sterkan grundvøll

26 versir um "sterkan grundvøll"

Versir

Síða 1 av 1
Matteus 7:24 Matteus

Hvør tann, sum tí hoyrir hesi orð Míni og ger eftir teimum, verður líkur vitigum manni, ið bygdi hús sítt á hellu.

4
Matteus 7:25 Matteus

Grovregnið kom, áirnar vuksu, og vindarnir blástu og raktu hetta hús; men tað fall ikki, tí tað var grundað á hellu.

4
Matteus 7:26 Matteus

Men hvør tann, ið hoyrir hesi orð Míni og ger ikki eftir teimum, verður líkur dára, ið bygdi hús sítt á sandi.

4
Matteus 7:27 Matteus

Grovregnið kom, áirnar vuksu, og vindarnir blástu og raktu hetta hús; og tað fall, og fall tess var stórt.“

4
Esaias 28:16 Esaias

tí sigur Harrin HARRIN so: Eg havi lagt í Zion grundarstein, royndan stein, dýrabaran, fastan hornstein – tann, ið trýr, hevur ikki skund.

3
Lukas 6:47 Lukas

Hvør tann, ið kemur til Mín og hoyrir orð Míni og ger eftir teimum – hvørjum hann er líkur, skal Eg vísa tykkum.

3
Lukas 6:48 Lukas

Hann er líkur manni, ið skuldi byggja hús, og sum tá gróv djúpt niður og legði grundina á hellu. Táið tá vatnflóð kom, skolaði streymurin á tað hús, og hann var ikki mentur at vika tí, av tí at tað var væl bygt.

3
Lukas 6:49 Lukas

Men tann, ið hoyrir og ger ikki eftir tí, er líkur manni, ið bygdi hús sítt oman á jørðini við ongum grundarlagi undir. Streymurin skolaði á tað, og tað fall við tað sama, og fall tess hús varð stórt.“

3
Fyrra Korintbrævið 3:11 Fyrra Korintbrævið

Aðra grund kann nú eingin leggja enn hana, ið løgd er, tað er Jesus Kristus.

3
Ezra 3:11 Ezra

Teir sungu HARRANUM lov og prís, tí Hann er góður, tí náði Hansara móti Ísrael varir í allar ævir; og alt fólkið skar í ógvuligt gleðiróp og lovaði HARRANUM fyri tað, at grundin var løgd til hús HARRANS.

2
Sálmarnir 11:3 Sálmarnir

Táið sjálvur grundvøllurin verður upp skræddur, hvat fær tá hin rættvísi gjørt!

2
Sálmarnir 118:22 Sálmarnir

Steinurin, sum teir, ið bygdu, vrakaðu, er vorðin hornsteinur.

2
Jeremias 29:11 Jeremias

Tí Eg veit, hvat Eg ætli og havi í huga viðvíkjandi tykkum – sigur HARRIN – friðarætlanir og ikki vanlukkuætlanir, at geva tykkum framtíð og vón.

2
Matteus 16:18 Matteus

So sigi Eg eisini tær: Tú ert Pætur; og á hesum kletti skal Eg byggja samkomu Mína, og portur deyðaríkisins skulu ikki fáa vald á henni.

2
Fyrra Korintbrævið 3:13 Fyrra Korintbrævið

so skal koma at síggjast, hvussu verk eins og hvørs er; dagurin skal vísa tað. Tí hann verður opinberaður í eldi, og hvussu verk eins og hvørs er, skal eldurin royna.

2
Fyrra Korintbrævið 3:14 Fyrra Korintbrævið

Verður verkið, ið ein hevur bygt á grundina, standandi, skal hann fáa løn;

2
Fyrra Korintbrævið 3:15 Fyrra Korintbrævið

men verður verk einshvørs brent upp, skal hann missa hana; sjálvur skal hann tó verða frelstur, men sum gjøgnum eld.

2
Fyrra Korintbrævið 3:16 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at tit eru tempul Guds, og at Andi Guds býr í tykkum?

2
Efesusbrævið 2:19 Efesusbrævið

Tit eru tí ikki longur fremmand og útlendingar; nei, tit eru samborgarar hinna heilagra og húsfólk Guds,

2
Efesusbrævið 2:20 Efesusbrævið

tit, sum uppbygd eru á grundvølli ápostlanna og profetanna – og hornsteinurin er Kristus Jesus sjálvur.

2
Efesusbrævið 2:21 Efesusbrævið

Í Honum verður allur bygningurin samanbundin og veksur til heilagt tempul í Harranum.

2
Efesusbrævið 2:22 Efesusbrævið

Í Honum verða eisini tit bygd upp við hinum til bústað Guds í Andanum.

2
Seinna Timoteusarbrævið 2:19 Seinna Timoteusarbrævið

Tó, fasti grundvøllur Guds stendur og hevur hetta innsigli: „Harrin kennir Síni“, og: „Hvør tann, sum nevnir navn Harrans, haldi seg frá órættvísi!“

2
Fyrra Pætursbrævið 2:4 Fyrra Pætursbrævið

Komið til Hansara, hin livandi stein, sum víst er vrakaður av menniskjum, men er Gudi útvaldur og dýrabarur,

2
Fyrra Pætursbrævið 2:5 Fyrra Pætursbrævið

og latið tykkum sjálv – sum livandi steinar – byggja upp til andaligt hús, heilagan prestaskap, at bera fram andalig offur, sum við Jesusi Kristi toknast Gudi!

2
Fyrra Pætursbrævið 2:6 Fyrra Pætursbrævið

Í skriftini stendur jú: „Eg leggi í Zion hornstein, útvaldan, dýrabaran; tann, ið trýr á Hann, skal als ikki verða til skammar.“

2