soppur

Esaias 2:9 Esaias

Men menniskjan skal verða boygd, maðurin eyðmýktur – fyrigev teimum ikki!

2

Esaias 2:10 Esaias

Far inn í bergið, fjal teg í dustinum fyri ræðslu HARRANS og fyri dýrd hátignar Hansara!

2

Esaias 2:11 Esaias

Menniskjan skal sláa niður stoltu eygu síni, hugmóð mannanna skal verða boygt, og hin dag skal eingin vera høgur uttan HARRIN.

2

Esaias 2:12 Esaias

Tí dag hevur HARRIN Gud herskaranna sett til dóm yvir alt stolt og høgt, yvir alt tað, sum lyftir seg upp – tað skal verða eyðmýkt!

2

Esaias 2:13 Esaias

– ja, yvir øll sedristrøini á Libanon, hini høgu og stoltu, og yvir allar eikir Basans,

2

Esaias 2:14 Esaias

yvir øll hini høgu fjøll og allar hinar stoltu hæddir,

2

Esaias 2:15 Esaias

yvir hvørt høgt torn og hvønn fastan múr,

2

Esaias 2:16 Esaias

yvir øll tarsisskip – ja, yvir alt, sum fagurt er at skoða.

2

Esaias 2:17 Esaias

Tá skal hugmóð menniskjunnar verða boygt, og stoltleiki mannanna verða eyðmýktur, og hin dag skal eingin vera høgur uttan HARRIN.

2

Esaias 2:18 Esaias

Og avgudarnir – teimum skal vera heilt úti við.

2

Esaias 2:19 Esaias

Og menniskjuni skulu fara inn í gjáir fjallanna og í jarðholur fyri ræðslu HARRANS og dýrd hátignar Hansara, táið Hann reisir Seg og ræðir jørðina.

2

Esaias 2:20 Esaias

Tann dag skulu menniskjuni kasta gudar sínar av silvuri og gulli, sum tey hava gjørt sær at tilbiðja, fyri moldvørpur og flogmýs

2

Esaias 2:21 Esaias

og fara inn í gjáir fjallanna og í bergskorar fyri ræðslu HARRANS og dýrd hátignar Hansara, táið Hann reisir Seg og ræðir jørðina.

2

Esaias 2:22 Esaias

– So gevið nú uppat at líta á menniskju, sum bert eiga lítlan lívsblástur í nøsini! Hvat er at leggja í tey!

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

2

Jóhannes 14:6 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.

2

Rómverjabrævið 12:1 Rómverjabrævið

Eg áminni tykkum tí, brøður, við miskunn Guds, at bera fram likam tykkara sum livandi, heilagt, Gudi dámligt offur – hetta er andaliga gudsdýrkan tykkara.

2

Efesusbrævið 5:18 Efesusbrævið

Drekkið tykkum ikki drukkin av víni – í tí er spilling! Nei, latið tykkum fylla av Andanum,

2

Fyrra Pætursbrævið 4:7 Fyrra Pætursbrævið

Men endi als er nær; verið tí árvakin og edrú til bønir!

2

Versir