sløsing / spill

Jóhannes 6:12 Jóhannes

Og táið tey vóru mett, segði Hann við lærisveinar Sínar: „Savnið saman bitarnar, ið av leypa, so einki spillist burtur!“

33

Ezekiel 16:49 Ezekiel

Hetta var misbrot Sodoma, systur tínar: Hugmóð; ov mikið av breyði og tryggan frið høvdu hon og døtur hennara; men hinum arma og fátæka rætti hon ikki hondina;

15

Triðja Mósebók 23:22 Triðja Mósebók

Táið tit heysta grøðina í landi tykkara, mást tú ikki skera akur tín heilt út á bakkarnar, ei heldur mást tú henta elmuna; tað skalt tú lata verða eftir til hin fátæka og hin fremmanda. – Eg eri HARRIN Gud tykkara!““

8

Orðtøkini 18:9 Orðtøkini

Tann, sum latur er í arbeiði sínum, er bróðir oyðarans.

7

Orðtøkini 12:27 Orðtøkini

Leti steikir ikki veiðu sína, men ídni er menniskjanum dýrabarur skattur.

6

Orðtøkini 13:23 Orðtøkini

Nýbrotið land fátækrafólks gevur nógva føði, men mangur verður ryktur burtur, tí hann ger ikki tað, ið rætt er.

6

Fimta Mósebók 24:19 Fimta Mósebók

Táið tú heystar inn kornið á akri tínum, og tú gloymir eitt bundi eftir á markini, mást tú ikki fara aftur eftir tí; hin fremmandi, hin faðirleysi og einkjan skulu hava tað; so skal HARRIN Gud tín signa teg í øllum, sum tú fert undir at gera.

5

Esaias 54:16 Esaias

Tað eri Eg, ið skapi smiðin, sum blæsur í koleldin og framleiðir amboð til verk sítt, og tað eri Eg, ið skapi oyðaran til at forkoma.

3

Markus 14:3 Markus

Meðan Hann tá var í Betania, inni hjá spitalska Símuni, og sat til borðs har, kom kvinna, sum hevði alabasturkrukku við reinari, ógvuliga dýrari nardussalvu; hon breyt alabasturkrukkuna sundur og helti salvuna út yvir høvd Hansara.

3

Markus 14:4 Markus

Men har vóru nakrir, sum vórðu illir um hetta og søgdu hvør við annan: „Hvat skuldi tað til, at spilla salvuna so burtur!

3

Markus 14:5 Markus

Henda salva kundi jú verðið seld fyri meir enn 300 denarar, sum kundu verðið givnir fátækum!“ Og teir settu harðliga at henni.

3

Fyrsta Mósebók 1:28 Fyrsta Mósebók

Og Gud signaði tey. Gud segði við tey: „Nørist, vaksið í tali, fyllið jørðina og gerið tykkum til harrar hennara, ráðið yvir fiskunum í sjónum, fuglunum undir himli, og yvir hvørjum dýri, ið á jørðini rørist!“

2

Fjórða Mósebók 35:33 Fjórða Mósebók

Vanhalgið ikki landið, ið tit búgva í! Tí blóð vanhalgar landið, og bót verður ikki gjørd fyri landið – fyri blóðið, ið har verður úthelt – uttan við blóði tess, ið úthelt tað hevur.

2

Fimta Mósebók 7:9 Fimta Mósebók

Tú skalt tí nú vita, at HARRIN Gud tín, Hann er Gud, hin trúfasti Gud, sum í túsund ættarlið heldur fast við sáttmála Sín og miskunn Sína móti teimum, ið elska Hann og halda boð Hansara,

2

Orðtøkini 4:2 Orðtøkini

Tí góðan lærdóm gevi eg tykkum; sleppið ikki tí, ið eg læri tykkum!

2

Orðtøkini 4:3 Orðtøkini

Tí táið eg var sonur heima hjá faðir, táið eg var lítil og einasta barn móður,

2

Markus 14:6 Markus

Men Jesus segði: „Latið hana fáa frið! Hví gera tit tykkum inn á hana? Hon hevur jú gjørt Mær góða gerð.

2

Versir