svartir menn
59 versir um "svartir menn"
Versir
Síða 1 av 2Hásongurin 1:5 Hásongurin
Svørt eri eg, men yndislig kortini, tit døtur Jerusalems, sum tjøld Kedars, sum tjaldteppi Sálomos.
Hásongurin 1:6 Hásongurin
Hyggið ikki at mær, fyri tað at eg eri so svørt, fyri tað at eg eri so brend av sólini! Synir móður mínar vórðu illir við meg, teir settu meg at røkta víngarðarnar, mín egna víngarð havi eg ikki røktað.
Dániel 7:9 Dániel
Meðan eg hugdi at hesum, vórðu stólar settir fram, og Ein, sum gamal var, settist; klæði Hansara vóru hvít sum kavi, og hárið á høvdi Hansara var sum rein ull; hásæti Hansara var eldslogar, og hjólini undir tí vóru sum brennandi eldur.
Opinberingin 1:15 Opinberingin
Føtur Hansara líktust skínandi málmi, táið hann er gløddur í ovninum, og rødd Hansara var sum ljóð mangra vatna.
Jákupsbrævið 1:17 Jákupsbrævið
Øll góð gáva og øll fullkomin gáva er omanífrá og kemur niður frá Faðir ljósanna, sum ikki er broyting ella skiftandi skuggi hjá.
Sálmarnir 83:2 Sálmarnir
Gud, ver ikki tigandi! Ver ikki stillur og halt Teg ikki kvirran, Gud!
Sálmarnir 83:3 Sálmarnir
Tí Tú sært, at fíggindar Tínir gera óljóð; teir, ið hata Teg, lyfta høvdinum.
Sálmarnir 83:4 Sálmarnir
Móti fólki Tínum leggja teir loynilig svikaráð; teir ganga saman í ráð móti teimum, ið Tú verjir;
Sálmarnir 83:5 Sálmarnir
teir siga: „Komið, latið okkum beina fyri teimum, so tey eru ikki eitt fólk longur! Eingin skal aftur minnast navn Ísraels!“
Matteus 2:13 Matteus
Táið teir vóru farnir avstað, vísti eingil Harrans seg í dreymi fyri Jósefi og segði: „Reis teg, tak barnið og móður tess við tær og flýggja til Egyptalands, og verð har, inntil eg sigi tær til! Tí Heródes fer at leita eftir barninum at drepa tað.“
Lukas 6:1 Lukas
Næstfyrsta sabbat gekk Hann nú gjøgnum akur; og lærisveinar Hansara slitu øks og gníggjaðu tey sundur við hondunum og ótu.
Lukas 6:2 Lukas
Tá søgdu nakrir av Farisearunum: „Hví gera tit tað, sum ikki er loyviligt at gera sabbat?“
Lukas 6:3 Lukas
Jesus svaraði teimum: „Hava tit tá ikki lisið, hvat Dávid gjørdi, táið hann var svangur, hann og teir, ið við honum vóru –
Lukas 6:4 Lukas
hvussu hann fór inn í hús Guds og tók sýnisbreyðini og át, og gav eisini teimum, ið við honum vóru? Og tey hevur eingin loyvi at eta uttan prestarnir eina.“
Lukas 6:5 Lukas
Og Hann segði við teir: „Menniskjasonurin er Harri sabbatsins við.“
Lukas 6:6 Lukas
Ein annan sabbat kom Hann inn í sýnagoguna og lærdi. Har var tá maður, sum høgra hond var visin á.
Lukas 6:7 Lukas
Hinir skriftlærdu og Fariseararnir høvdu eyguni eftir Honum, um Hann mundi fara at grøða sabbat, fyri at teir kundu finna okkurt at klaga Hann fyri.
Lukas 6:8 Lukas
Men Hann visti, hvat teir hugsaðu, og so segði Hann við mannin, sum hevði hina visnu hondina: „Reis teg og kom fram higar!“ Hann reisti seg tá og kom.
Lukas 6:9 Lukas
So segði Jesus við teir: „Eg spyrji tykkum: Hvat er loyviligt sabbat: At gera gott ella at gera ilt, at bjarga lívi ella at forkoma tí?“
Lukas 6:10 Lukas
Hann hugdi runt á teir allar, og so segði Hann við hann: „Rætt út hondina!“ Hann so gjørdi; tá varð hond hansara frísk aftur sum hin.
Lukas 6:11 Lukas
Men teir vórðu heilt ovursintir og tosaðu hvør við annan um, hvat teir skuldu gera við Jesus.
Lukas 6:12 Lukas
Um ta tíðina fór Hann einaferð niðan á fjallið at biðja; og Hann varð har alla náttina í bøn til Gud.
Lukas 6:13 Lukas
Táið so dagurin kom, kallaði Hann til Sín lærisveinar Sínar og útvaldi tólv av teimum, sum Hann eisini kallaði ápostlar:
Lukas 6:14 Lukas
Símun, sum Hann eisini nevndi Pætur, og Andrias, bróður hansara, Jákup og Jóhannes, Filip og Bartolomeus,
Lukas 6:15 Lukas
Matteus og Tummas, Jákup, son Alfeus, og Símun, sum kallaðist Zelotes,
Lukas 6:16 Lukas
Judas, son Jákup, og Judas Iskariot, hann, sum varð svíkjari.
Lukas 6:17 Lukas
So fór Hann oman við teimum og steðgaði á einum slætta; og har var stórur flokkur av lærisveinum Hansara og stór mongd av fólki úr øllum Judea, úr Jerusalem og úr landinum fram við sjógvin við Týrus og Sidon,
Lukas 6:18 Lukas
sum vóru komin at hoyra Hann og verða grødd fyri sjúkur sínar. Tey, sum vóru plágað av óreinum andum, vórðu grødd;
Lukas 6:19 Lukas
og alt fólkið royndi at fáa nomið við Hann; tí kraft gekk út frá Honum og grøddi øll.
Lukas 6:20 Lukas
Hann lyfti tá upp eygu Síni, hugdi á lærisveinar Sínar og segði: „Sæl eru tit fátæku; tí ríki Guds er tykkara.
Lukas 6:21 Lukas
Sæl eru tit, sum nú hungra; tí tit skulu verða mettað. Sæl eru tit, sum nú gráta; tí tit skulu læa.
Lukas 6:22 Lukas
Sæl eru tit, táið menniskjuni hata tykkum, táið tey ikki vilja vita av tykkum, og táið tey háða tykkum og kasta navn tykkara frá sær sum nakað ilt, fyri Menniskjasonarins skuld.
Lukas 6:23 Lukas
Gleðist tann dag og leypið av frøi! Tí løn tykkara er stór í Himli. Á sama hátt gjørdu fedrar teirra við profetarnar.
Lukas 6:24 Lukas
Men vei tykkum, tit ríku! Tí tit hava longu fingið troyst tykkara.
Lukas 6:25 Lukas
Vei tykkum, tit, sum nú eru mett! Tí tit skulu hungra. Vei tykkum, tit, sum nú læa! Tí tit skulu syrgja og gráta.
Lukas 6:26 Lukas
Vei tykkum, táið øll menniskju tosa væl um tykkum! Á sama hátt gjørdu fedrar teirra við lygiprofetarnar.
Lukas 6:27 Lukas
Men Eg sigi við tykkum, sum hoyra: Elskið fíggindar tykkara, gerið teimum gott, sum hata tykkum,
Lukas 6:28 Lukas
signið tey, sum banna tykkum, og biðið fyri teimum, ið spilla tykkum út!
Lukas 6:29 Lukas
Táið ein slær teg undir annan vangan, so rætt honum hin við, og táið ein tekur kappan frá tær, so sýt honum heldur ikki kyrtilin!
Lukas 6:30 Lukas
Gev einum og hvørjum, sum biður teg, og um ein tekur tað, ið títt er, so krev tað ikki aftur!
Lukas 6:31 Lukas
Sum tit vilja, at menniskju skulu gera móti tykkum, so skulu eisini tit gera móti teimum.
Lukas 6:32 Lukas
Um tit elska tey, sum tykkum elska, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar elska tey, sum elska teir.
Lukas 6:33 Lukas
Um tit gera teimum gott, sum gera tykkum gott, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar gera tað sama.
Lukas 6:34 Lukas
Og um tit læna teimum, sum tit vóna at fáa aftur frá, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar læna syndarum uppá at fáa líka mikið aftur.
Lukas 6:35 Lukas
Nei, elskið fíggindar tykkara, gerið gott, og lænið uttan at vænta nakað aftur! So skal løn tykkara vera stór, og tit skulu vera børn hins Hægsta; tí Hann er góður móti hinum ótakksomu og óndu.
Lukas 6:36 Lukas
Verið miskunnsom, eins og Faðir tykkara er miskunnsamur!
Lukas 6:37 Lukas
Og dømið ikki, so skulu tit ikki verða dømd, fordømið ikki, so skulu tit ikki verða fordømd! Fyrigevið, so skal tykkum verða fyrigivið!
Lukas 6:38 Lukas
Gevið, so skal tykkum verða givið – gott, stappað, rist, rokað mál skal verða givið tykkum í fangið! Tí við málinum, ið tit mála við, skal tykkum verða mált aftur.“
Lukas 6:39 Lukas
Hann segði teimum eisini líknilsi: „Man blindur kunna leiða blindan! Koma teir ikki báðir at falla í grøvina!
Lukas 6:40 Lukas
Lærisveinurin er ikki yvir meistara sínum; men ein og hvør, ið er fulllærdur, verður sum meistari hansara.