surrogatmóður-skipan

Fyrsta Mósebók 16:1 Fyrsta Mósebók

Sárai, kona Ábram, átti honum eingi børn. Men Sárai hevði egyptiska trælkvinnu, ið æt Hagar.

3

Fyrsta Mósebók 16:2 Fyrsta Mósebók

Sárai segði nú við Ábram: „HARRIN hevur jú gjørt meg ófruktbara; far tí inn til trælkvinnu mína – kanska eg kann fáa avkom gjøgnum hana!“ Ábram gjørdi, sum Sárai segði.

3

Fyrsta Mósebók 16:3 Fyrsta Mósebók

Sárai, kona Ábram, tók tá og læt Ábram, mann sín, fáa Hagar, ta egyptisku trælkvinnu sína, til konu – tað vóru tá 10 ár, síðani Ábram búsettist í Kána’anslandi!

3

Fyrsta Mósebók 16:4 Fyrsta Mósebók

Hann fór nú inn til Hagar, og hon varð við barn. Men táið hon sá, at hon var vorðin við barn, vanvirdi hon frú sína.

3

Fyrsta Mósebók 16:5 Fyrsta Mósebók

Tá segði Sárai við Ábram: „Órætturin, ið eg líði, er tín skuld! Eg havi sjálv givið tær trælkvinnu mína í favn, og nú hon sær, at hon er við barn, vanvirðir hon meg. HARRIN skal vera dómari millum meg og teg!“

3

Fyrsta Mósebók 16:6 Fyrsta Mósebók

Ábram svaraði Sárai: „Tú ræður jú yvir trælkvinnu tíni – ger við hana, sum tær tykir gott!“ Tá fór Sárai illa við henni, so at hon flýddi frá henni.

3

Fyrsta Mósebók 16:7 Fyrsta Mósebók

Men eingil HARRANS fann hana við vatnkelduna í oyðimørkini, við kelduna á vegnum til Sur.

3

Fyrsta Mósebók 16:8 Fyrsta Mósebók

Hann segði: „Hagar, trælkvinna Sárai, hvaðani kemur tú, og hvar ætlar tú tær?“ Hon svaraði: „Eg eri flýdd frá Sárai, frú míni.“

3

Fyrsta Mósebók 16:9 Fyrsta Mósebók

Tá segði eingil HARRANS við hana: „Far aftur til frú tína og eyðmýk teg undir hond hennara!“

3

Fyrsta Mósebók 16:10 Fyrsta Mósebók

Og eingil HARRANS segði við hana: „Eg skal lata avkom títt verða so nógv í tali, at tað skal ikki kunna teljast.“

3

Fyrsta Mósebók 16:11 Fyrsta Mósebók

Framvegis segði eingil HARRANS við hana: „Tú ert nú við barn og skalt eiga son; honum skalt tú geva navnið Ísmael;* tí HARRIN hevur hoyrt tað, ið tú hevur liðið.

3

Fyrsta Mósebók 16:12 Fyrsta Mósebók

Hann skal verða eitt villesil av einum menniskja; hond hansara skal vera móti øllum, og hvørs mans hond móti honum; og hann skal liggja í stríði við allar brøður sínar.“

3

Fyrsta Mósebók 16:13 Fyrsta Mósebók

So gav hon HARRANUM, ið talað hevði við hana, hetta navnið: „Tú ert Gud, sum sær!“ – tí hon segði: „Er tað tó so, at eg havi fingið at síggja Hann, sum sær meg!“

3

Fyrsta Mósebók 16:14 Fyrsta Mósebók

Tí varð hesin brunnur kallaður Be’er-Lahai-Ro’i;* hann er millum Kades og Bered.

3

Fyrsta Mósebók 16:15 Fyrsta Mósebók

Hagar átti Ábrami son, og Ábram gav syninum, ið Hagar átti honum, navnið Ísmael.

3

Fyrsta Mósebók 16:16 Fyrsta Mósebók

Ábram var 86 ár, táið Hagar átti honum Ísmael.

3

Fyrsta Mósebók 30:1 Fyrsta Mósebók

Táið Rakul sá, at hon og Jákup einki barn fingu, varð hon øvundsjúk á systur sína og segði við Jákup: „Lat meg fáa børn! Ella doyggi eg!“

2

Fyrsta Mósebók 30:2 Fyrsta Mósebók

Tá varð Jákup illur við Rakul og segði: „Heldur tú tá meg vera Gud! Tað er jú Hann, ið ikki vil geva tær lívsfrukt!“

2

Fyrsta Mósebók 30:3 Fyrsta Mósebók

So segði hon: „Hygg, har er trælkvinna mín, Bilha! Far inn til hennara, so hon kann eiga mær børn í fangið, og eg fáa avkom gjøgnum hana!“

2

Fyrsta Mósebók 30:4 Fyrsta Mósebók

Hon gav honum so trælkvinnu sína, Bilhu, til konu, og Jákup fór inn til hennara.

2

Fyrsta Mósebók 30:5 Fyrsta Mósebók

Bilha varð við barn og átti Jákupi son.

2

Fyrsta Mósebók 30:6 Fyrsta Mósebók

Tá segði Rakul: „Gud hevur hjálpt mær til rætt mín; Hann hevur hoyrt bøn mína og givið mær ein son!“ – Tí gav hon honum navnið Dan.

2

Fyrsta Mósebók 30:7 Fyrsta Mósebók

So varð Bilha, trælkvinnan hjá Rakul, uppaftur við barn og átti Jákupi ein son aftrat.

2

Fyrsta Mósebók 30:8 Fyrsta Mósebók

Tá segði Rakul: „Eg havi strítt stríð Guds við systur mína og vunnið!“ – Tí gav hon honum navnið Naftali.

2

Fyrsta Mósebók 30:9 Fyrsta Mósebók

Táið Lea nú sá, at hon var hildin uppat at fáa børn, tók hon trælkvinnu sína, Zilpu, og gav Jákupi hana til konu.

2

Fyrsta Mósebók 30:10 Fyrsta Mósebók

Zilpa, trælkvinnan hjá Leu, átti Jákupi son.

2

Fyrsta Mósebók 30:11 Fyrsta Mósebók

Tá segði Lea: „Til lukku!“ – Tí gav hon honum navnið Gad.

2

Fyrsta Mósebók 30:12 Fyrsta Mósebók

So átti Zilpa, trælkvinnan hjá Leu, Jákupi ein son aftrat.

2

Fyrsta Mósebók 30:13 Fyrsta Mósebók

Tá segði Lea: „Sum eydnan tó er við mær! Kvinnur fara at prísa eydnu míni!“ – Tí gav hon honum navnið Aser.

2

Fyrsta Mósebók 30:14 Fyrsta Mósebók

Ein dagin, meðan hveitin varð heystað, fór Ruben út á markina og fann har nøkur kærleiksepli, sum hann bar heim til Leu, móður sína. Tá segði Rakul við Leu: „Gev mær burtur av kærleikseplunum hjá syni tínum!“

2

Fyrsta Mósebók 30:15 Fyrsta Mósebók

Lea svaraði: „Er tað ikki nóg mikið, at tú hevur tikið mann mín frá mær! Skalt tú nú eisini taka kærleikseplini hjá syni mínum?“ Men Rakul segði: „Hann kann sova hjá tær í nátt aftur fyri kærleikseplini hjá syni tínum.“

2

Fyrsta Mósebók 30:16 Fyrsta Mósebók

Táið so Jákup um kvøldið kom heim av markini, fór Lea ímóti honum og segði: „Tað er hjá mær, tú skalt vera í nátt; eg havi keypt teg fyri kærleikseplini hjá syni mínum!“ So lá hann hjá henni ta náttina.

2

Fyrsta Mósebók 30:17 Fyrsta Mósebók

Og Gud bønhoyrdi Leu; hon varð við barn og átti Jákupi fimta sonin.

2

Fyrsta Mósebók 30:18 Fyrsta Mósebók

Tá segði Lea: „Gud hevur givið mær løn mína fyri tað, at eg læt mann mín fáa trælkvinnu mína!“ – Tí gav hon honum navnið Issakar.

2

Fyrsta Mósebók 30:19 Fyrsta Mósebók

So varð Lea aftur við barn og átti Jákupi sætta sonin.

2

Fyrsta Mósebók 30:20 Fyrsta Mósebók

Tá segði Lea: „Gud hevur givið mær góða gávu; nú fer maður mín at búgva hjá mær, við tað at eg havi átt honum seks synir.“ – Tí gav hon honum navnið Zebulon.

2

Fyrsta Mósebók 30:21 Fyrsta Mósebók

Seinni átti hon dóttur, sum hon gav navnið Dina.

2

Fyrsta Mósebók 30:22 Fyrsta Mósebók

Gud mintist nú Rakul; Gud bønhoyrdi hana og opnaði móðurlív hennara.

2

Fyrsta Mósebók 30:23 Fyrsta Mósebók

Hon varð við barn og átti son. Tá segði hon: „Gud hevur tikið burtur skomm mína!“

2

Fyrsta Mósebók 30:24 Fyrsta Mósebók

Hon gav honum tí navnið Jósef, tí hon segði: „HARRIN gevi mær ein son aftrat!“

2

Sálmarnir 127:3 Sálmarnir

Børn eru gáva HARRANS, lívsfrukt er løn.

2

Fyrra Korintbrævið 7:1 Fyrra Korintbrævið

Nú, viðvíkjandi tí, sum tit skrivaðu um, so er tað manni gott, ikki at nema kvinnu.

2

Fyrra Korintbrævið 7:2 Fyrra Korintbrævið

Men fyri siðloysis skuld havi hvør maður sína egnu konu, og hvør kvinna sín egna mann!

2

Fyrra Korintbrævið 7:3 Fyrra Korintbrævið

Maðurin geri konuni skyldu sína, somuleiðis eisini konan manninum!

2

Fyrra Korintbrævið 7:4 Fyrra Korintbrævið

Konan ræður ikki yvir sínum egna likami, men maðurin; somuleiðis ræður heldur ikki maðurin yvir sínum egna likami, men konan.

2

Fyrra Korintbrævið 7:5 Fyrra Korintbrævið

Haldið tykkum ikki hvørt frá øðrum uttan við samtykki frá báðum – eina tíð, so tit fáa givið tykkum til bøn – og komið so saman aftur, fyri at Satan skal ikki freista tykkum, av tí at tit eru ikki ment at vera fráhaldandi!

2

Fyrra Korintbrævið 7:6 Fyrra Korintbrævið

– Eg sigi hetta sum loyvi, ikki sum boð.

2

Fyrra Korintbrævið 7:7 Fyrra Korintbrævið

Eg vildi, at øll menniskju vóru, sum eg eri sjálvur; men hvør hevur sína egnu náðigávu frá Gudi, ein so, og annar so.

2

Fyrra Korintbrævið 7:8 Fyrra Korintbrævið

Við hini ógiftu og einkjurnar sigi eg, at tað er teimum gott, um tey verða verandi sum eg.

2

Fyrra Korintbrævið 7:9 Fyrra Korintbrævið

Men kunnu tey ikki vera fráhaldandi, so giftist tey! Betri er at giftast enn at brenna av girnd.

2