Stela pengar
112 versir um "Stela pengar"
Versir
Síða 1 av 3Fyrra Timoteusarbrævið 6:10 Fyrra Timoteusarbrævið
Tí peningakærleiki er rót til alt ilt; av hesi girnd eru nøkur vilst frá trúnni og hava gjøgnumstungið seg sjálv við mongum kvølum.
Jákupsbrævið 5:1 Jákupsbrævið
Nú, tit ríku! Grátið og gremjið tykkum um vanlukkurnar, ið yvir tykkum koma!
Jákupsbrævið 5:2 Jákupsbrævið
Ríkdómur tykkara er rotnaður, og klæði tykkara eru møletin;
Jákupsbrævið 5:3 Jákupsbrævið
gull og silvur tykkara rustar burtur, og rustur teirra skal vera til vitnisburð móti tykkum og eta hold tykkara sum eldur – tit hava savnað skattir á síðstu døgum!
Jákupsbrævið 5:4 Jákupsbrævið
Løn arbeiðsmannanna, ið hava skorið akrar tykkara, hon, ið tit eru lagstir á – hon rópar, og róp skurðarmannanna eru komin inn fyri oyru Harrans Zebaots.
Jákupsbrævið 5:5 Jákupsbrævið
Tit hava livað í sællívi á jørðini og eftir lystum tykkara; tit hava unt hjarta tykkara góðgæti eins og sláturdag.
Jákupsbrævið 5:6 Jákupsbrævið
Tit hava dómfelt og dripið hin rættvísa; hann stendur tykkum ikki ímóti.
Jákupsbrævið 5:7 Jákupsbrævið
So verið nú tolnir, brøður, inntil Harrin kemur! Bóndin bíðar eftir dýrabara ávøksti jarðarinnar; hann bíðar tolin eftir honum, inntil hann fær heystregn og várregn.
Jákupsbrævið 5:8 Jákupsbrævið
– Verið eisini tit tolnir, styrkið hjørtu tykkara, tí koma Harrans er nær!
Jákupsbrævið 5:9 Jákupsbrævið
Suffið ikki hvør móti øðrum, brøður, fyri at tit skulu ikki verða dømdir! Dómarin stendur fyri durunum!
Jákupsbrævið 5:10 Jákupsbrævið
Brøður! Takið profetarnar, sum talaðu í navni Harrans, til fyridømi í at líða ilt og vera tolnir!
Jákupsbrævið 5:11 Jákupsbrævið
Vit prísa jú tey sæl, sum hava hildið út. Tit hava hoyrt um tol Jobs og vita um útgongdina, ið Harrin gjørdi; tí Harrin er sára náðiríkur og miskunnsamur.
Jákupsbrævið 5:12 Jákupsbrævið
Men fram um alt, brøður mínir, svørjið ikki – hvørki um Himmalin, um jørðina ella nakran annan eið! Ja tykkara veri ja, og nei tykkara nei – fyri at tit skulu ikki falla undir dómin!
Jákupsbrævið 5:13 Jákupsbrævið
Líður nakar av tykkum ilt – hann biði! Er nakar glaður – hann syngi lovsong!
Jákupsbrævið 5:14 Jákupsbrævið
Er nakar av tykkum sjúkur – hann kalli til sín hinar elstu í samkomuni! Teir skulu biðja yvir honum og salva hann við olju í navni Harrans.
Jákupsbrævið 5:15 Jákupsbrævið
Og bønin, biðin í trúgv, skal hjálpa hinum sjúka; Harrin skal reisa hann upp, og hevur hann gjørt syndir, skulu tær verða honum fyrigivnar.
Jákupsbrævið 5:16 Jákupsbrævið
Játtið tí syndirnar hvør fyri øðrum, og biðið hvør fyri øðrum, fyri at tit kunnu verða grødd! Bøn, biðin av rættvísum manni, avrikar nógv, táið hon verður biðin við kraft.
Jákupsbrævið 5:17 Jákupsbrævið
Elias var menniskja undir somu korum sum vit. Hann bað, at ikki skuldi regna, og ikki regnaði á jørðini trý ár og seks mánaðir.
Jákupsbrævið 5:18 Jákupsbrævið
Aftur bað hann, og himmalin gav regn, og jørðin bar grøði sína.
Jákupsbrævið 5:19 Jákupsbrævið
Brøður mínir! Villist onkur av tykkum frá sannleikanum, og ein umvendir hann –
Jákupsbrævið 5:20 Jákupsbrævið
hesin skal vita, at tann, ið umvendir syndara frá villu vegar hansara, frelsir sál frá deyðanum og fjalir fjøld synda.
Seinna Timoteusarbrævið 4:3 Seinna Timoteusarbrævið
Tí tann tíð skal koma, táið tey ikki vilja vita av hini heilnæmu læru, men eftir sínum egnu lystum taka sær lærarar í hópatali, alt eftir sum tað kitlar tey í oyruni;
Ezekiel 33:15 Ezekiel
so at hann, hin gudleysi, letur pant aftur, endurgeldur tað, ið hann hevur rænt, gongur eftir boðum lívsins, so hann ger ikki órætt, tá skal hann vissuliga liva, hann skal ikki doyggja.
Markus 14:1 Markus
Nú vóru tveir dagar til páskir og høgtíðina, ið rópast hini ósúrgaðu breyðini. Høvuðsprestarnir og hinir skriftlærdu royndu, hvussu teir kundu taka Hann við svikum og drepa Hann.
Markus 14:2 Markus
Tí teir søgdu: „Ikki um høgtíðina, fyri at fólkið skal ikki verða uppøst!“
Markus 14:3 Markus
Meðan Hann tá var í Betania, inni hjá spitalska Símuni, og sat til borðs har, kom kvinna, sum hevði alabasturkrukku við reinari, ógvuliga dýrari nardussalvu; hon breyt alabasturkrukkuna sundur og helti salvuna út yvir høvd Hansara.
Markus 14:4 Markus
Men har vóru nakrir, sum vórðu illir um hetta og søgdu hvør við annan: „Hvat skuldi tað til, at spilla salvuna so burtur!
Markus 14:5 Markus
Henda salva kundi jú verðið seld fyri meir enn 300 denarar, sum kundu verðið givnir fátækum!“ Og teir settu harðliga at henni.
Markus 14:6 Markus
Men Jesus segði: „Latið hana fáa frið! Hví gera tit tykkum inn á hana? Hon hevur jú gjørt Mær góða gerð.
Markus 14:7 Markus
Hini fátæku hava tit altíð hjá tykkum, og teimum kunnu tit gera væl ímóti, nær tit vilja; men Meg hava tit ikki altíð.
Markus 14:8 Markus
Hon gjørdi tað, hon kundi; hon salvaði likam Mítt frammanundan til jarðarferðina.
Markus 14:9 Markus
Sanniliga, sigi Eg tykkum: Allastaðni um allan heimin, har evangeliið verður prædikað, skal eisini tað, ið hon hevur gjørt, verða umtalað til minni um hana.“
Markus 14:10 Markus
Judas Iskariot, ein av hinum tólv, fór nú til høvuðsprestarnar at geva Hann í vald teirra.
Markus 14:11 Markus
Táið teir hoyrdu tað, vórðu teir glaðir og lovaðu at geva honum pening. Hann hevði nú í huga, nær best bar til at svíkja Hann.
Markus 14:12 Markus
Fyrsta dagin í høgtíðini, sum rópast hini ósúrgaðu breyðini – táið teir drópu páskalambið – søgdu lærisveinar Hansara við Hann: „Hvar vilt Tú, at vit skulu fara og gera Tær til reiðar at eta páskalambið?“
Markus 14:13 Markus
Tá sendi Hann tveir av lærisveinum Sínum avstað og segði við teir: „Farið inn í staðin! So skal maður ið ber vatnkrukku, møta tykkum; farið aftan á honum!
Markus 14:14 Markus
Har sum hann fer inn, skulu tit siga við húsbóndan: „Meistarin sigur: „Hvar er herbergi Mítt, har Eg kann eta páskalambið við lærisveinum Mínum?““
Markus 14:15 Markus
So skal hann vísa tykkum stóran sal, gjørdan í stand og til reiðar at halda máltíð í; har skulu tit gera okkum tað til.“
Markus 14:16 Markus
Lærisveinarnir fóru tá avstað og komu inn í staðin og funnu tað so, sum Hann hevði sagt teimum; so gjørdu teir páskalambið til.
Markus 14:17 Markus
Táið so kvøldið var komið, kom Hann við hinum tólv.
Markus 14:18 Markus
Meðan teir sótu til borðs og ótu, segði Jesus: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Ein tykkara – ein, sum etur við Mær – fer at svíkja Meg!“
Markus 14:19 Markus
Tá vórðu teir tungir og søgdu við Hann, ein fyri og annar eftir: „Tað er tó ikki eg?“
Markus 14:20 Markus
Hann segði við teir: „Ein av hinum tólv, hann, sum dyppar í fatið við Mær.
Markus 14:21 Markus
Víst fer Menniskjasonurin burtur, sum skrivað er um Hann; men vei tí menniskja, sum Menniskjasonurin verður svikin við! Tað hevði verið tí menniskja gott, um tað aldri var føtt.“
Markus 14:22 Markus
Meðan teir nú ótu, tók Hann breyð, signaði og breyt tað, gav teimum tað og segði: „Takið hetta! Hetta er likam Mítt.“
Markus 14:23 Markus
So tók Hann kalik, takkaði og gav teimum hann; og teir drukku allir av honum.
Markus 14:24 Markus
Og Hann segði við teir: „Hetta er blóð Mítt, sáttmálablóðið, ið úthelt verður fyri mong.
Markus 14:25 Markus
Sanniliga, sigi Eg tykkum: Eg skal ongantíð aftur drekka av ávøksti víntræsins, inntil tann dag Eg skal drekka hann nýggjan í ríki Guds.“
Markus 14:26 Markus
Táið teir nú høvdu sungið lovsongin, fóru teir út til Oljufjallið.
Markus 14:27 Markus
Tá segði Jesus við teir: „Tit verða allir fyri falli; tí skrivað er: „Eg skal sláa hirðan, og seyðurin skal spjaðast sundur.“