tey burturlatnu

Markus 16:16 Markus

Tann, ið trýr og verður doyptur, skal verða frelstur; men tann, ið ikki trýr, skal verða fordømdur.

2

Lukas 15:1 Lukas

Allir tollarar og syndarar hildu seg nær hjá Honum, at hoyra Hann.

2

Lukas 15:2 Lukas

Men bæði Fariseararnir og hinir skriftlærdu knarraðu og søgdu: „Hesin tekur ímóti syndarum og etur við teimum!“

2

Lukas 15:3 Lukas

Tá setti Hann fram fyri teir hetta líknilsi – Hann segði:

2

Lukas 15:4 Lukas

„Um ein tykkara hevur 100 seyðir og missir ein av teimum – hvør er hann, sum fer ikki frá hinum 99 í oyðimørkini og út at leita eftir tí, sum hann hevur mist, inntil hann finnur hann!

2

Lukas 15:5 Lukas

Táið hann so hevur funnið hann, leggur hann hann glaður á herðarnar.

2

Lukas 15:6 Lukas

Og táið hann kemur til hús, kallar hann saman vinir og grannar sínar og sigur við teir: „Gleðist við mær! Eg havi funnið seyð mín, sum eg hevði mist!“

2

Lukas 15:7 Lukas

Eg sigi tykkum: Soleiðis skal vera gleði í Himli um ein syndara, ið vendir við, meir enn um 99 rættvís, sum ikki tørvar umvending.

2

Lukas 15:8 Lukas

Ella um kvinna hevur 10 drakmur og missir eina drakmu burtur – hvør er hon, sum tendrar ikki ljós og sópar húsið og ger sær ómak at leita, inntil hon finnur hana!

2

Lukas 15:9 Lukas

Táið hon so hevur funnið hana, kallar hon saman vinkonur og grannkonur sínar og sigur: „Gleðist við mær! Eg havi funnið drakmuna, ið eg hevði mist.“

2

Lukas 15:10 Lukas

Soleiðis, sigi Eg tykkum, verður gleði hjá einglum Guds um ein syndara, ið vendir við.“

2

Lukas 15:11 Lukas

Og Hann segði: „Maður hevði tveir synir.

2

Lukas 15:12 Lukas

Hin yngri teirra segði við faðir sín: „Faðir, gev mær tann partin av ognini, sum mær líknast!“ Tá skifti hann góðsið millum teirra.

2

Lukas 15:13 Lukas

Ikki mangar dagar eftir hetta savnaði hin yngri sonurin alt sítt saman og fór avstað til land langt burtur; har spilti hann burtur alla ogn sína í ringum lívi.

2

Lukas 15:14 Lukas

Men táið hann hevði brúkt alt upp, varð hørð hungursneyð í hesum sama landi, og hann byrjaði at líða neyð.

2

Lukas 15:15 Lukas

Tá fór hann og helt seg til ein av monnunum har í landinum, og hesin sendi hann út á mark sína at sita hjá svínum.

2

Lukas 15:16 Lukas

Og hann tráaði eftir at fylla búk sín av dravinum, ið svínini ótu; og eingin gav honum nakað.

2

Lukas 15:17 Lukas

Tá gekk hann í seg sjálvan og segði: „Hvussu mangir daglønamenn hjá faðir hava ikki yvirflóð av breyði – og her doyggi eg í hungri!

2

Lukas 15:18 Lukas

Eg skal reisa meg og fara til faðir og siga við hann: Faðir, eg havi syndað móti Himli og fyri tær!

2

Lukas 15:19 Lukas

Eg eri ikki verdur longur at eita sonur tín; lat meg sleppa at vera sum ein daglønamann tín!“

2

Lukas 15:20 Lukas

So reistist hann og kom til faðir sín. Men meðan hann enn var langt burtur, sá faðirin hann, og honum tykti hjartaliga synd í honum; hann fór rennandi og leyp um hálsin á honum og kysti hann.

2

Lukas 15:21 Lukas

Men sonurin segði við hann: „Faðir, eg havi syndað móti Himli og fyri tær! Eg eri ikki verdur longur at eita sonur tín.“

2

Lukas 15:22 Lukas

Tá segði faðirin við tænarar sínar: „Farið eftir hinum bestu klæðunum og latið hann í tey, og gevið honum ring á hondina og skógvar á føturnar!

2

Lukas 15:23 Lukas

Farið síðani eftir gøðingarkálvinum og drepið hann, og latið okkum eta og vera glað!

2

Lukas 15:24 Lukas

Tí hesin sonur mín var deyður og er vorðin livandi aftur, hann var mistur og er funnin.“ Tey byrjaðu nú at vera glað.

2

Lukas 15:25 Lukas

Men hin eldri sonur hansara var úti á markini, og táið hann kom heim og nærkaðist húsinum, hoyrdi hann spæl og dans.

2

Lukas 15:26 Lukas

Tá rópti hann ein húskallin og spurdi, hvat hetta hevði at týða.

2

Lukas 15:27 Lukas

Hann svaraði honum: „Bróðir tín er komin, og faðir tín hevur dripið gøðingarkálvin, tí hann hevur fingið hann aftur í øllum góðum.“

2

Lukas 15:28 Lukas

Tá kom ilt í hann, og hann vildi ikki fara inn. Faðir hansara fór tá út og bønaði hann.

2

Lukas 15:29 Lukas

Men hann svaraði faðirinum: „So mong ár havi eg nú tænt tær, og aldri havi eg gjørt ímóti boðum tínum; mær hevur tú tó aldri givið geitarlamb, so eg kundi havt stuttleika við vinum mínum.

2

Lukas 15:30 Lukas

Men táið hasin sonur tín kom, sum hevur etið upp góðs títt við skøkjum, drapst tú gøðingarkálvin fyri honum!“

2

Lukas 15:31 Lukas

Tá segði hann við hann: „Barn! Tú ert altíð hjá mær, og alt mítt er títt;

2

Lukas 15:32 Lukas

men nú áttu vit at verið fró og glað; tí hesin bróðir tín var deyður og er vorðin livandi, var mistur og er funnin.““

2

Lukas 19:10 Lukas

Tí Menniskjasonurin er komin at leita eftir tí, sum fortapt er, og frelsa tað.“

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Jóhannes 14:6 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.

2

Seinna Pætursbrævið 3:9 Seinna Pætursbrævið

Harrin er ikki seinførur við lyftinum – tóat summi halda tað vera seinføri – nei, Hann er langmóðigur fyri tykkara skuld; tí Hann vil ikki, at nakar skal fortapast, men at øll skulu koma til umvending.

2

Versir