Standa upp fyri teg sjálvan

Fimta Mósebók 28:31 Fimta Mósebók

Neyt tíni skulu verða dripin fyri eygum tínum, men tú skalt ikki fáa at smakka burturav; esil títt skal verða rænt, meðan tú hyggur at, og tú skalt ikki fáa tað aftur; smáfæ títt skal verða givið fíggindum tínum, og eingin skal hjálpa tær.

2

Fimta Mósebók 28:32 Fimta Mósebók

Synir tínir og døtur tínar skulu verða givin fremmandari tjóð í hendur; tú skalt síggja tað við egnum eygum og tærast burtur av longsli eftir teimum allan dagin – men tú skalt einki fáa gjørt við tað.

2

Fimta Mósebók 28:33 Fimta Mósebók

Fruktin av jørð tíni og av øllum arbeiði tínum skal verða etin upp av tjóð, ið tú kennir ikki; tú skalt eina verða kúgaður og illa viðfarin alla tíð tína.

2

Fimta Mósebók 28:34 Fimta Mósebók

Tú skalt verða vitleysur av øllum, ið tú noyðist at síggja.

2

Fimta Mósebók 28:35 Fimta Mósebók

HARRIN skal sláa teg við óndum svullum á knøunum og leggjunum, so tú skalt ikki kunna grøðast, ja, líka frá iljum til hviril.

2

Fimta Mósebók 28:36 Fimta Mósebók

HARRIN skal leiða teg og kong tín, sum tú setur yvir teg, burtur til tjóð, sum hvørki tú ella fedrar tínir hava kent, og har skalt tú dýrka aðrar gudar – træ og stein.

2

Fimta Mósebók 28:37 Fimta Mósebók

Tú skalt verða til ræðu, orðtak og spott millum øll tey fólk, ið HARRIN leiðir teg til.

2

Fimta Mósebók 28:38 Fimta Mósebók

Nógvum sáði skalt tú fara við út á markina – men lítið skalt tú heysta; grashoppur skulu eta tað upp.

2

Fimta Mósebók 28:39 Fimta Mósebók

Víngarðar skalt tú planta og dýrka – men vín skalt tú hvørki fáa at drekka ella at goyma; tí maðkur skal gera enda á øllum.

2

Fimta Mósebók 28:40 Fimta Mósebók

Oljutrø skalt tú hava allastaðni í landi tínum – men ikki skalt tú salva teg við olju; tí oljuber tíni skulu detta av.

2

Fimta Mósebók 28:41 Fimta Mósebók

Synir og døtur skalt tú fáa – men tú skalt ikki sleppa at hava tey; tí tey skulu verða førd burtur, hertikin.

2

Fimta Mósebók 28:42 Fimta Mósebók

Øll trø tíni og grøðina av jørð tíni skulu grashoppurnar leggja undir seg.

2

Fimta Mósebók 28:43 Fimta Mósebók

Útlendingurin, ið hjá tær býr, skal stíga upp um teg, hægri og hægri, men tú skalt søkka djúpari og djúpari.

2

Fimta Mósebók 28:44 Fimta Mósebók

Hann skal læna tær, men tú skalt ikki læna honum; hann skal vera høvd, og tú skalt vera hali.

2

Fimta Mósebók 28:45 Fimta Mósebók

Øll hesi bann skulu koma yvir teg og liggja eftir tær og náa tær, inntil endi er á tær – aftur fyri at tú hoyrdi ikki rødd HARRANS Guds tíns, so tú heltst boð og lógir Hansara, sum Hann gav tær;

2

Fimta Mósebók 28:46 Fimta Mósebók

tey skulu til ævigar tíðir hanga uppi í tær og avkomi tínum sum tekin og undur.

2

Fimta Mósebók 28:47 Fimta Mósebók

Aftur fyri at tú tænti ikki HARRANUM Gudi tínum við gleði og av hjartans lysti, meðan tú hevði yvirflóð av øllum,

2

Fimta Mósebók 28:48 Fimta Mósebók

so skalt tú sleppa at tæna fíggindum tínum, sum HARRIN skal senda ímóti tær, í hungri og tosta, nakin og saknandi alt; Hann skal leggja jarnok á háls tín, inntil Hann hevur gjørt enda á tær.

2

Fimta Mósebók 28:49 Fimta Mósebók

HARRIN skal stevna ímóti tær eini tjóð langt burtur frá, frá enda jarðarinnar, eini tjóð, ið kemur flúgvandi sum ørn, eini tjóð, hvørjar tungumál tú skilir ikki;

2

Fimta Mósebók 28:50 Fimta Mósebók

eini tjóð við hørðum andliti – hvørki vísir hon teimum gomlu virðing ella teimum ungu miskunn.

2

Fimta Mósebók 28:51 Fimta Mósebók

Hon skal eta upp fruktina av fæi tínum og fruktina av jørð tíni, inntil endi er á tær; hon skal hvørki lata korn, vín ella olju verða eftir hjá tær, hvørki tað, ið kýr tínar kálva, ella tað, ið smáfæ títt lembir – inntil hon hevur forkomið tær.

2

Fimta Mósebók 28:52 Fimta Mósebók

Hon skal kringseta teg í øllum býum tínum, inntil teir høgu, sterku múrar tínir, sum tú lítur á, falla í øllum landi tínum, sum HARRIN Gud tín hevur givið tær.

2

Fimta Mósebók 28:53 Fimta Mósebók

Tá skalt tú eta lívsfrukt tína, kjøtið av sonum og døtrum tínum, sum HARRIN Gud tín hevur givið tær; í slíka neyð og trongd skalt tú koma av fíggindum tínum.

2

Fimta Mósebók 28:54 Fimta Mósebók

Tann av monnum tínum, sum fínastur og mest vandin er, skal hyggja við óndum eygum á bróður sín, konuna í favni sínum og børnini, ið hann enn hevur eftir,

2

Fimta Mósebók 28:55 Fimta Mósebók

og ongum av teimum unna bita burtur av kjøti barna sína, sum hann etur, av tí at hann hevur einki annað eftir; í slíka neyð og trongd skalt tú koma av fíggindum tínum í øllum býum tínum.

2

Fimta Mósebók 28:56 Fimta Mósebók

Tann av kvinnum tínum, sum fínast og mest vandin er – hon, ið aldri beyð til at stíga fótin á jørðina, so vandin og fín er hon – skal hyggja við óndum eygum á mannin í favni sínum og son sín og dóttur sína,

2

Fimta Mósebók 28:57 Fimta Mósebók

og ikki unna teimum eftirburðin, ið frá henni gongur, ella børnini, ið hon eigur; tí við tað at henni fattast alt, etur hon tey sjálv í loynd; í slíka neyð og trongd skalt tú koma av fíggindum tínum í øllum býum tínum.

2

Fimta Mósebók 28:58 Fimta Mósebók

Aktar tú ikki eftir at halda øll orðini í hesi lóg, tey, sum í hesi bók standa skrivað, og óttast tú ikki hetta dýra og ræðuliga navn: HARRIN Gud tín,

2

Fimta Mósebók 28:59 Fimta Mósebók

so skal HARRIN senda óhoyrdar plágur á teg og avkom títt, svárar, áhaldandi plágur og óndar, áhaldandi sjúkur;

2

Fimta Mósebók 28:60 Fimta Mósebók

Hann skal lata allar sjúkur Egyptalands, sum tú ræðist, koma á teg, og tær skulu hanga uppi í tær;

2

Fimta Mósebók 28:61 Fimta Mósebók

ja, og allar aðrar sjúkur og plágur, sum einki stendur skrivað um í hesi lógbók, skal HARRIN lata koma á teg, inntil endi er á tær.

2

Fimta Mósebók 28:62 Fimta Mósebók

Bert lítil flokkur skal verða eftir av tykkum, tit, ið vóru so mong í tali sum stjørnurnar á himli – afturfyri at tú hoyrdi ikki rødd HARRANS Guds tíns.

2

Fimta Mósebók 28:63 Fimta Mósebók

Og eins og HARRIN fyrr hevði gleði av at gera væl við tykkum og lata tykkum nørast, so skal HARRIN nú hava gleði av at forkoma og týna tykkum; tit skulu verða rikin burtur úr landinum, sum tú kemur inn í og skalt taka í ogn.

2

Fimta Mósebók 28:64 Fimta Mósebók

HARRIN skal spjaða teg millum øll fólkasløgini, frá øðrum enda jarðarinnar at øðrum, og har skalt tú dýrka aðrar gudar, sum hvørki tú ella fedrar tínir hava kent, træ og stein.

2

Fimta Mósebók 28:65 Fimta Mósebók

Millum hesi fólk skalt tú ongan frið hava, og fótur tín skal onga hvíld finna; tí HARRIN skal har geva tær skelvandi hjarta, eygu, ið tærast burtur, og sál, sum ørmaktast.

2

Fimta Mósebók 28:66 Fimta Mósebók

Lív títt skal tykjast tær at hanga í einum hári; tú skalt vera í angist bæði dag og nátt og aldri vera ekkaleysur um lív títt.

2

Fimta Mósebók 28:67 Fimta Mósebók

Um morgunin skalt tú siga: „Eg vildi, at kvøldið var komið!“ og um kvøldið: „Eg vildi, at morgunin var komin!“ – Slíka angist skalt tú kenna í hjartanum, og so ræðuligt verður tað, ið tú sært fyri eygum tínum.

2

Fimta Mósebók 28:68 Fimta Mósebók

HARRIN skal á skipum flyta teg aftur til Egyptalands – ta leiðina, ið Eg lovaði tær, at tú aldri skuldi fáa at síggja aftur; har skulu tit verða boðin fíggindum tykkara til keyps sum trælir og trælkvinnur, men eingin skal vilja keypa tykkum.“

2

Orðtøkini 18:1 Orðtøkini

Hin eginsinti gongur bert eftir sínum egna hugi; hann ilskast at øllum vísum ráðum.

2

Jóhannes 14:15 Jóhannes

Elska tit Meg, so haldið boð Míni!

2

Rómverjabrævið 13:4 Rómverjabrævið

Tí hon er tænari Guds, tær til góða. Men gert tú tað, sum ónt er, so óttast! Tí hon ber ikki svørðið til einkis; hon er tænari Guds, hevnari, honum til revsing, sum ger tað, ið ilt er.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 5:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Men hevur onkur ikki umsorgan fyri sínum egnu og fyrst og fremst fyri húsfólki sínum – hann hevur avnoktað trúnna og er verri enn ein vantrúgvandi.

2

Jákupsbrævið 1:1 Jákupsbrævið

Jákup, tænari Guds og Harrans Jesu Krists, heilsar hinum tólv ættum í sundurspreiðingini.

2

Jákupsbrævið 1:2 Jákupsbrævið

Brøður mínir! Roknið tað fyri bera gleði, táið tit koma í alskyns freistingar!

2

Jákupsbrævið 1:3 Jákupsbrævið

Tit vita jú, at táið trúgv tykkara verður roynd, virkar tað tol.

2

Jákupsbrævið 1:4 Jákupsbrævið

Og latið tolið leiða til fullkomið verk, so tit kunnu vera fullkomnir og heilir, og einki vantar á hjá tykkum!

2

Jákupsbrævið 1:5 Jákupsbrævið

Men fattast onkrum av tykkum vísdóm, so biði hann til Gud um hetta, Hann, sum gevur øllum gjarna og brigslar ikki – so skal hann verða honum givin!

2

Jákupsbrævið 1:6 Jákupsbrævið

Men hann biði í trúgv, uttan at ivast! Tí tann, ið ivast, er líkur havsbylgju, ið verður rikin og kastað av vindinum.

2

Jákupsbrævið 1:7 Jákupsbrævið

Ikki má tað menniskja hugsa, at tað skal fáa nakað frá Harranum

2

Jákupsbrævið 1:8 Jákupsbrævið

– slíkt tvísint menniskja, vinglut á øllum leiðum sínum.

2