slatur miðalbúskapur

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

7

Kolossibrævið 3:17 Kolossibrævið

Alt, sum tit gera í orði ella verki – gerið tað alt í navni Harrans Jesusar, takkandi Gudi Faðir við Honum!

6

Filippibrævið 4:13 Filippibrævið

Alt eri eg mentur í Honum, sum ger meg sterkan.

4

Matteus 18:9 Matteus

Og um eyga títt freistar teg, so rív tað út og kasta tað frá tær! Tað er tær betri at fara einoygdur inn til lívið enn at hava tvey eygu og verða kastaður í eld Helvitis.

3

Jákupsbrævið 1:27 Jákupsbrævið

Rein og lýtaleys gudsdýrkan fyri Gudi og Faðirinum er hetta: At vitja faðirleys og einkjur í trongd teirra, og at halda seg ódálkaðan av heiminum.

3

Opinberingin 3:16 Opinberingin

Men nú, við tað at tú ert flógv og hvørki køld ella heit, skal Eg spýggja teg út úr munni Mínum.

3

Henda lógbók má ikki víkja úr munni tínum, nei, tú skalt grunda á hana dag og nátt, so tú aktar væl eftir at gera eftir øllum tí, sum í henni stendur skrivað; tá skal gangast tær væl á øllum leiðum tínum, og tá skalt tú hava framgongd.

2

Orðtøkini 6:6 Orðtøkini

Far til meyruna, letingi, hygg, hvussu hon ber seg at, og verð vísur!

2

Orðtøkini 6:7 Orðtøkini

Hon hevur hvørki høvdinga, fúta ella harra,

2

Orðtøkini 6:8 Orðtøkini

og kortini ger hon um summarið føði sína til, sankar um heystið mat sín.

2

Orðtøkini 10:4 Orðtøkini

Fátækur verður tann, ið arbeiðir við latari hond, men hond hins hugagóða ger ríkan.

2

Seinna Korintbrævið 5:17 Seinna Korintbrævið

Um tí ein er í Kristusi, er hann nýggjur skapningur; hitt gamla er farið – tað er vorðið nýtt.

2

Hebrearabrævið 10:25 Hebrearabrævið

og ikki geva uppat at koma saman hvør við annan – soleiðis sum siður er hjá summum – men áminna hvør annan, og tað so mikið meiri, sum tit síggja, at dagurin nærkast!

2

Opinberingin 3:14 Opinberingin

Skriva til eingil samkomunnar í Laodikea: „Hetta sigur Hann, sum er amen, hitt trúverda og sannorðaða vitni, upphav skapnings Guds:

2

Opinberingin 3:15 Opinberingin

Eg veit um verk tíni, at tú ert hvørki køld ella heit – hevði tú verið køld ella heit!

2

Opinberingin 3:17 Opinberingin

Tú sigur jú: „Eg eri rík og havi yvirflóð, mær fattast einki!“ – og veitst ikki, at tú ert hin arma, ússaliga, fátæka, blinda og nakna!

2

Opinberingin 3:18 Opinberingin

Eg ráði tær tí, at tú frá Mær keypir gull, gløtt í eldi, so tú kanst verða rík, og hvít klæði, so tú kanst lata teg í tey, og skomm nakinleika tíns skal ikki verða opinber, og eygnasalvu at salva eygu tíni við, so tú kanst síggja.

2

Opinberingin 3:19 Opinberingin

Øll, ið Eg elski, revsi og tykti Eg; tak tí álvara í teg og vend við!

2

Opinberingin 3:20 Opinberingin

Hygg, Eg standi fyri durunum og banki! Hoyrir onkur rødd Mína og letur upp dyrnar, skal Eg fara inn til hansara og halda kvøldmáltíð við honum – og hann við Mær.

2

Opinberingin 3:21 Opinberingin

Tann, ið sigrar, honum skal Eg veita at sita hjá Mær í hásæti Mínum, eins og Eg havi sigrað og sett Meg hjá Faðir Mínum í hásæti Hansara.

2

Opinberingin 3:22 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar!““

2