Tala við deyðar

Fyrra Sámuelsbók 28:23 Fyrra Sámuelsbók

Men hann bar seg undan og segði: „Eg vil ongan mat hava!“ Men táið bæði menn hansara og kvinnan noyddu hann, gav hann eftir fyri teimum, reistist upp av jørðini og setti seg á songina.

2

Fyrra Sámuelsbók 28:24 Fyrra Sámuelsbók

Kvinnan hevði gøðingarkálv í húsinum; hann skundaði hon sær at drepa, og so tók hon mjøl, knoðaði tað og bakaði ósúrgað breyð.

2

Fyrra Sámuelsbók 28:25 Fyrra Sámuelsbók

Síðani setti hon tað fyri Saul og tænarar hansara, og táið teir høvdu etið, reistust teir og fóru avstað somu nátt.

2

Seinna Kongabók 21:6 Seinna Kongabók

Hann læt son sín ganga gjøgnum eldin, fekst við spádóm og gand, fekk sær fólk, ið manaðu deyð, og spámenn – og gjørdi mangt, sum ónt var í eygum HARRANS, so hann vakti vreiði Hansara.

2

Fyrra Krønikubók 10:13 Fyrra Krønikubók

Soleiðis doyði Saul aftur fyri trúloysið, ið hann hevði víst HARRANUM, at hann hevði ikki aktað eftir orði HARRANS, og at hann líka hevði verið og spurt ein anda og biðið hann lagt sær ráð.

2

Fyrra Krønikubók 10:14 Fyrra Krønikubók

– Men HARRAN spurdi hann ikki til ráðs; tí læt Hann hann doyggja, og síðani læt Hann Dávid, son Ísai, fáa kongadømið.

2

Sálmarnir 115:17 Sálmarnir

Hini deyðu lova ikki HARRANUM, eingin av teimum, sum fara niður í deyðatøgn.

2

Matteus 22:32 Matteus

„Eg eri Gud Ábrahams, Gud Ísaks og Gud Jákups“? Hann er ikki Gud hinna deyðu, men hinna livandi.“

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:1 Fyrra Timoteusarbrævið

Men Andin sigur beint fram, at á komandi tíðum skulu nøkur falla frá trúnni og halda seg til villleiðandi andar og lærdómar ilra anda

2