smokk

333 versir um "smokk"

Versir

Síða 1 av 7
Fyrsta Mósebók 38:9 Fyrsta Mósebók

Men við tað at Onan visti, at avkomið ikki skuldi hoyra honum til, læt hann, hvørja ferð hann gekk inn til bróðurkonu sína, sáðið spillast á jørðina – fyri ikki at fáa bróður sínum avkom.

6
Fyrsta Mósebók 38:10 Fyrsta Mósebók

Men hetta, ið hann gjørdi, var ónt í eygum HARRANS; tí læt Hann eisini hann doyggja.

6
Fyrsta Mósebók 1:28 Fyrsta Mósebók

Og Gud signaði tey. Gud segði við tey: „Nørist, vaksið í tali, fyllið jørðina og gerið tykkum til harrar hennara, ráðið yvir fiskunum í sjónum, fuglunum undir himli, og yvir hvørjum dýri, ið á jørðini rørist!“

5
Orðtøkini 3:5 Orðtøkini

Lít á HARRAN av øllum hjarta tínum, men lít ikki á vit títt!

3
Fyrra Korintbrævið 15:36 Fyrra Korintbrævið

Dári tín! Tað, sum tú sáar, fær jú ikki lív, uttan tað doyr.

3
Kolossibrævið 3:1 Kolossibrævið

Eru tit tá uppreist við Kristusi, so søkið tað, sum omanfyri er, har Kristus situr við høgru hond Guds!

3
Kolossibrævið 3:2 Kolossibrævið

Tráið eftir tí, sum omanfyri er, ikki eftir tí, sum á jørðini er!

3
Kolossibrævið 3:3 Kolossibrævið

Tit eru jú deyð, og lív tykkara er fjalt við Kristusi í Gudi.

3
Kolossibrævið 3:4 Kolossibrævið

Táið Kristus, lív okkara, opinberast, skulu eisini tit opinberast við Honum í dýrd.

3
Kolossibrævið 3:5 Kolossibrævið

Deyðið tí hinar jørðisku limirnar: Siðloysi, óreinsku, girndarbruna, ónda tráan – og havisjúkuna, sum jú er avgudadýrkan!

3
Kolossibrævið 3:6 Kolossibrævið

Fyri hetta kemur vreiði Guds.

3
Kolossibrævið 3:7 Kolossibrævið

Í hesum livdu tit eisini áður, táið tit høvdu lív tykkara í tí.

3
Kolossibrævið 3:8 Kolossibrævið

Men nú skulu eisini tit leggja tað av alt samalt: Vreiði, illsinni, óndskap, háð, skammiligt tos av munni tykkara.

3
Kolossibrævið 3:9 Kolossibrævið

Lúgvið ikki hvørt fyri øðrum, tit, sum jú hava latið tykkum úr hinum gamla menniskjanum við verkum tess

3
Kolossibrævið 3:10 Kolossibrævið

og latið tykkum í hitt nýggja, sum verður endurnýggjað til kunnskap – eftir mynd Hansara, sum skapti tað!

3
Kolossibrævið 3:11 Kolossibrævið

Her er ikki Grikki og Jødi, umskorin og óumskorin, fremmandur, Skýtti, trælur, frælsur – nei, Kristus er alt og í øllum.

3
Kolossibrævið 3:12 Kolossibrævið

Latið tykkum – sum hini útvaldu, heilagu og elskaðu Guds – í hjartans miskunn, góðsku, eyðmjúkleika, spakføri, langmóð!

3
Kolossibrævið 3:13 Kolossibrævið

Umberið hvørt annað, og fyrigevið hvørt øðrum, um onkur hevur klagu móti onkrum! – Sum Kristus hevur fyrigivið tykkum, skulu eisini tit fyrigeva.

3
Kolossibrævið 3:14 Kolossibrævið

Men yvir alt hetta – klæðið tykkum í kærleikan, tí hann er band fullkomileikans!

3
Kolossibrævið 3:15 Kolossibrævið

Friður Kristusar ráði í hjørtum tykkara, hann, sum tit eisini vórðu kallað til í einum likami – og verðið takksom!

3
Kolossibrævið 3:16 Kolossibrævið

Latið orð Kristusar búgva ríkliga millum tykkara, so tit í øllum vísdómi læra og áminna hvørt annað við sálmum, lovsongum og andaligum vísum og syngja yndisliga í hjørtum tykkara fyri Gudi!

3
Kolossibrævið 3:17 Kolossibrævið

Alt, sum tit gera í orði ella verki – gerið tað alt í navni Harrans Jesusar, takkandi Gudi Faðir við Honum!

3
Kolossibrævið 3:18 Kolossibrævið

Tit konur! Verið monnum tykkara undirgivnar, sum sømir seg í Harranum!

3
Kolossibrævið 3:19 Kolossibrævið

Tit menn! Elskið konur tykkara og verið ikki beiskir við tær!

3
Kolossibrævið 3:20 Kolossibrævið

Tit børn! Aktið foreldur tykkara í øllum, tí tað líkar Harranum!

3
Kolossibrævið 3:21 Kolossibrævið

Tit fedrar! Eggið ikki børn tykkara til vreiði, so tey missa mótið!

3
Kolossibrævið 3:22 Kolossibrævið

Tit trælir! Aktið í øllum harrar tykkara eftir holdinum, ikki við eygnatænastu sum tey, ið vilja vera menniskjum til vildar, men í einfaldi hjartans, í ótta Harrans!

3
Kolossibrævið 3:23 Kolossibrævið

Hvat tit so gera, gerið tað av hjarta, sum fyri Harran og ikki fyri menniskju!

3
Kolossibrævið 3:24 Kolossibrævið

Tit vita jú, at tit frá Harranum skulu fáa arvin í løn. Tað er Harranum Kristusi, tit tæna.

3
Kolossibrævið 3:25 Kolossibrævið

Tí tann, ið ger órætt, skal fáa aftur órættin, ið hann gjørdi, og ikki verður gjørdur mannamunur.

3
Fyrsta Mósebók 9:1 Fyrsta Mósebók

Gud signaði nú Nóa og synir hansara og segði við teir: „Nørist, vaksið í tali, og fyllið jørðina!

2
Fyrsta Mósebók 38:1 Fyrsta Mósebók

Um hesa tíðina fór Juda frá brøðrum sínum og fór at halda saman við manni úr Adullam, sum æt Hira.

2
Fyrsta Mósebók 38:2 Fyrsta Mósebók

Har sá Juda dóttur kána’anitiskan mann, sum æt Sua, og hann tók hana til konu og fór inn til hennara.

2
Fyrsta Mósebók 38:3 Fyrsta Mósebók

Hon varð við barn og átti son, sum hon gav navnið Er.

2
Fyrsta Mósebók 38:4 Fyrsta Mósebók

So varð hon uppaftur við barn og átti son, sum hon gav navnið Onan.

2
Fyrsta Mósebók 38:5 Fyrsta Mósebók

Hon átti ein son enn, og honum gav hon navnið Sela; táið hon átti hann, var Juda í Kezib.

2
Fyrsta Mósebók 38:6 Fyrsta Mósebók

Juda tók nú Er, hinum frumborna sínum, konu; hon æt Tamar.

2
Fyrsta Mósebók 38:7 Fyrsta Mósebók

Men HARRANUM líkaði ikki Er, hin frumborna hjá Juda; tí læt HARRIN hann doyggja.

2
Fyrsta Mósebók 38:8 Fyrsta Mósebók

Tá segði Juda við Onan: „Far inn til bróðurkonu tína og tak hana til ekta í bróður tíns stað og reis bróður tínum avkom upp!“

2
Fyrsta Mósebók 38:11 Fyrsta Mósebók

Tá segði Juda við Tamar, sonarkonu sína: „Sit einkja heima hjá faðir tínum, inntil sonur mín Sela kemur til!“ – Tí hann óttaðist fyri, at eisini hann skuldi doyggja, eins og brøður hansara. So fór Tamar heim og varð verandi hjá faðir sínum.

2
Fyrsta Mósebók 38:12 Fyrsta Mósebók

Táið nú long tíð var gingin, doyði dóttir Sua, kona Juda. Táið syrgitíðin var úti, fór Juda til Timna, til teir, ið royttu seyð hansara; vinur hansara, Hira úr Adullam, fór við honum.

2
Fyrsta Mósebók 38:13 Fyrsta Mósebók

Men táið Tamar fekk at vita, at verfaðir hennara var á veg til Timna at royta seyð sín,

2
Fyrsta Mósebók 38:14 Fyrsta Mósebók

læt hon seg úr einkjuklæðunum, fór í eitt slør, ballaði tað um seg og setti seg so við portrið í Enajim, við vegin til Timna; tí hon sá, at hon varð ikki givin Sela til konu, tóat hann nú var tilkomin.

2
Fyrsta Mósebók 38:15 Fyrsta Mósebók

Táið Juda nú sá hana, helt hann hana vera skøkju – við tað at hon hevði fjalt andlit sítt.

2
Fyrsta Mósebók 38:16 Fyrsta Mósebók

Hann fór tá av vegnum og fór yvir til hennara og segði: „Kom, lat meg koma inn til tín!“ – Hann visti ikki, at tað var sonarkona hansara. Men hon svaraði: „Hvat gevur tú mær fyri at koma inn til mín?“

2
Fyrsta Mósebók 38:17 Fyrsta Mósebók

Hann segði: „Eg skal senda tær eitt geitarlamb úr fylginum.“ Tá svaraði hon: „Ja, men tú skalt geva mær pant, inntil tú sendir tað!“

2
Fyrsta Mósebók 38:18 Fyrsta Mósebók

Hann spurdi: „Hvat skal eg tá geva tær í pant?“ Hon svaraði: „Innsiglisring tín, band títt og stav tín, sum tú hevur í hondini.“ – Hetta gav hann henni so og fór síðani inn til hennara, og hon varð við barn við honum.

2
Fyrsta Mósebók 38:19 Fyrsta Mósebók

So reistist hon og fór haðani, fór úr slørinum og læt seg aftur í einkjuklæðini.

2
Fyrsta Mósebók 38:20 Fyrsta Mósebók

Juda sendi nú geitarlambið við vinmanni sínum, Adullamitinum, fyri at fáa pantin aftur frá kvinnuni; men hann fann hana ikki.

2
Fyrsta Mósebók 38:21 Fyrsta Mósebók

Hann spurdi tá fólkið har á staðnum: „Hvar er skøkjan, hon í Enajim, við vegin?“ Tey svaraðu: „Her hevur eingin skøkja verið!“

2