svartir menn

Lukas 6:41 Lukas

Hví sært tú flísina í eyga bróður tíns, men verður ikki varur við bjálkan, sum er í tínum egna eyga?

5

Ella hvussu fært tú sagt við bróður tín: „Bróðir, lat meg taka út flísina, sum er í eyga tínum!“ – tú, sum sært ikki bjálkan í tínum egna eyga! Hyklari tín! Tak fyrst bjálkan út úr tínum egna eyga, og tá skalt tú síggja væl at taka út flísina, sum er í eyga bróður tíns!

5

Lukas 6:43 Lukas

Tí einki gott træ er, sum ber ringan ávøkst, og einki ringt træ er, sum ber góðan ávøkst.

5

Lukas 6:44 Lukas

Hvørt træ kennist av ávøksti sínum. Tey sanka jú ikki fikur av tornum, ei heldur henta tey vínber av tornarunni.

5

Lukas 6:45 Lukas

Gott menniskja ber fram gott av hinum góða, ið hjarta tess hevur til, og ringt menniskja ber fram ónt av hinum ónda, ið tað hevur til; tí muður tess talar tað, sum hjartað er ov fult av.

5

Lukas 6:46 Lukas

Men hví kalla tit Meg: „Harri, Harri!“ – og gera ikki tað, sum Eg sigi?

5

Lukas 6:47 Lukas

Hvør tann, ið kemur til Mín og hoyrir orð Míni og ger eftir teimum – hvørjum hann er líkur, skal Eg vísa tykkum.

5

Lukas 6:48 Lukas

Hann er líkur manni, ið skuldi byggja hús, og sum tá gróv djúpt niður og legði grundina á hellu. Táið tá vatnflóð kom, skolaði streymurin á tað hús, og hann var ikki mentur at vika tí, av tí at tað var væl bygt.

5

Lukas 6:49 Lukas

Men tann, ið hoyrir og ger ikki eftir tí, er líkur manni, ið bygdi hús sítt oman á jørðini við ongum grundarlagi undir. Streymurin skolaði á tað, og tað fall við tað sama, og fall tess hús varð stórt.“

5

Versir