ta burturlatna seyðin
17 versir um "ta burturlatna seyðin"
Versir
Síða 1 av 1Lukas 15:3 Lukas
Tá setti Hann fram fyri teir hetta líknilsi – Hann segði:
Lukas 15:4 Lukas
„Um ein tykkara hevur 100 seyðir og missir ein av teimum – hvør er hann, sum fer ikki frá hinum 99 í oyðimørkini og út at leita eftir tí, sum hann hevur mist, inntil hann finnur hann!
Lukas 15:5 Lukas
Táið hann so hevur funnið hann, leggur hann hann glaður á herðarnar.
Lukas 15:6 Lukas
Og táið hann kemur til hús, kallar hann saman vinir og grannar sínar og sigur við teir: „Gleðist við mær! Eg havi funnið seyð mín, sum eg hevði mist!“
Lukas 15:7 Lukas
Eg sigi tykkum: Soleiðis skal vera gleði í Himli um ein syndara, ið vendir við, meir enn um 99 rættvís, sum ikki tørvar umvending.
Matteus 18:12 Matteus
Hvat halda tit? Um maður eigur 100 seyðir, og ein teirra villist burtur, fer hann tá ikki frá hinum 99 og fer í fjøllini at leita eftir honum, ið burtvilstur er!
Matteus 18:13 Matteus
Og hendir tað, at hann finnur hann – sanniliga, sigi Eg tykkum: Hann er glaðari um hann enn um hinar 99, ið ikki viltust burtur.
Matteus 18:14 Matteus
Soleiðis er tað ikki vilji Faðirs tykkara, sum í Himli er, at so mikið sum eitt av hesum smáu skal fortapast.
Lukas 19:10 Lukas
Tí Menniskjasonurin er komin at leita eftir tí, sum fortapt er, og frelsa tað.“
Jóhannes 10:11 Jóhannes
Eg eri hin góði hirði; hin góði hirði gevur lív Sítt fyri seyðin.
Jákupsbrævið 5:19 Jákupsbrævið
Brøður mínir! Villist onkur av tykkum frá sannleikanum, og ein umvendir hann –
Jákupsbrævið 5:20 Jákupsbrævið
hesin skal vita, at tann, ið umvendir syndara frá villu vegar hansara, frelsir sál frá deyðanum og fjalir fjøld synda.
Sálmarnir 119:176 Sálmarnir
– Eg eri vilstur; leita upp tænara Tín sum burturmistan seyð! Tí eg havi ikki gloymt boð Tíni.
Matteus 15:24 Matteus
Hann svaraði: „Eg eri ikki sendur út til onnur enn hinar burtmistu seyðir av húsi Ísraels.“
Lukas 15:1 Lukas
Allir tollarar og syndarar hildu seg nær hjá Honum, at hoyra Hann.
Jóhannes 3:16 Jóhannes
Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.
Jóhannes 3:17 Jóhannes
Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.