skyldskaparsamvera / incest

Fyrsta Mósebók 20:12 Fyrsta Mósebók

Hon er eisini av sonnum systir mín, dóttir pápa, men ikki dóttir mammu, og hon varð kona mín.

4

Triðja Mósebók 18:6 Triðja Mósebók

Eingin av tykkum má koma nakrari kvinnu nær, sum er nærskyld við hann, so hann lyftir burtur av blygd hennara. – Eg eri HARRIN!

4

Triðja Mósebók 18:7 Triðja Mósebók

Tú mást ikki lyfta burtur av blygd faðirs tíns – við at lyfta burtur av blygd móður tínar; hon er móðir tín, tú mást ikki lyfta burtur av blygd hennara!

4

Triðja Mósebók 18:8 Triðja Mósebók

Tú mást ikki lyfta burtur av blygd konu faðirs tíns – tað er blygd faðirs tíns!

4

Triðja Mósebók 18:9 Triðja Mósebók

Tú mást ikki lyfta burtur av blygd systur tínar – hon veri nú dóttir faðir tín ella dóttir móður tína, hon veri nú fødd heima ella uttan fyri heimið.

4

Triðja Mósebók 18:10 Triðja Mósebók

Tú mást ikki lyfta burtur av blygd sonardóttur ella dótturdóttur tínar – tað er tín egna blygd!

4

Triðja Mósebók 18:11 Triðja Mósebók

Blygd dóttur konu faðirs tíns – sum hon eigur við faðir tínum – mást tú ikki lyfta burtur av – hon er systir tín!

4

Triðja Mósebók 18:12 Triðja Mósebók

Tú mást ikki lyfta burtur av blygd faðirsystur tínar – hon er nærskyld við faðir tín!

4

Triðja Mósebók 18:13 Triðja Mósebók

Tú mást ikki lyfta burtur av blygd móðursystur tínar – hon er nærskyld við móður tína!

4

Triðja Mósebók 18:14 Triðja Mósebók

Tú mást ikki lyfta burtur av blygd pápabeiggja tíns – konu hansara mást tú ikki koma nær; hon er faðirsystir tín!

4

Triðja Mósebók 18:15 Triðja Mósebók

Tú mást ikki lyfta burtur av blygd sonarkonu tínar; hon er kona son tín, burtur av blygd hennara mást tú ikki lyfta!

4

Triðja Mósebók 18:16 Triðja Mósebók

Tú mást ikki lyfta burtur av blygd bróðurkonu tínar – tað er blygd bróður tíns!

4

Triðja Mósebók 18:17 Triðja Mósebók

Hevur tú lyft burtur av blygdini á eini kvinnu, so mást tú ikki eisini lyfta burtur av blygd dóttur hennara; heldur ikki sonardóttur ella dótturdóttur hennara mást tú taka og lyfta burtur av blygd teirra; tær eru jú nærskyldar við hana, slíkt er skammiligur atburður!

4

Triðja Mósebók 18:18 Triðja Mósebók

Tú mást ikki giftast við konusystur tíni, meðan kona tín livir, so at tú setur ilt ímillum tær við at lyfta burtur av blygdini á báðum.

4

Fyrra Korintbrævið 5:1 Fyrra Korintbrævið

Yvirhøvur hoyrist um siðloysi tykkara millum, og tað slíkt siðloysi, sum enntá ikki finst millum heidningarnar – at ein livir saman við konu faðirs síns.

4

Fyrsta Mósebók 35:22 Fyrsta Mósebók

Meðan Ísrael búði á hesum leiðum, fór Ruben og lá hjá Bilhu, hjákonu faðirs síns; og Ísrael fekk tað at hoyra. Synir Jákups vóru 12 í tali;

3

Fyrsta Mósebók 49:4 Fyrsta Mósebók

Tú skúmar útav, sum vatnið – tú skalt ikki vera fremstur! Tí tú fórst upp í song faðirs tíns – tað var skammiligt, sum tú barst teg at – upp í song mína fór hann!

3

Onnur Mósebók 6:20 Onnur Mósebók

Amram tók faðirsystur sína Jokebed til konu, og við henni fekk hann Áron og Móses. – Amram varð 137 ár.

3

Fimta Mósebók 27:20 Fimta Mósebók

„Bannaður veri tann, ið liggur hjá konu faðirs síns, tí hann hevur lyft teppi faðirs síns!“ Og alt fólkið skal svara: „Amen!“

3

Fimta Mósebók 27:22 Fimta Mósebók

„Bannaður veri tann, ið liggur hjá systur síni, dóttur faðir sín ella móður sína!“ Og alt fólkið skal svara: „Amen!“

3

Fimta Mósebók 27:23 Fimta Mósebók

„Bannaður veri tann, ið liggur hjá vermóður síni!“ Og alt fólkið skal svara: „Amen!“

3

Fyrsta Mósebók 19:1 Fyrsta Mósebók

Teir báðir einglarnir komu nú um kvøldið til Sodoma. Lot sat í portrinum í Sodoma, og táið hann sá teir, reistist hann og fór ímóti teimum, boygdi seg til jarðar

2

Fyrsta Mósebók 19:2 Fyrsta Mósebók

og segði: „Harrar mínir! Komið inn hjá tænara tykkara og gistið her í nátt, og vaskið tykkum um føturnar! So kunnu tit í morgin ári halda fram leið tykkara.“ Men teir svaraðu: „Nei, vit ætla at verða á vegnum í nátt!“

2

Fyrsta Mósebók 19:3 Fyrsta Mósebók

Tá noyddi hann teir mikið, og teir fóru tá inn hjá honum at gista; hann gjørdi teimum eina máltíð til og bakaði ósúrgað breyð, og teir ótu.

2

Fyrsta Mósebók 19:4 Fyrsta Mósebók

Men áðrenn teir vóru lagstir, tyrptist býfólkið – menninir í Sodoma – saman um húsið, bæði ungir og gamlir, alt fólkið, hvør ein.

2

Fyrsta Mósebók 19:5 Fyrsta Mósebók

Teir róptu á Lot og søgdu við hann: „Hvar eru hasir menninir, ið komnir eru til tín í nátt? Kom út higar við teimum, so vit kunnu fáa vilja okkara við teimum!“

2

Fyrsta Mósebók 19:6 Fyrsta Mósebók

Tá fór Lot út í dyrnar til teirra, læsti hurðina eftir sær

2

Fyrsta Mósebók 19:7 Fyrsta Mósebók

og segði: „Gerið tó einki ilt, brøður mínir!

2

Fyrsta Mósebók 19:8 Fyrsta Mósebók

Eg havi tvær døtur, sum ikki vita av manni; eg skal koma við teimum út til tykkara; so kunnu tit gera við tær tað, ið tit hava hug til. Gerið bert ikki hesum monnum nakað, við tað at teir nú eru komnir inn undir skuggan av taki mínum!“

2

Fyrsta Mósebók 19:9 Fyrsta Mósebók

Men teir svaraðu: „Av vegnum!“ Og so søgdu teir: „Her er hesin eini maðurin komin at búgva sum fremmandur, og so skal hann altíð spæla dómari! Nú skulu vit fara verri við tær enn við teimum!“ Og teir gingu hart á mannin, Lot, og trongdu seg fram at durunum, at bróta tær upp.

2

Fyrsta Mósebók 19:10 Fyrsta Mósebók

Tá rættu menninir út hondina, tóku Lot inn í húsið til sín og læstu dyrnar.

2

Fyrsta Mósebók 19:11 Fyrsta Mósebók

Og fólkið, sum stóð uttan fyri dyrnar á húsinum, slógu teir við blindleika, bæði smáar og stórar, so teir funnu ikki dyrnar, hvussu teir so leitaðu.

2

Fyrsta Mósebók 19:12 Fyrsta Mósebók

So søgdu menninir við Lot: „Hevur tú annars nakran her, dótturmann, synir ella døtur, ella nakran, ið hoyrir tær til, í staðnum, so fá tey burtur av hesum plássi!

2

Fyrsta Mósebók 19:13 Fyrsta Mósebók

Tí vit fara nú at oyða hetta pláss; rópið um tey er vorðið so stórt fyri HARRANUM, at HARRIN hevur sent okkum at oyða tey.“

2

Fyrsta Mósebók 19:14 Fyrsta Mósebók

Lot fór tá út og tosaði við dótturmenn sínar, teir, ið skuldu giftast við døtrum hansara, og segði: „Reisist, farið av hesum plássi! Tí HARRIN fer at oyða býin!“ Men dótturmenn hansara hildu hann narrast.

2

Fyrsta Mósebók 19:15 Fyrsta Mósebók

Táið nú fór at lýsa av degi, skundaðu einglarnir undir Lot og søgdu: „Reis teg, tak við tær konu tína og døtur tínar báðar, sum eru her, so tú ikki gongur til grundar gjøgnum alt tað illa, ið gjørt er her í býnum!“

2

Fyrsta Mósebók 19:16 Fyrsta Mósebók

Og táið hann drálaði, tóku menninir hann og konu hansara og báðar døtur hansara og leiddu tey – tí HARRIN vildi spara hann; teir fóru avstað við honum og sleptu honum ikki, fyrrenn tey vóru komin út úr býnum.

2

Fyrsta Mósebók 19:17 Fyrsta Mósebók

Meðan teir leiddu tey út, segði annar: „Flýggja fyri lívinum, hygg ikki aftur um teg og steðga ikki á øllum slættanum! Flýggja til fjals, fyri at tú skalt ikki ganga til grundar!“

2

Fyrsta Mósebók 19:18 Fyrsta Mósebók

Men Lot svaraði teimum: „Á nei, harri!

2

Fyrsta Mósebók 19:19 Fyrsta Mósebók

Tænari tín hevur jú funnið náði fyri eygum tínum, og stór er tann miskunn, ið tú hevur víst mær við at bjarga lívi mínum! Men eg eri ikki mentur at flýggja í fjøllini! Eg óttist fyri, at vanlukkan fær meg aftur, so eg lati lív!

2

Fyrsta Mósebók 19:20 Fyrsta Mósebók

Hygg, hasin býurin er so nær, hagar er lætt at flýggja, og hann er lítil, lat meg flýggja hagar – er hann ikki lítil! – So kann eg bjarga lívinum!“

2

Fyrsta Mósebók 19:21 Fyrsta Mósebók

Tá segði hann við hann: „Gott, eg skal eisini gera tær til vildar í hesum, eg skal ikki oyða handa býin, ið tú tosar um!

2

Fyrsta Mósebók 19:22 Fyrsta Mósebók

Men bjarga tær hagar, og tað skjótt! Tí eg fái einki gjørt, fyrrenn tú ert komin hagar!“ – Tí fekk tann býurin navnið Zoar.*

2

Fyrsta Mósebók 19:23 Fyrsta Mósebók

Sólin var undankomin í landinum, táið Lot kom til Zoar.

2

Fyrsta Mósebók 19:24 Fyrsta Mósebók

Og tá læt HARRIN regna svávul og eld yvir Sodoma og Gomorra – frá HARRANUM, av himli.

2

Fyrsta Mósebók 19:25 Fyrsta Mósebók

Hann oyddi hesar býir og allan slættan og øll, ið búðu í býunum, og tað, ið á markini vaks.

2

Fyrsta Mósebók 19:26 Fyrsta Mósebók

– Men kona Lot, sum aftan fyri hann gekk, hon hugdi aftur um seg – og varð ein saltstólpi.

2

Fyrsta Mósebók 19:27 Fyrsta Mósebók

Tíðliga um morgunin fór Ábraham til plássið, har sum hann hevði staðið fyri ásjón HARRANS.

2

Fyrsta Mósebók 19:28 Fyrsta Mósebók

Og táið hann hugdi út yvir Sodoma og Gomorra og alt slættlendið, sá hann roykin stíga upp av landinum – sum roykin úr einum smeltiovni.

2

Fyrsta Mósebók 19:29 Fyrsta Mósebók

– Soleiðis gekk nú til, at táið Gud oyddi býirnar á slættanum, tá mintist Hann Ábraham – og førdi Lot út úr oyðingini, sum Hann læt koma yvir býirnar, ið Lot búði í.

2