svín

Triðja Mósebók 11:14 Triðja Mósebók

glentan, øll falkasløg,

2

Triðja Mósebók 11:15 Triðja Mósebók

øll ravnasløg,

2

Triðja Mósebók 11:16 Triðja Mósebók

strutsurin, geykurin, másin, øll heykasløg,

2

Triðja Mósebók 11:17 Triðja Mósebók

uglan, súlan, náttuglan,

2

Triðja Mósebók 11:18 Triðja Mósebók

tinsemetfuglurin, pelikanurin, rægripurin,

2

Triðja Mósebók 11:19 Triðja Mósebók

storkurin, øll hegrasløg, herfuglurin og flogmúsin.

2

Triðja Mósebók 11:20 Triðja Mósebók

Øll skriðdýr, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, skulu vera tykkum andstygd.

2

Triðja Mósebók 11:21 Triðja Mósebók

Av øllum skriðdýrum, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, kunnu tit tó eta tey, ið oman fyri afturbeinini hava springbein at hoppa við á markini.

2

Triðja Mósebók 11:22 Triðja Mósebók

Av teimum kunnu tit eta hesi: Arbegrashoppur, solamgrashoppur, hargolgrashoppur og hagabgrashoppur.

2

Triðja Mósebók 11:23 Triðja Mósebók

Men øll onnur skriðdýr, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, skulu vera tykkum andstygd.

2

Triðja Mósebók 11:24 Triðja Mósebók

Hesi eru dýrini, ið tit verða órein av; ein og hvør, ið nemur við kropp teirra, táið tey eru deyð, verður óreinur líka til kvølds,

2

Triðja Mósebók 11:25 Triðja Mósebók

og ein og hvør, ið ber slíkan deyðan kropp, skal vaska klæði síni og vera óreinur líka til kvølds:

2

Triðja Mósebók 11:26 Triðja Mósebók

Øll dýr, ið hava hógvar og ikki kleyvar, og sum ikki jótra, skulu vera tykkum órein; ein og hvør, ið nemur við tey, verður óreinur.

2

Triðja Mósebók 11:27 Triðja Mósebók

Øll fýrføtt dýr, ið ganga á labbum, skulu vera tykkum órein; ein og hvør, ið nemur við tey, táið tey eru deyð, verður óreinur líka til kvølds;

2

Triðja Mósebók 11:28 Triðja Mósebók

og tann, ið ber slíkt dýr deytt, skal vaska klæði síni og vera óreinur líka til kvølds. – Órein skulu tey vera tykkum.

2

Triðja Mósebók 11:29 Triðja Mósebók

Av smádýrum, ið á jørðini rørast, skulu hesi vera tykkum órein: Hermalínið, músin, øll fýrbeinasløg,

2

Triðja Mósebók 11:30 Triðja Mósebók

anakan, koadýrið, leta’an, hometdýrið og tinsemetdýrið.

2

Triðja Mósebók 11:31 Triðja Mósebók

Hesi eru tey, ið skulu vera tykkum órein millum øll smádýrini; ein og hvør, ið nemur við tey, táið tey eru deyð, skal vera óreinur líka til kvølds;

2

Triðja Mósebók 11:32 Triðja Mósebók

og alt tað, ið eitt av hesum dýrum fellur á, táið tað er deytt, verður óreint, bæði træíløt, klæði, skinn, sekkir og annars alt, ið nýtt verður til eitt ella annað arbeiði; tað skal leggjast í vatn og er óreint líka til kvølds; tá er tað reint.

2

Triðja Mósebók 11:33 Triðja Mósebók

Dettur eitt av teimum niður í leirílat, so verður alt tað óreint, sum í ílatinum er, og ílatið sjálvt skulu tit bróta sundur.

2

Triðja Mósebók 11:34 Triðja Mósebók

Allur matur, alt, ið verður tilgjørt við vatni, og alt drekka, alt, ið drukkið verður – tað verður óreint í slíkum ílati.

2

Triðja Mósebók 11:35 Triðja Mósebók

Alt tað, ið slíkur deyður kroppur dettur á, verður óreint; er tað ovnur ella eldstaður, so skal hann rívast niður; hann er óreinur, og hann skal vera tykkum óreinur.

2

Triðja Mósebók 11:36 Triðja Mósebók

Tó verða keldur og brunnar, støð, sum vatn setur at, framvegis rein; men nemur ein við sjálvan tann deyða kroppin, so verður hann óreinur.

2

Triðja Mósebók 11:37 Triðja Mósebók

Fellur slíkur deyður kroppur á nakað slag av korni, ið nýtt verður til frækorn, so verður kornið framvegis reint.

2

Triðja Mósebók 11:38 Triðja Mósebók

Men er vatn latið í frækornið, og tá slíkur deyður kroppur fellur á tað, so skal kornið verða tykkum óreint.

2

Triðja Mósebók 11:39 Triðja Mósebók

Doyr okkurt av teimum fýrføttu dýrunum, ið tit nýta til føði, so skal tann, ið nemur við tann deyða kroppin, vera óreinur líka til kvølds.

2

Triðja Mósebók 11:40 Triðja Mósebók

Tann, ið etur kjøt av slíkum deyðum kroppi, skal vaska klæði síni og vera óreinur líka til kvølds, og tann, ið ber slíkan deyðan kropp, skal vaska klæði síni og verða óreinur líka til kvølds.

2

Triðja Mósebók 11:41 Triðja Mósebók

Øll smádýr, ið á jørðini skríða, skulu vera tykkum andstygd; tey mugu ikki etast;

2

Triðja Mósebók 11:42 Triðja Mósebók

hvørki tað, ið á búkinum skríður, ella tað, ið gongur á fýra beinum ella fleiri – einki av øllum teimum smádýrum, ið á jørðini skríða, mugu tit eta; tí tey eru andstygd.

2

Triðja Mósebók 11:43 Triðja Mósebók

Gerið ikki tykkum sjálv viðurstyggilig av nøkrum slíkum skriðdýrum, dálkið tykkum ikki av teimum, so tit verða órein!

2

Triðja Mósebók 11:44 Triðja Mósebók

Tí Eg eri HARRIN Gud tykkara, og tit skulu halga tykkum og vera heilag, tí Eg eri heilagur – dálkið tykkum ikki av nøkrum av teimum skriðdýrum, ið á jørðini skríða!

2

Triðja Mósebók 11:45 Triðja Mósebók

Tí Eg eri HARRIN, sum leiddi tykkum út av Egyptalandi at vera Gud tykkara; og tit skulu vera heilag, tí Eg eri heilagur.

2

Triðja Mósebók 11:46 Triðja Mósebók

– Hetta er lógin um fýrføtt dýr og fuglar og allar livandi skapningar, ið rørast í vatninum, og allar livandi skapningar, ið á jørðini skríða

2

Triðja Mósebók 11:47 Triðja Mósebók

– so at munur kann verða gjørdur á óreinum og reinum, á teimum dýrum, ið etast kunnu, og á teimum, ið ikki mugu etast.““

2

Fimta Mósebók 14:1 Fimta Mósebók

„Tit eru børn HARRANS Guds tykkara – tit mugu ikki skera merki á tykkum og ikki raka tykkum skallut yvir pannuni fyri ein deyðan.

2

Fimta Mósebók 14:2 Fimta Mósebók

Tí tú ert fólk, ið er halgað HARRANUM Gudi tínum, og teg hevur HARRIN útvalt úr øllum fólkunum, ið á jørðini eru, til at vera ognarfólk Sítt.

2

Fimta Mósebók 14:3 Fimta Mósebók

Tú mást einki eta, sum er andstygd.

2

Fimta Mósebók 14:4 Fimta Mósebók

Hetta eru tey fýrføttu dýr, ið tit kunnu eta: Neyt, seyð, geitir,

2

Fimta Mósebók 14:5 Fimta Mósebók

hjørtir, skógargeitir, dádýr, steingeitir, fjallageitir, antilopur og gemsur.

2

Fimta Mósebók 14:6 Fimta Mósebók

Øll fýrføtt dýr, ið kleyvar hava, klovnar heilt niðan, og sum jótra, kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:7 Fimta Mósebók

Men hesi mugu tit ikki eta av teimum, ið jótra, og av teimum, ið kleyvar hava, klovnar heilt niðan: Kamelin, haruna og fjallagrevlingin, tí víst jótra tey, men tey hava ikki kleyvar – tey skulu vera tykkum órein –

2

Fimta Mósebók 14:8 Fimta Mósebók

og svínið, tí víst hevur tað kleyvar, men tað jótrar ikki – tað skal vera tykkum óreint. Kjøtið av hesum dýrum mugu tit ikki eta, og eru tey deyð, mugu tit ikki nema við tey.

2

Fimta Mósebók 14:9 Fimta Mósebók

Av øllum tí, sum í vatninum livir, kunnu tit eta hetta: Alt tað, ið hevur fjaðrar og roðslu, kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:10 Fimta Mósebók

Men einki, sum ikki hevur fjaðrar og roðslu, mugu tit eta – tað skal vera tykkum óreint.

2

Fimta Mósebók 14:11 Fimta Mósebók

Allar reinar fuglar kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:12 Fimta Mósebók

Men hesar fuglar mugu tit ikki eta: Ørnina, gripin, sjóørnina,

2

Fimta Mósebók 14:13 Fimta Mósebók

glentuna, øll falkasløg,

2

Fimta Mósebók 14:14 Fimta Mósebók