svørjingar / eiðir

22 versir um "svørjingar / eiðir"

Versir

Síða 1 av 1
Matteus 5:33 Matteus

Uppaftur hava tit hoyrt, at sagt er við hinar gomlu: „Tú mást ikki svørja rangan eið; nei, tú skalt halda Harranum eiðir tínar.“

6
Matteus 5:34 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at tit skulu als ikki svørja – ikki um Himmalin, tí hann er hásæti Guds;

6
Matteus 5:35 Matteus

ei heldur um jørðina, tí hon er fótaskammul Hansara; ei heldur um Jerusalem, tí tað er staður hins stóra kongs;

6
Matteus 5:36 Matteus

ei heldur mást tú svørja um høvd títt, tí tú fært ikki gjørt hár hvítt ella svart.

6
Matteus 5:37 Matteus

Nei, tala tykkara skal vera: „Ja, ja, nei, nei,“ og tað, sum meir er enn hetta, er av hinum illa.

6
Jákupsbrævið 5:12 Jákupsbrævið

Men fram um alt, brøður mínir, svørjið ikki – hvørki um Himmalin, um jørðina ella nakran annan eið! Ja tykkara veri ja, og nei tykkara nei – fyri at tit skulu ikki falla undir dómin!

6
Fjórða Mósebók 30:2 Fjórða Mósebók

Framvegis talaði Móses við høvd ætta Ísraelsmanna og segði: „Hetta er boðið, ið HARRIN hevur givið:

5
Fimta Mósebók 23:21 Fimta Mósebók

Táið tú gert HARRANUM Gudi tínum lyfti, mást tú ikki drála at halda tað; tí HARRIN Gud tín skal krevja teg eftir tí, og tú kemur at draga skyld oman yvir teg.

3
Fimta Mósebók 23:22 Fimta Mósebók

Men letur tú vera at gera lyfti, so dregur tú onga skyld oman yvir teg.

3
Fimta Mósebók 23:23 Fimta Mósebók

Tað, ið varrar tínar hava talað, skalt tú halda og gera – við tað at tú sjálvkravdur og við tínum egna munni hevur givið HARRANUM Gudi tínum lyfti títt.

3
Onnur Mósebók 20:7 Onnur Mósebók

Tú mást ikki misbrúka navn HARRANS Guds tíns; tí HARRIN letur ikki tann verða óstraffaðan, sum misbrúkar navn Hansara.

2
Triðja Mósebók 19:12 Triðja Mósebók

Tit mugu ikki svørja upp á lygn um navn Mítt, so tú vanhalgar navn Guds tíns. – Eg eri HARRIN!

2
Sálmarnir 15:4 Sálmarnir

roknar hin vrakaða fyri einki, men heiðrar tey, sum óttast HARRAN, ei brýtur eiðin, ið hann svór sær sjálvum til skaða,

2
Matteus 23:16 Matteus

Vei tykkum, blindu vegleiðarar tykkara! Tí tit siga: „Tann, ið svør um templið – tað er einki, men tann, ið svør um gullið í templinum, er bundin.“

2
Matteus 23:17 Matteus

Dárar og blindu! Hvat er tá meiri: Gullið, ella templið, ið halgar gullið!

2
Matteus 23:18 Matteus

Framvegis: „Tann, ið svør um altarið – tað er einki, men tann, ið svør um gávuna á tí, er bundin.“

2
Matteus 23:19 Matteus

Dárar og blindu! Hvat er tá meiri: Gávan, ella altarið, ið halgar gávuna!

2
Matteus 23:20 Matteus

Tann, sum tí svør um altarið, svør um tað og alt, ið á tí er.

2
Matteus 23:21 Matteus

Tann, ið svør um templið, svør um tað og Hann, sum í tí býr.

2
Matteus 23:22 Matteus

Og tann, ið svør um Himmalin, svør um hásæti Guds og Hann, sum í tí situr.

2
Seinna Korintbrævið 1:23 Seinna Korintbrævið

Eg kalli Gud til vitni yvir sál mína, at tað er fyri at spara tykkum, eg ikki enn eri komin til Korint

2
Hebrearabrævið 6:16 Hebrearabrævið

Menniskju svørja jú um tann, ið størri er, og eiðurin er teimum staðfesting og ger enda á øllum stríði.

2