Svøvnløysi

Sálmarnir 4:8 Sálmarnir

Tú hevur givið mær gleði í hjartað, størri enn teirra, táið korn og vín teirra er í yvirflóð –

9

Orðtøkini 3:24 Orðtøkini

Táið tú legst, skalt tú ikki óttast, og táið tú ert lagstur, skal svøvnur tín vera søtur.

8

Orðtøkini 3:21 Orðtøkini

– Sonur mín! Lat ikki vísdóm og klókskap víkja frá eygum tínum, gev teimum gætur!

4

Orðtøkini 3:22 Orðtøkini

So skulu tey vera sál tíni lív og hálsi tínum prýði.

4

Orðtøkini 3:23 Orðtøkini

Tá skalt tú trygt ganga leið tína og ikki sláa fótin ímóti.

4

Orðtøkini 3:25 Orðtøkini

Tá nýtist tær ikki at óttast fyri bráðari ræðslu ella fyri ódnini, táið hon brestur á yvir hinum gudleysu.

4

Orðtøkini 3:26 Orðtøkini

Tí HARRIN skal vera álit títt, og Hann skal varða fót tín frá snerruni.

4

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

3

Seinna Korintbrævið 6:4 Seinna Korintbrævið

Nei, í øllum prógva vit okkum sum tænarar Guds: Við miklum toli í trongdum, í neyð, í angist,

3

Seinna Korintbrævið 6:5 Seinna Korintbrævið

undir sløgum, í fangahúsum, í uppreistrum, í møði, í náttarvøku, í føstu,

3

Jákupsbrævið 1:5 Jákupsbrævið

Men fattast onkrum av tykkum vísdóm, so biði hann til Gud um hetta, Hann, sum gevur øllum gjarna og brigslar ikki – so skal hann verða honum givin!

3

Jákupsbrævið 1:6 Jákupsbrævið

Men hann biði í trúgv, uttan at ivast! Tí tann, ið ivast, er líkur havsbylgju, ið verður rikin og kastað av vindinum.

3

Jákupsbrævið 1:7 Jákupsbrævið

Ikki má tað menniskja hugsa, at tað skal fáa nakað frá Harranum

3

Sálmarnir 127:2 Sálmarnir

Einki batar, at tit fara tíðliga upp og seint niður, eta sleipibreyð; alt slíkt gevur Hann vini Sínum, meðan hann svevur!

2

Markus 11:25 Markus

Men táið tit standa og biðja, tá fyrigevið, um tit hava nakað ímóti onkrum, fyri at eisini Faðir tykkara, sum í Himli er, kann fyrigeva tykkum misbrot tykkara!

2

Lukas 5:16 Lukas

Men Hann slapp Sær burtur til oyðin støð og var har í bøn.

2

Jóhannes 3:1 Jóhannes

Millum Fariseararnar var maður, ið æt Nikodemus, ein ráðharri Jødanna.

2

Jóhannes 3:2 Jóhannes

Hann kom til Hansara á nátt og segði við Hann: „Rabbi! Vit vita, at Tú ert lærari, komin frá Gudi; tí eingin kann gera hesi tekin, sum Tú gert, uttan Gud er við honum.“

2

Jóhannes 3:3 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tær: Verður ein ikki føddur av nýggjum,* kann hann ikki síggja ríki Guds.“

2

Jóhannes 3:4 Jóhannes

Nikodemus segði við Hann: „Hvussu kann nakar verða føddur, táið hann er gamal! Man hann aðru ferð kunna fara inn í lív móður sínar og verða føddur!“

2

Jóhannes 3:5 Jóhannes

Jesus svaraði: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tær: Verður ein ikki føddur av vatni og Anda, kann hann ikki koma inn í ríki Guds.

2

Jóhannes 3:6 Jóhannes

Tað, ið føtt er av holdinum, er hold, og tað, ið føtt er av Andanum, er andi.

2

Jóhannes 3:7 Jóhannes

Undrast ikki á, at Eg segði við teg: „Tit mugu føðast av nýggjum!“

2

Jóhannes 3:8 Jóhannes

Vindurin blæsur, hagar hann vil, og tú hoyrir suðið, men tú veitst ikki, hvaðani hann kemur, og hvar hann fer; so er við einum og hvørjum, ið føddur er av Andanum.“

2

Jóhannes 3:9 Jóhannes

Nikodemus svaraði Honum: „Hvussu kann hetta verða?“

2

Jóhannes 3:10 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Tú ert lærari Ísraels og veitst ikki hetta!

2

Jóhannes 3:11 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tær: Vit tala tað, ið vit vita, og vit vitna tað, ið vit hava sæð, og tit taka ikki ímóti vitnisburði okkara.

2

Jóhannes 3:12 Jóhannes

Trúgva tit ikki, táið Eg tali við tykkum um tað, ið hoyrir jørðini til, hvussu skulu tit tá trúgva, um Eg tali við tykkum um hitt himmalska!

2

Jóhannes 3:13 Jóhannes

Og tó er eingin farin upp til Himmals uttan Hann, sum er stigin niður av Himli, Menniskjasonurin, sum er í Himli.

2

Jóhannes 3:14 Jóhannes

Eins og Móses lyfti upp ormin í oyðimørkini, so skal Menniskjasonurin verða lyftur upp,

2

Jóhannes 3:15 Jóhannes

fyri at hvør tann, sum trýr, skal hava ævigt lív í Honum.

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

2

Jóhannes 3:18 Jóhannes

Tann, ið trýr á Hann, verður ikki dømdur; tann, ið ikki trýr, er longu dømdur, tí hann hevur ikki trúð á navn einborna Sonar Guds.

2

Jóhannes 3:19 Jóhannes

Og hetta er dómurin, at ljósið er komið í heimin, men menniskjuni elskaðu myrkrið meir enn ljósið; tí verk teirra vóru ónd.

2

Jóhannes 3:20 Jóhannes

Hvør tann, ið ger ilt, hatar ljósið og kemur ikki til ljósið, fyri at verk hansara skulu ikki verða opinberað.

2

Jóhannes 3:21 Jóhannes

Men tann, ið ger sannleikan, kemur til ljósið, fyri at verk hansara kunnu verða opinberað – at tey eru gjørd í Gudi.“

2

Jóhannes 3:22 Jóhannes

Eftir hetta fóru Jesus og lærisveinar Hansara um Judealand, og Hann var har við teimum og doypti.

2

Jóhannes 3:23 Jóhannes

Men eisini Jóhannes doypti, í Enon, stutt frá Salim, tí har var nógv vatn; fólkið kom hagar og læt seg doypa.

2

Jóhannes 3:24 Jóhannes

Tí tá var Jóhannes enn ikki settur í fangahús.

2

Jóhannes 3:25 Jóhannes

Nú varð stríð millum lærisveinar Jóhannesar og ein Jøda um reinsan.

2

Jóhannes 3:26 Jóhannes

Og teir komu til Jóhannes og søgdu við hann: „Rabbi! Hann, sum var hjá tær hinumegin Jordan, Hann, sum tú gavst vitnisburð – nú doypir Hann, og øll koma til Hansara!“

2

Jóhannes 3:27 Jóhannes

Jóhannes svaraði: „Menniskjað kann einki fáa, uttan tað er givið tí av Himli.

2

Jóhannes 3:28 Jóhannes

Tit eru sjálvir vitni míni, at eg segði: „Eg eri ikki Kristus, men eg eri sendur út undan Honum.“

2

Jóhannes 3:29 Jóhannes

Tann, ið hevur brúðrina, er brúðgómurin; men vinur brúðgómsins, sum stendur og lurtar eftir Honum, gleðist stórliga við rødd brúðgómsins. Henda gleði mín er nú vorðin fullkomin.

2

Jóhannes 3:30 Jóhannes

Hann skal vaksa, og eg skal minka.

2

Jóhannes 3:31 Jóhannes

Hann, sum kemur omanífrá, er yvir øllum; hann, sum er av jørðini, er av jørðini og talar av jørðini; Hann, sum kemur av Himli, er yvir øllum.

2

Jóhannes 3:32 Jóhannes

Tað, ið Hann hevur sæð og hoyrt, vitnar Hann, og eingin tekur ímóti vitnisburði Hansara.

2

Jóhannes 3:33 Jóhannes

Tann, sum tekur ímóti vitnisburði Hansara, hevur staðfest, at Gud er sannorðaður.

2

Jóhannes 3:34 Jóhannes

Tí Hann, sum Gud hevur sent, talar orð Guds; Gud gevur ikki Andan eftir máli.

2

Versir