te
43 versir um "te"
Versir
Síða 1 av 1Ezekiel 47:12 Ezekiel
Við ánna skulu – á báðum áarbakkum – vaksa upp alskyns frukttrø; bløð teirra skulu ikki følna, og tey skulu ikki geva uppat at bera ávøkst; hvønn mánað skulu tey bera nýggjan ávøkst; tí vatnið til teirra gongur út úr halgidóminum. Og ávøkstur teirra skal vera til føði, og bløð teirra til heilsubót.“
Opinberingin 22:2 Opinberingin
Mitt á gøtu staðarins og báðumegin ánna var træ lívsins, sum bar tólv ferðir ávøkst – hvønn mánað gav tað ávøkst sín; bløð træsins vóru tjóðunum til grøðing.
Orðtøkini 31:6 Orðtøkini
– Gev honum sterkan drykk, sum er undirgangi nær, og honum vín, sum gongur við sorg í sálini!
Sálmarnir 104:1 Sálmarnir
Lova HARRANUM, sál mín! HARRI Gud mín, Tú ert sára stórur! Í stórleika og dýrd ert Tú klæddur;
Sálmarnir 104:2 Sálmarnir
Tú sveipar Teg í ljós sum kappa; himmalin spennir Tú út sum tjald;
Sálmarnir 104:3 Sálmarnir
Tú smíðar í vøtnunum hásal Tín, gert skýggini til vagn Tín, fert fram á veingjum vindsins;
Sálmarnir 104:4 Sálmarnir
vindarnar gert Tú til sendiboð Tíni, logandi eld til tænarar Tínar;
Sálmarnir 104:5 Sálmarnir
Tú festi jørðina á grundvøllir hennara, hon vikast ikki í allar ævir.
Sálmarnir 104:6 Sálmarnir
Við djúpum vøtnum hevði Tú fjalt hana sum við klædningi, vøtnini stóðu yvir fjøllini.
Sálmarnir 104:7 Sálmarnir
Fyri hóttan Tíni flýddu tey, stygdust burtur av torurødd Tíni;
Sálmarnir 104:8 Sálmarnir
tey løgdu upp eftir fjøllunum og runnu oman í dalarnar til staðið, ið Tú hevði ætlað teimum;
Sálmarnir 104:9 Sálmarnir
Tú setti mark, sum tey ikki skulu fara um, tey skulu ikki uppaftur leggja yvir jørðina.
Sálmarnir 104:10 Sálmarnir
Keldur letur Tú springa upp í dølunum, millum fjøllini renna tær;
Sálmarnir 104:11 Sálmarnir
tær geva øllum dýrunum á markini at drekka, villeslini sløkkja tosta sín;
Sálmarnir 104:12 Sálmarnir
yvir teimum búgva fuglar himmalsins, millum greinarnar hoyrast teir láta.
Sálmarnir 104:13 Sálmarnir
Úr hásali Tínum vatnar Tú fjøllini; jørðin verður mettað av ávøkstinum, ið Tú skapir.
Sálmarnir 104:14 Sálmarnir
Gras letur Tú grógva til fæið og urtir menniskjunum til gagns; soleiðis leiðir Tú fram breyð av jørðini
Sálmarnir 104:15 Sálmarnir
og vín, sum gleðir hjarta menniskjans og fær andlit tess at skína meir enn olju, og breyð, sum styrkir hjarta menniskjans.
Sálmarnir 104:16 Sálmarnir
Trø HARRANS verða mett, sedristrøini á Libanon, tey, ið Hann hevur plantað,
Sálmarnir 104:17 Sálmarnir
har sum fuglarnir byggja sær reiður, storkurin, sum hevur bústað sín í sypristrøunum.
Sálmarnir 104:18 Sálmarnir
Hini høgu fjøll eru til steingeitirnar; klettarnir eru fjallagrevlingunum skjól.
Sálmarnir 104:19 Sálmarnir
Mánan gjørdi Tú at kanna tíðirnar eftir; sólin veit, nær hon skal fara niður.
Sálmarnir 104:20 Sálmarnir
Tú sendir myrkur, og nátt verður; tá rørast øll dýr í skóginum;
Sálmarnir 104:21 Sálmarnir
hinar ungu leyvur brøla eftir ráni, tær krevja føði sína frá Gudi.
Sálmarnir 104:22 Sálmarnir
Sólin kemur undan; tá sníkja tær seg burtur og leggjast í bøli síni;
Sálmarnir 104:23 Sálmarnir
tá fer menniskjað út til dagsverk sítt, til arbeiði sítt inntil kvøldið.
Sálmarnir 104:24 Sálmarnir
– Hvussu mong eru ikki verk Tíni, HARRI! – Tú gjørdi tey øll við vísdómi; jørðin er full av tí, ið Tú hevur skapt.
Sálmarnir 104:25 Sálmarnir
Har er nú havið, stórt og vítt; tað er fult av óteljandi nøgd av dýrum, bæði smáum og stórum;
Sálmarnir 104:26 Sálmarnir
har fara skipini, Livjatan, sum Tú skapti at spæla har.
Sálmarnir 104:27 Sálmarnir
Øll bíða tey eftir Tær, at Tú skalt geva teimum føðina, táið tíð er.
Sálmarnir 104:28 Sálmarnir
Tú gevur teimum, og tey sanka; Tú letur upp hondina, og tey verða mettað við góðum.
Sálmarnir 104:29 Sálmarnir
Tú fjalir andlitið; tá fellur ræðsla á tey; Tú tekur anda teirra; tá doyggja tey og fara aftur í dustið;
Sálmarnir 104:30 Sálmarnir
Tú sendir Anda Tín út, og tey verða skapt; ásjón jarðarinnar endurnýggjar Tú.
Sálmarnir 104:31 Sálmarnir
Heiður HARRANS skal vara til ævigar tíðir! HARRIN skal gleða Seg í verkum Sínum!
Sálmarnir 104:32 Sálmarnir
Eygnakast frá Honum – og jørðin nøtrar! Stoytur frá Honum – og fjøllini rúka!
Sálmarnir 104:33 Sálmarnir
Eg skal syngja fyri HARRANUM, so leingi sum eg livi; eg skal syngja Gudi mínum lov, so leingi sum eg eri til.
Sálmarnir 104:34 Sálmarnir
Hevði songur mín líkað Honum! – Eg havi gleði mína í HARRANUM.
Sálmarnir 104:35 Sálmarnir
Høvdu syndarar horvið av jørðini, og gudleys ikki verið til longur! – Lova HARRANUM, sál mín! Halleluja!*
Mika 6:8 Mika
– Hann hevur opinberað tær, menniskja, hvat gott er! Hvat annað krevur HARRIN av tær, enn at tú skalt gera rætt, fegin vísa kærleika og liva eyðmjúkt við Gudi tínum!
Sálmarnir 119:103 Sálmarnir
Sum orð Tíni eru gómum mínum søt! Tey eru søtari enn hunangur munni mínum!
Orðtøkini 22:6 Orðtøkini
Lær hin unga leiðina, ið hann skal ganga! So víkur hann ikki av henni, heldur ikki, táið hann verður gamal.
Jeremias 29:11 Jeremias
Tí Eg veit, hvat Eg ætli og havi í huga viðvíkjandi tykkum – sigur HARRIN – friðarætlanir og ikki vanlukkuætlanir, at geva tykkum framtíð og vón.
Hebrearabrævið 10:25 Hebrearabrævið
og ikki geva uppat at koma saman hvør við annan – soleiðis sum siður er hjá summum – men áminna hvør annan, og tað so mikið meiri, sum tit síggja, at dagurin nærkast!