tey avvarðandi sum eru deyð

Filippibrævið 1:3 Filippibrævið

Eg takki Gudi mínum, hvørja ferð eg minnist tykkum;

4

Opinberingin 14:13 Opinberingin

Eg hoyrdi rødd úr Himli; hon segði: „Skriva: Sæl eru hini deyðu, sum doyggja í Harranum hereftir! Ja – sigur Andin – tey skulu hvíla eftir møði sína, og verk teirra fylgja teimum!“

4

Sálmarnir 116:15 Sálmarnir

Dýrt er tað í eygum HARRANS, táið hini heilagu Hansara doyggja.

3

Prædikarin 3:1 Prædikarin

Alt hevur stund sína, og hvør fyritøka undir himli hevur tíð sína.

3

Prædikarin 3:2 Prædikarin

At verða føddur hevur tíð sína, og at doyggja hevur tíð sína; at planta hevur tíð sína, og at ríva upp tað, ið plantað er, hevur tíð sína;

3

Prædikarin 3:3 Prædikarin

at drepa hevur tíð sína, og at grøða hevur tíð sína; at ríva niður hevur tíð sína, og at byggja upp hevur tíð sína;

3

Prædikarin 3:4 Prædikarin

at gráta hevur tíð sína, og at læa hevur tíð sína; at syrgja hevur tíð sína, og at dansa hevur tíð sína;

3

Prædikarin 3:5 Prædikarin

at kasta burtur steinar hevur tíð sína, og at sanka steinar hevur tíð sína; at taka í favn hevur tíð sína, og at halda seg frá favntaki hevur tíð sína;

3

Prædikarin 3:6 Prædikarin

at leita hevur tíð sína, og at missa hevur tíð sína; at goyma hevur tíð sína, og at kasta burtur hevur tíð sína;

3

Prædikarin 3:7 Prædikarin

at skræða sundur hevur tíð sína, og at seyma saman hevur tíð sína; at tiga hevur tíð sína, og at tala hevur tíð sína;

3

Prædikarin 3:8 Prædikarin

at elska hevur tíð sína, og at hata hevur tíð sína; ófriður hevur tíð sína, og friður hevur tíð sína.

3

Prædikarin 3:9 Prædikarin

Hvønn vinning hevur tann, sum ger okkurt, av møðini, ið hann hevur av tí!

3

Prædikarin 3:10 Prædikarin

Eg sá strevið, ið Gud hevur givið menniskjabørnunum at pøsa seg við.

3

Prædikarin 3:11 Prædikarin

Alt hevur Hann gjørt vakurt á tíð síni, ja, ævina hevur Hann lagt í hjarta teirra, tó so, at menniskjað fatar hvørki hitt fyrsta ella hitt síðsta av tí, ið Gud hevur virkað.

3

Prædikarin 3:12 Prædikarin

Eg dugdi at síggja, at einki er teimum betri enn at gleða seg og hava tað gott, so leingi sum tey liva.

3

Prædikarin 3:13 Prædikarin

Tó, eisini tað at eta og drekka og njóta hitt góða mitt í øllum strevinum – eisini tað er hvørjum menniskja gáva frá Gudi.

3

Prædikarin 3:14 Prædikarin

Eg dugdi at síggja, at alt, ið Gud ger, verður í allar ævir; einki kann leggjast aftrat tí, og einki kann takast burtur av tí; og so hevur Gud gjørt tað, fyri at vit skulu óttast Hann.

3

Prædikarin 3:15 Prædikarin

Tað, ið er, var longu fyrr, og tað, ið verður, hevur eisini verið fyrr; Gud leitar upp tað, ið farið er.

3

Prædikarin 3:16 Prædikarin

Framvegis sá eg undir sólini, at á dómstólinum, har sat gudloysið, og har sum rættvísi skuldi rátt, har ráddi gudloysi.

3

Prædikarin 3:17 Prædikarin

Tá segði eg í hjarta mínum: „Bæði hin rættvísa og hin gudleysa skal Gud døma; tí hjá Honum er hvørji fyritøku og øllum, sum gjørt verður, ásett tíð.“

3

Prædikarin 3:18 Prædikarin

Eg segði í hjarta mínum: „Tað er fyri menniskjanna skuld, fyri at Gud kann royna tey, og fyri at tey kunnu síggja, at í sær sjálvum eru tey einki annað enn dýr;

3

tí menniskjabørnunum gongst, sum dýrunum gongst, ja, teimum gongst líka; sum dýrini doyggja, so doyggja tey, og ein og sama anda hava tey øll; menniskjað hevur einki fram um dýrini, tí alt er fáfongd.

3

Prædikarin 3:20 Prædikarin

Øll fara tey á sama stað; øll vórðu tey til av mold, og øll fara tey aftur í moldina.

3

Prædikarin 3:21 Prædikarin

Hvør veit, um andi menniskjans stígur uppeftir, og um andi dýranna fer niður undir jørðina!“

3

Prædikarin 3:22 Prædikarin

Eg dugdi tá at síggja, at einki er menniskjanum betri enn at gleðast í arbeiði sínum; tí tað er luturin, ið hann fær; tí hvør letur hann fáa at síggja tað, ið koma skal eftir hann!

3

Matteus 5:4 Matteus

Sæl eru tey, sum syrgja; tí tey skulu verða troystað.

3

Lukas 23:43 Lukas

Hann svaraði honum: „Sanniliga, sigi Eg tær: Í dag skalt tú vera við Mær í Paradísi!“

3

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

3

Opinberingin 21:4 Opinberingin

Hann skal turka hvørt tár av eygum teirra; deyðin skal ikki vera longur, og hvørki sorg, skríggj ella pína skal vera longur – tí hitt fyrra er farið.“

3

Triðja Mósebók 19:31 Triðja Mósebók

Vendið tykkum ikki til teirra, ið mana upp deyð, og sum spáa! Leitið ikki til teirra, so tit gera tykkum órein við teimum! – Eg eri HARRIN Gud tykkara!

2

Sálmarnir 34:18 Sálmarnir

Táið hini rættvísu rópa, hoyrir HARRIN og bjargar teimum úr allari neyð teirra.

2

Lukas 16:19 Lukas

Ríkur maður var, sum klæddi seg í purpur og dýrt lín og livdi hvønn dag í gleði og góðgæti.

2

Lukas 16:20 Lukas

Men fátækur maður, ið æt Lazarus, var lagdur fyri portur hansara, fullur í sárum.

2

Lukas 16:21 Lukas

Hann tráaði eftir at mettast av tí, sum fall av borði hins ríka; men eisini komu hundarnir og sleiktu sár hansara.

2

Lukas 16:22 Lukas

Nú doyði hin fátæki; og hann varð av einglum borin í fang Ábrahams. Eisini hin ríki doyði og varð jarðaður.

2

Lukas 16:23 Lukas

Táið hann læt upp eyguni í deyðaríkinum – har hann var í pínu – sá hann Ábraham langt burtur og Lazarus í fangi hansara.

2

Lukas 16:24 Lukas

Tá rópti hann: „Ábraham faðir! Miskunna mær og send Lazarus, so hann kann drepa hitt ytsta av fingri sínum í vatn og leska tungu mína! Tí eg pínist svárliga í hesum loga.“

2

Lukas 16:25 Lukas

Men Ábraham svaraði: „Sonur, minst, at tú fekst góða títt, meðan tú livdi, og Lazarus á sama hátt hitt ringa! Men nú verður hann uggaður her, og tú pínist.

2

Lukas 16:26 Lukas

Og umframt alt hetta er millum okkum og tykkum stórt djúp fest, so tey, sum vilja fara hiðani yvir til tykkara, skulu ikki kunna, og ei heldur nakar haðani skal kunna koma yvir til okkara.“

2

Lukas 16:27 Lukas

Tá segði hann: „So biði eg teg, faðir, at tú sendir hann í hús faðirs;

2

Lukas 16:28 Lukas

tí eg havi fimm brøður – fyri at hann kann vitna fyri teimum, so ikki teir við skulu koma í hetta pínustað.“

2

Lukas 16:29 Lukas

Men Ábraham segði við hann: „Teir hava Móses og profetarnar – lurti teir eftir teimum!“

2

Lukas 16:30 Lukas

Hann svaraði: „Nei, Ábraham faðir! Men hevði onkur frá hinum deyðu komið til teirra, so høvdu teir vent við!“

2

Lukas 16:31 Lukas

Men hann segði við hann: „Hoyra teir ikki Móses og profetarnar, lata teir seg heldur ikki yvirtala, um onkur rísur upp frá hinum deyðu.““

2

Jóhannes 10:10 Jóhannes

Tjóvurin kemur bert at stjala og drepa og forkoma; Eg eri komin, fyri at tey skulu hava lív og hava yvirflóð.

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:13 Fyrra Tessalonikabrævið

Men vit vilja ikki, brøður, at tit skulu vera óvitandi um, hvussu er við teimum, ið sovnað eru – fyri at tit skulu ikki syrgja sum hini, ið onga vón eiga.

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:14 Fyrra Tessalonikabrævið

Tí so satt sum vit trúgva, at Jesus doyði og reis upp aftur, so skal Gud eisini við Jesusi leiða tey, sum sovnað eru, fram saman við Honum.

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:15 Fyrra Tessalonikabrævið

Tí hetta siga vit tykkum við orði Harrans, at vit, ið liva – sum verða eftir til komu Harrans – skulu als ikki koma undan teimum, ið sovnað eru.

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:16 Fyrra Tessalonikabrævið

Harrin skal sjálvur koma niður av Himli við veldisrópi, við rødd yvireingils og lúðuri Guds, og tey, sum deyð eru í Kristusi, skulu fyrst rísa upp;

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:17 Fyrra Tessalonikabrævið

síðani skulu vit, ið liva – sum eftir eru – verða rykt burtur í skýggjum saman við teimum at møta Harranum í luftini; og so skulu vit altíð vera saman við Harranum.

2