tarot-kort
75 versir um "tarot-kort"
Versir
Síða 1 av 2Triðja Mósebók 20:6 Triðja Mósebók
Vendir onkur sær til teirra, ið mana upp deyð, og sum spáa, og rennur eftir teimum í trúleysum fráfalli, so skal Eg seta ásjón Mína móti tí menniskja og týna tað úr fólki tess.
Fimta Mósebók 13:1 Fimta Mósebók
„Táið profetur stígur fram ímillum tykkara, ella ein, ið hevur dreymar, og hann kunnger tær tekin ella undur
Fimta Mósebók 13:2 Fimta Mósebók
– og tekinið ella undrið, ið hann hevur tosað við teg um, hendir – og hann samstundis sigur: „Latið okkum halda okkum til aðrar gudar“ – slíkar, sum tú ikki kennir – „og latið okkum dýrka teir!“
Fimta Mósebók 13:3 Fimta Mósebók
tá mást tú ikki lurta eftir tí, ið hesin profetur sigur, ella eftir honum, ið dreymin hevði; tí HARRIN Gud tykkara roynir tykkum fyri at fáa at vita, um tit elska HARRAN Gud tykkara av øllum hjarta tykkara og allari sál tykkara.
Fimta Mósebók 13:4 Fimta Mósebók
– HARRAN Gud tykkara skulu tit halda tykkum til, og Hann skulu tit óttast; boðum Hansara skulu tit akta eftir, og eftir rødd Hansara skulu tit lurta; Honum skulu tit tæna, og Hann skulu tit halda fast við!
Fimta Mósebók 13:5 Fimta Mósebók
Men hin profeturin, ella hann, ið dreymin hevði, skal lata lív, aftur fyri at hann stuðlaði til fráfall frá HARRANUM Gudi tykkara, sum leiddi tykkum út av Egyptalandi og loysti teg úr trælahúsinum, og aftur fyri at hann ætlaði at lokka teg burt av leiðini, ið HARRIN Gud tín hevur givið tær boð um at ganga; soleiðis skalt tú beina fyri hinum illa millum tykkara.
Fimta Mósebók 18:9 Fimta Mósebók
Táið tú kemur inn í landið, sum HARRIN Gud tín gevur tær, mást tú ikki taka eftir teimum viðurstyggiligu siðum, ið fólkini har hava.
Fimta Mósebók 18:10 Fimta Mósebók
Eingin má vera hjá tær, sum letur son sín ella dóttur sína ganga gjøgnum eldin, eingin gandakallur ella spámaður, eingin, sum fæst við at leggja út tekin ella við svartakunst,
Fimta Mósebók 18:11 Fimta Mósebók
eingin andamanari, eingin, sum spyr deydningar ella hamar, ella sum leitar sær ráð frá deyðum.
Fimta Mósebók 18:12 Fimta Mósebók
Tí ein og hvør, ið slíkt ger, hann er HARRANUM andstygd, og fyri alt slíkt viðurstyggiligt er tað, HARRIN Gud tín rekur tey burtur fyri tær.
Triðja Mósebók 19:31 Triðja Mósebók
Vendið tykkum ikki til teirra, ið mana upp deyð, og sum spáa! Leitið ikki til teirra, so tit gera tykkum órein við teimum! – Eg eri HARRIN Gud tykkara!
Markus 13:1 Markus
Táið Hann nú fór út úr templinum, segði ein av lærisveinum Hansara við Hann: „Meistari! Hygg, hetta eru steinar, og hetta eru bygningar!“
Markus 13:2 Markus
Jesus svaraði honum: „Sært tú hesar stóru bygningar! Ikki skal steinur verða eftir á steini, sum ikki skal brótast niður.“
Markus 13:3 Markus
Táið Hann so sat á Oljufjallinum, beint yvir av templinum, spurdu Pætur, Jákup, Jóhannes og Andrias Hann einsæri:
Markus 13:4 Markus
„Sig okkum: Nær fer hetta at henda, og hvat er tekinið, táið alt hetta fer at ganga út?“
Markus 13:5 Markus
Tá tók Jesus til orða og segði við teir: „Síggið til, at eingin villleiðir tykkum!
Markus 13:6 Markus
Mangir skulu koma í navni Mínum og siga: „Tað eri eg!“ Og teir skulu villleiða mong.
Markus 13:7 Markus
Men táið tit hoyra um hernaðir og frætta hernaðatíðindi, tá latið tykkum ikki ræða! Tí so má verða, men endin er ikki enn.
Markus 13:8 Markus
Tí tjóð skal reisast móti tjóð, og ríki móti ríki, og jarðskjálvti skal vera víða hvar; hungur skal vera, og ófriður. Hetta eru hinir fyrstu verkirnir.
Markus 13:9 Markus
Men ansið eftir tykkum sjálvum! Tey skulu geva tykkum upp til dómstólarnar, og tit skulu verða húðflongdir í sýnagogunum og førdir fyri landshøvdingar og kongar fyri Mína skuld, teimum til vitnisburð.
Markus 13:10 Markus
Og evangeliið má fyrst verða prædikað fyri øllum fólkasløgum.
Markus 13:11 Markus
Táið tey nú leiða tykkum fram og geva tykkum upp, stúrið tá ikki frammanundan fyri, hvat tit skulu tala! Tað, sum tykkum verður givið í somu stund, skulu tit tala; tað eru jú ikki tit, ið tala, men Heilagi Andin.
Markus 13:12 Markus
Bróðir skal geva upp bróður til deyða, og faðir barn sítt; og børn skulu reisa seg móti foreldrum og volda deyða teirra.
Markus 13:13 Markus
Tit skulu verða hataðir av øllum fyri navns Míns skuld; men tann, ið heldur út líka til endan, skal verða frelstur.
Markus 13:14 Markus
Men táið tit síggja viðurstygd oyðingarinnar standa, har hon ikki átti at staðið – tann, ið lesur tað, gevi tí gætur! – skulu tey, sum í Judea eru, flýggja í fjøllini;
Markus 13:15 Markus
tann, ið á takinum er, má ikki fara niður aftur ella fara inn eftir nøkrum úr húsi sínum;
Markus 13:16 Markus
og tann, ið úti á markini er, má ikki venda aftur eftir klæðum sínum.
Markus 13:17 Markus
Men vei teimum, sum eru við barn og geva bróst á teimum døgum!
Markus 13:18 Markus
Biðið eftir, at tað skal ikki vera um veturin!
Markus 13:19 Markus
Tí á teimum døgum skal vera slík trongd, sum ikki hevur verið higartil, frá tí skapningurin varð til, sum Gud skapti, og sum heldur ikki skal koma.
Markus 13:20 Markus
Stytti Harrin ikki teir dagar, varð einki hold frelst; men fyri hinna útvaldu skuld, sum Hann hevur útvalt, hevur Hann stytt teir dagar.
Markus 13:21 Markus
Sigur tá onkur við tykkum: „Hyggið, her er Kristus!“ ella: „Hyggið, har!“ tá trúgvið tí ikki!
Markus 13:22 Markus
Tí lygikristar og lygiprofetar skulu standa fram og gera tekin og undur fyri at villleiða hini útvaldu – um tað var møguligt.
Markus 13:23 Markus
Men tit – varðið tykkum! Eg havi sagt tykkum alt frammanundan.
Markus 13:24 Markus
Á teimum døgum, eftir hesa trongd, skal sólin myrkna, og mánin ikki geva skin sítt;
Markus 13:25 Markus
stjørnurnar skulu falla niður av himli, og kreftir himmalsins vikast.
Markus 13:26 Markus
Tá skulu tey síggja Menniskjasonin koma í skýggjunum við miklum mátti og dýrd.
Markus 13:27 Markus
Hann skal senda út einglar Sínar og savna hini útvaldu Síni úr hinum fýra ættunum, úr enda jarðarinnar í enda himmalsins.
Markus 13:28 Markus
Lærið líknilsi av fikutrænum! Táið greinar tess longu eru blotnaðar, og bløðini spretta, vita tit, at summarið er nær.
Markus 13:29 Markus
Soleiðis skulu tit eisini, táið tit síggja hetta henda, vita, at Hann er nær fyri durunum.
Markus 13:30 Markus
Sanniliga, sigi Eg tykkum: Henda ætt skal als ikki forganga, fyrrenn alt hetta hevur hent.
Markus 13:31 Markus
Himmal og jørð skulu forganga, men orð Míni skulu als ikki forganga.
Markus 13:32 Markus
Men tann dag og tíma veit eingin, heldur ikki einglarnir í Himli, heldur ikki Sonurin – eingin uttan Faðirin.
Markus 13:33 Markus
Síggið til, vakið og biðið! Tí tit vita ikki, nær tíðin er.
Markus 13:34 Markus
Eins og maður, ið fór burt í annað land, fór frá húsi sínum og setti tænarar sínar at standa fyri tí, hvønn til sítt, og segði við duravaktaran, at hann skuldi vakja
Markus 13:35 Markus
– so skulu tit vakja; tí tit vita ikki, nær Harri húsins kemur, um tað nú verður um kvøldið, á midnátt, um hanagal ella um morgunin –
Markus 13:36 Markus
so Hann ikki, táið Hann kemur óvart, skal finna tykkum sovandi.
Markus 13:37 Markus
Men tað, sum Eg sigi við tykkum, sigi Eg við øll: Vakið!“
Triðja Mósebók 19:26 Triðja Mósebók
Tit mugu einki eta við blóðinum í. Tit mugu ikki fáast við spádóm ella gand.
Triðja Mósebók 20:27 Triðja Mósebók
Táið onkur – maður ella kvinna – fæst við at mana upp deyð ella spáa, skal hann lata lív; tey skulu verða steinað, blóðskyld hvílir á teimum.““