Stela
25 versir um "Stela"
Versir
Síða 1 av 1Onnur Mósebók 20:15 Onnur Mósebók
Tú mást ikki stjala.
Efesusbrævið 4:28 Efesusbrævið
Tann, ið stolið hevur, stjali ikki longur, men arbeiði heldur og geri við hondum sínum tað, sum gott er, so hann kann hava nakað at geva tí, ið treingir!
Jóhannes 10:10 Jóhannes
Tjóvurin kemur bert at stjala og drepa og forkoma; Eg eri komin, fyri at tey skulu hava lív og hava yvirflóð.
Triðja Mósebók 19:11 Triðja Mósebók
Tit mugu ikki stjala. Tit mugu ikki lúgva. Tit mugu ikki svíkja hvør annan.
Orðtøkini 10:2 Orðtøkini
Skattir gudloysis bata einki, men rættvísi frelsir frá deyðanum.
Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið
Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!
Onnur Mósebók 22:7 Onnur Mósebók
Táið onkur gevur einum øðrum pening ella okkurt annað at goyma, og tað verður stolið úr húsi hansara, so skal tjóvurin, um hann verður funnin, lata tvífalt aftur.
Rómverjabrævið 13:9 Rómverjabrævið
Tí hetta: „Tú mást ikki dríva hor“; „tú mást ikki drepa“; „tú mást ikki stjala“; „tú mást ikki girnast“ – og hvat annað boð ið er – tað er stutt innihildið í hesum orði: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan.“
Triðja Mósebók 6:1 Triðja Mósebók
Framvegis talaði HARRIN við Móses og segði:
Triðja Mósebók 6:2 Triðja Mósebók
„Gev Áron og sonum hansara hetta boð: „Hetta er lógin um brenniofrið: Brenniofrið skal verða liggjandi á eldstaði altarsins alla náttina, líka til morgunin eftir, og altareldurin skal verða hildin brennandi við tí.
Triðja Mósebók 6:3 Triðja Mósebók
So skal presturin lata seg í línklæði síni og vera í løriftsbuksum næst kroppinum, og hann skal taka burtur øskuna eftir brenniofrið, ið eldurin hevur brent upp á altarinum, og stoyta hana øðrumegin altarið.
Triðja Mósebók 6:4 Triðja Mósebók
Síðani skal hann lata seg úr aftur klæðunum og fara í onnur klæði og bera øskuna út um tilhaldið, á reint stað.
Triðja Mósebók 6:5 Triðja Mósebók
Men eldurin skal verða hildin brennandi á altarinum, hann má ikki doyggja út; hvønn morgun skal presturin leggja við aftrat eldinum og leggja brenniofrið oman á viðin og so brenna tað feita av takkofrinum á honum.
Triðja Mósebók 6:6 Triðja Mósebók
– Eldurin skal brenna á altarinum samt og javnt; hann má aldri kólna út.
Triðja Mósebók 6:7 Triðja Mósebók
Hetta er lógin um matofrið: Synir Áron skulu bera tað fram fyri ásjón HARRANS, fram at altarinum.
Sálmarnir 62:10 Sálmarnir
Berur tómleiki eru menniskju, lygn eru mannasynirnir; vektskálin fer upp við teimum, teir eru tómleiki, allir sum teir eru!
Orðtøkini 12:22 Orðtøkini
Falskar varrar eru HARRANUM andstygd, men Honum líkar hini ærligu.
Jeremias 7:9 Jeremias
Hvat! Tit stjala, drepa, dríva hor, svørja rangt, brenna roykilsi fyri Ba’al og halda tykkum til aðrar gudar – sum tit ikki kenna –
Jeremias 7:10 Jeremias
og so koma tit og stíga fram fyri ásjón Mína í hesum húsi, ið kallað er við navni Mínum, og siga: „Vit eru frelst!“ til síðani at gera alt hetta viðurstyggiliga við sama lagi!
Jeremias 7:11 Jeremias
Er tá hetta hús, ið kallað er við navni Mínum, vorðið ránsmannabøli í eygum tykkara? Jú, sanniliga havi Eg sæð tað við! – sigur HARRIN.
Markus 10:19 Markus
Tú veitst boðini: „Tú mást ikki dríva hor“; „tú mást ikki drepa“; „tú mást ikki stjala“; „tú mást ikki bera rangan vitnisburð“; „tú mást ikki gera svik“; „ær faðir tín og móður tína!““
Fyrra Korintbrævið 6:9 Fyrra Korintbrævið
Vita tit ikki, at hini órættvísu skulu ikki arva ríki Guds? Villist ikki! Hvørki siðloysingar, avgudadýrkarar ella horkallar, hvørki tey, sum lata seg brúka til synd móti náttúruni, ella tey, sum gera hesa synd,
Fyrra Korintbrævið 6:10 Fyrra Korintbrævið
hvørki tjóvar, havisjúk ella drykkjumenn, hvørki baktalarar ella ránsmenn skulu arva ríki Guds!
Fyrra Korintbrævið 6:11 Fyrra Korintbrævið
Slík vóru summi av tykkum. Men tit hava latið tykkum tváa, tit eru vorðin halgað, tit eru vorðin rættvísgjørd, við navni Harrans Jesusar og við Anda Guds okkara.
Fyrra Timoteusarbrævið 6:10 Fyrra Timoteusarbrævið
Tí peningakærleiki er rót til alt ilt; av hesi girnd eru nøkur vilst frá trúnni og hava gjøgnumstungið seg sjálv við mongum kvølum.