svívirslur / háð

Orðtøkini 10:12 Orðtøkini

Hat vekur split, men kærleiki fjalir allar syndir.

2

Orðtøkini 11:12 Orðtøkini

Tann, ið tosar vanvirðisliga um næsta sín, honum fattast vit; vitigur maður tigur.

2

Orðtøkini 12:16 Orðtøkini

Vreiði dárans verður kend sama dag, men hin klóki verður spottaður – og letst sum einki.

2

Orðtøkini 12:18 Orðtøkini

Mong tala orð, ið stinga sum svørð, men tunga hinna vísu er heilsubót.

2

Orðtøkini 20:22 Orðtøkini

Sig ikki: „Eg skal løna ilt við illum!“ – Bíða eftir HARRANUM, so hjálpir Hann tær!

2

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, sum uttan grund er illur við bróður sín, skal vera sekur fyri dóminum. Tann, ið sigur við bróður sín: „Raka!“* skal vera sekur fyri ráðnum, og tann, ið sigur: „Dári tín!“ skal vera sekur til eld Helvitis.

2

Rómverjabrævið 3:23 Rómverjabrævið

øll hava syndað, og teimum fattast dýrd Guds;

2

Efesusbrævið 5:4 Efesusbrævið

ei heldur skammleysur atburður, dáratala og ótilhoyriligt skemt – einki av hesum sømir seg – nei, heldur takkargerð.

2

Jákupsbrævið 1:26 Jákupsbrævið

Um onkur heldur seg dýrka Gud – og heldur ikki tungu sína í teymum, men dárar hjarta sítt – gudsdýrkan hansara er til einkis.

2