggjund í Nýggja Testamenti

Seinna Korintbrævið 9:7 Seinna Korintbrævið

Ein og hvør gevi, eftir sum hann setur sær fyri í hjartanum, ikki av óhugi ella av tvingsli – tí Gud elskar glaðan gevara!

5

Matteus 23:23 Matteus

Vei tykkum, tit skriftlærdu og Farisearar, hyklarar tykkara! Tí tit tíggjunda av myntu, dild og kumman, og veita tí ongan ans, sum meiri vigar í lógini: Rætti, miskunn og trúskapi. Hetta skuldi verðið gjørt, og hitt ikki verið ógjørt.

4

Lukas 18:12 Lukas

Eg fasti tvær ferðir um vikuna, eg lati tíggjund av allari inntøku míni.“

4

Lukas 21:1 Lukas

Táið Hann nú hugdi upp, kom Hann at síggja hini ríku, sum løgdu gávur sínar í tempulkistuna.

4

Lukas 21:2 Lukas

Tá sá Hann fátæka einkju, sum legði tveir smápeningar í hana.

4

Lukas 21:3 Lukas

Hann segði: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Henda fátæka einkja legði meir enn øll hini.

4

Lukas 21:4 Lukas

Tí øll hesi løgdu gávur sínar av yvirflóð síni; men hon legði av armóð síni alla ogn sína, sum hon hevði.“

4

Malakias 3:10 Malakias

Berið alla tíggjundina inn í goymsluna, so matur kann vera í húsi Mínum – roynið Meg á henda hátt – sigur HARRIN Gud herskaranna – um Eg ikki tá lati upp lúkur himmalsins fyri tykkum og lati signingar í yvirflóð streyma niður yvir tykkum!

3

Lukas 11:42 Lukas

Vei tykkum, tit Farisearar! Tí tit tíggjunda av myntu, rútu og alskyns urtum, og spyrja ikki um rætt og kærleika til Gud; hetta skuldi verðið gjørt, og hitt ikki verið ógjørt.

3

Ápostlasøgan 20:35 Ápostlasøgan

Í øllum vísti eg tykkum, at soleiðis eiga vit at arbeiða og taka okkum av hinum veiku – og minnast orð Harrans Jesusar, at Hann hevur sjálvur sagt: „Sælari er at geva enn at fáa.““

3

Fyrsta Mósebók 14:20 Fyrsta Mósebók

Lovaður veri Gud hin Hægsti, sum gav tær fíggindar tínar í hendur!“ – Og Ábram læt hann fáa tíggjund av øllum.

2

Fyrsta Mósebók 28:20 Fyrsta Mósebók

Jákup gjørdi nú hetta lyfti: „Er Gud við mær, og varðveitir Hann meg á hesi ferð míni og gevur mær breyð at eta og klæði at lata meg í,

2

Fyrsta Mósebók 28:21 Fyrsta Mósebók

so at eg í øllum góðum komi aftur til hús faðirs míns – so skal HARRIN vera Gud mín;

2

Fyrsta Mósebók 28:22 Fyrsta Mósebók

og hesin steinur, ið eg havi reist sum minnisstein, hann skal vera hús Guds; og av øllum, ið Tú gevur mær, skal eg geva Tær tíggjund.“

2

Fjórða Mósebók 18:21 Fjórða Mósebók

Alla tíggjund í Ísrael havi Eg givið Levitunum sum arv, í løn fyri arbeiðið, teir gera í samkomutjaldinum.

2

Fjórða Mósebók 18:26 Fjórða Mósebók

„Tala við Levitarnar og sig við teir: „Táið tit taka við tíggjundini frá Ísraelsmonnum – henni, ið Eg havi sagt, at tit skulu fáa frá teimum sum arv tykkara – skulu tit geva HARRANUM gávu av henni, tíggjundapartin av tíggjundini.

2

Fimta Mósebók 14:28 Fimta Mósebók

Triðjahvørt ár skalt tú taka alla tíggjundina av allari grøði tíni tað árið og savna hana saman í býum tínum,

2

Fimta Mósebók 14:29 Fimta Mósebók

so at Leviturin – sum jú hvørki hevur lut ella arv saman við tær – kann koma, hann og hin fremmandi, hin faðirleysi og einkjan, sum hjá tær búgva, og eta seg mett. Tá skal HARRIN Gud tín signa teg í øllum arbeiði, sum tú fert undir.“

2

Malakias 3:8 Malakias

Skal tá menniskja ræna frá Gudi, síðani tit ræna frá Mær! – Tit siga: „Hvat hava vit rænt frá Tær!“ Tíggjundina og hinar heilagu gávur!

2

Malakias 3:9 Malakias

Bannið er komið yvir tykkum, og tit ræna frá Mær, ja, alt fólkið!

2

Malakias 3:11 Malakias

Eg skal styggja burt etaran* fyri tykkum, so hann forkemur tykkum ikki grøði landsins, og víntræ tykkara á markini skal ikki standa við ongum ávøksti – sigur HARRIN Gud herskaranna.

2

Malakias 3:12 Malakias

Øll fólkasløg skulu prísa tykkum lukkulig; tí land tykkara skal tá vera yndisligt land – sigur HARRIN Gud herskaranna.

2

Matteus 5:17 Matteus

Hugsið ikki, at Eg eri komin at seta lógina úr gildi – ella profetarnar! Eg eri ikki komin at seta úr gildi, men at fullkoma.

2

Matteus 5:18 Matteus

Tí sanniliga, sigi Eg tykkum: Inntil Himmal og jørð forganga, skal ikki minsti bókstavur ella prikkur av lógini forganga, fyrrenn tað alt hevur hent.

2

Matteus 5:19 Matteus

Hvør tann, sum tí brýtur eitt hitt minsta av hesum boðum og lærir menniskju so, skal kallast hin minsti í ríki Himmiríkis; men tann, ið heldur tey og lærir tey, skal kallast stórur í ríki Himmiríkis.

2

Matteus 5:20 Matteus

Tí Eg sigi tykkum: Er rættvísi tykkara ikki mætari enn rættvísi hinna skriftlærdu og Farisearanna, koma tit als ikki inn í ríki Himmiríkis.

2

Matteus 6:1 Matteus

„Varðið tykkum, at tit útinna ikki rættvísi tykkara fyri menniskjum – fyri at verða sædd av teimum! Tí so hava tit onga løn hjá Faðir tykkara, sum í Himli er.

2

Matteus 6:2 Matteus

Táið tú gevur olmussu, mást tú tí ikki lata blása í lúður fyri tær, sum hyklararnir gera í sýnagogunum og á gøtunum – fyri at teir kunnu njóta lov av menniskjum. Sanniliga, sigi Eg tykkum: Teir hava longu fingið løn sína.

2

Matteus 6:3 Matteus

Nei, táið tú gevur olmussu, lat tá ikki vinstru hond tína vita, hvat hin høgra ger –

2

Matteus 6:4 Matteus

fyri at olmussa tín kann vera í loyndum! Tá skal Faðir tín, sum sær í loyndum, løna tær.

2

Markus 12:41 Markus

Hann setti Seg nú beint yvir av tempulkistuni og hugdi at, hvussu fólkið legði pening í kistuna. Mong rík løgdu nógv.

2

Markus 12:42 Markus

Men ein fátæk einkja kom og legði tveir smápeningar, tilsamans eitt oyra.

2

Markus 12:43 Markus

Tá kallaði Hann lærisveinar Sínar til Sín og segði við teir: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Henda fátæka einkja hevur lagt meir enn øll hini, sum løgdu í kistuna.

2

Markus 12:44 Markus

Tí tey løgdu øll av yvirflóð síni; men hon legði av armóð síni alt, ið hon hevði, alla ogn sína.“

2

Lukas 6:38 Lukas

Gevið, so skal tykkum verða givið – gott, stappað, rist, rokað mál skal verða givið tykkum í fangið! Tí við málinum, ið tit mála við, skal tykkum verða mált aftur.“

2

Fyrra Korintbrævið 16:2 Fyrra Korintbrævið

Hvønn fyrsta dag í vikuni skal ein og hvør tykkara heima hjá sær sjálvum leggja nakað burturav – sum honum nú ber til – so samanskotið ikki tá fyrsta skal verða, táið eg komi.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 5:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Men hevur onkur ikki umsorgan fyri sínum egnu og fyrst og fremst fyri húsfólki sínum – hann hevur avnoktað trúnna og er verri enn ein vantrúgvandi.

2

Hebrearabrævið 7:1 Hebrearabrævið

Hesin Melkizedek, kongur í Salem og prestur Guds hins hægsta – hann, sum fór ímóti Ábrahami, táið hann kom aftur eftir at hava vunnið sigur á kongunum, og sum signaði hann

2

Hebrearabrævið 7:2 Hebrearabrævið

– hann, sum Ábraham eisini gav tíggjund av øllum, og sum, táið navn hansara verður útlagt, fyrst er rættvísikongur, harnæst eisini kongur Salems, tað er friðarkongur –

2

Hebrearabrævið 7:3 Hebrearabrævið

uttan faðir, uttan móður, uttan ættartal, hvørki havandi byrjan daga ella enda lívs, settur javnt við Son Guds – hann verður prestur altíð.

2

Hebrearabrævið 7:4 Hebrearabrævið

Hyggið, hvussu stórur hann er, hann, ið enntá Ábraham, ættarfaðirin, gav tíggjund av fonginum!

2

Hebrearabrævið 7:5 Hebrearabrævið

Teir av sonum Levi, sum fáa prestadømið, hava boð um eftir lógini at taka tíggjund frá fólkinum – tað er frá brøðrum sínum – teimum, sum tó eru komnir úr lendum Ábrahams;

2

Hebrearabrævið 7:6 Hebrearabrævið

men hesin – sum ikki roknar ætt sína frá teimum – tók tíggjund frá Ábrahami og signaði hann, ið hevði lyftini.

2

Hebrearabrævið 7:7 Hebrearabrævið

Nú kann jú eingin siga ímóti tí, at tað er tann, ið minni hevur at týða, sum verður signaður av tí, sum meiri hevur at týða.

2

Hebrearabrævið 7:8 Hebrearabrævið

Og her eru tað deyðilig menniskju, ið taka tíggjund, men har ein, sum vitnað verður um, at hann livir.

2

Hebrearabrævið 7:9 Hebrearabrævið

Ja, sjálvur Levi, sum tekur tíggjund, hevur við Ábrahami so at siga latið tíggjund;

2

Hebrearabrævið 7:10 Hebrearabrævið

tí hann var enn í lendum faðirs síns, táið Melkizedek fór ímóti honum.

2

Hebrearabrævið 7:11 Hebrearabrævið

Var nú fullkomileiki at fáa við hinum levitiska prestadømi – og tað var grundin undir lógini, ið fólkið hevði fingið – hví tørvaði so uppaftur, at annar prestur skuldi stíga fram – á hátti Melkizedeks, ein, sum ikki er nevndur á hátti Árons!

2

Hebrearabrævið 7:12 Hebrearabrævið

– Verður prestadømið broytt, slepst ikki undan, at lógin verður broytt við.

2

Hebrearabrævið 7:13 Hebrearabrævið

Hann, sum hetta verður sagt um, hoyrdi jú til aðra ætt, og av henni hevur eingin gjørt tænastu við altarið.

2