skjótar ríkidømisætlanir

Orðtøkini 13:11 Orðtøkini

Skjótfingin ríkdómur svinnur burt, men tann, ið savnar so við og við, nørir um góðs sítt.

17

Orðtøkini 28:19 Orðtøkini

Tann, ið dyrkar jørð sína, verður mettaður av breyði, men tann, sum rennur eftir tí, ið tómt er, verður mettaður av armóð.

10

Orðtøkini 28:20 Orðtøkini

Trúfastur maður verður ríkliga signaður, men tann, ið vil skunda sær at verða ríkur, verður ikki óstraffaður.

10

Hebrearabrævið 13:5 Hebrearabrævið

Atferð tykkara veri uttan peningakærleika, verið nøgd við tað, sum tit hava! Hann hevur jú sjálvur sagt: „Eg skal als ikki sleppa tær og als ikki fara frá tær“ –

6

Hebrearabrævið 13:6 Hebrearabrævið

so vit kunnu siga við fríum móti: „Harrin er hjálpari mín, eg skal ikki óttast – hvat kann menniskja gera mær!“

6

Lukas 16:10 Lukas

Tann, sum er trúgvur í hinum minsta, er eisini trúgvur í nógvum, og tann, sum er órættvísur í hinum minsta, er eisini órættvísur í nógvum.

5

Fyrra Timoteusarbrævið 6:10 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí peningakærleiki er rót til alt ilt; av hesi girnd eru nøkur vilst frá trúnni og hava gjøgnumstungið seg sjálv við mongum kvølum.

5

Orðtøkini 22:16 Orðtøkini

At kúga hin fátæka er bert at nøra um góðs hansara; at geva hinum ríka voldir honum bert tap.

4

Orðtøkini 24:30 Orðtøkini

Eg kom gangandi fram við mark eins letinga, fram við víngarði eins menniskja, sum einki vit hevði.

4

Orðtøkini 24:31 Orðtøkini

Og veitst tú – alt var undirgingið í tistlum, heilt fjalt av notum, grótgarðurin rundanum lá niðri!

4

Orðtøkini 24:32 Orðtøkini

Eg skoðaði og legði mær tað í huga, eg sá og tók læru av tí:

4

Orðtøkini 24:33 Orðtøkini

[Sigur tú:] „Sova eina løtu enn, dúra eina løtu, halda saman hendur og hvíla eina løtu!“

4

Orðtøkini 24:34 Orðtøkini

– sum ránsmaður kemur tá armóðin á teg, neyðin sum vápnaður maður!

4

Orðtøkini 24:27 Orðtøkini

Fullfør verk títt harúti, ger teg lidnan á markini! So kanst tú byggja tær hús.

3

Orðtøkini 28:22 Orðtøkini

Í bráðskundi vil hin øvundsjúki verða ríkur – og veit ikki, at trongd fer at koma á hann!

3

Matteus 6:33 Matteus

Nei, søkið fyrst ríki Guds og rættvísi Hansara! So skal alt hetta verða givið tykkum umframt!

3

Orðtøkini 13:1 Orðtøkini

Vísur sonur lurtar eftir revsing faðirs síns, men spottarin leggur ikki í, um hann verður deildur.

2

Orðtøkini 13:2 Orðtøkini

Av ávøksti muns síns nýtur maðurin gott, men hini trúleysu hungra eftir yvirgangi.

2

Orðtøkini 13:3 Orðtøkini

Tann, ið heldur vakt yvir munni sínum, varðar lív sítt, men tann, ið letur varrarnar langt sundur, honum verður tað til vanlukku.

2

Orðtøkini 13:4 Orðtøkini

Hin lati tráar – og fær einki, men sál hinna hugagóðu verður mett.

2

Orðtøkini 13:5 Orðtøkini

Hin rættvísi hatar lygitalu, men hin gudleysi ger tað, ið ilt og skammiligt er.

2

Orðtøkini 13:6 Orðtøkini

Rættvísi er honum vernd, sum livir ólastandi, men gudloysi fellir tann, ið ger synd.

2

Orðtøkini 13:7 Orðtøkini

Mangur letst ríkur og eigur tó púra einki, og mangur letst fátækur og eigur tó nógv.

2

Orðtøkini 13:8 Orðtøkini

Ríkidømi mansins er loysigjald fyri lív hansara, men hin fátæki fær ongar hóttur at hoyra.

2

Orðtøkini 13:9 Orðtøkini

Ljós rættvísra logar bjart, men lampa gudleysra sløknar.

2

Orðtøkini 13:10 Orðtøkini

Við hugmóði voldir ein einki uttan split, men vísdómur er hjá teimum, ið taka við ráðum.

2

Orðtøkini 13:12 Orðtøkini

At vænta leingi ger hjartað sjúkt, men uppfylt ynski er lívsins træ.

2

Orðtøkini 13:13 Orðtøkini

Tann, ið vanvirðir orðið, forkemur sær sjálvum, men tann, ið óttast boðið, fær løn.

2

Orðtøkini 13:14 Orðtøkini

Læra hins vísa er kelda lívsins; við henni sleppur ein undan snerrum deyðans.

2

Orðtøkini 13:15 Orðtøkini

Skilagott menniskja verður avhildið, men harður er vegur svikaranna.

2

Orðtøkini 13:16 Orðtøkini

Hvør tann, sum klókur er, fer fram við skili, men dárin breiðir út dárskap.

2

Orðtøkini 13:17 Orðtøkini

Gudleyst sendiboð fellur í vanlukku, men trúfastur boðberi er heilsubót.

2

Orðtøkini 13:18 Orðtøkini

Armóð og skomm fær tann, sum ikki vil vita av tykt, men tann, ið aktar eftir revsing, verður ærdur.

2

Orðtøkini 13:19 Orðtøkini

Uppfylt ynski er sálini søtt – men at víkja frá illum er dárum andstygd!

2

Orðtøkini 13:20 Orðtøkini

Kom saman við vís, og tú verður vísur! Men vini dára, honum gongst illa.

2

Orðtøkini 13:21 Orðtøkini

Vanlukka eltir syndarar, men rættvís verða lønt við góðum.

2

Orðtøkini 13:22 Orðtøkini

Hin góði letur barnabørnum arv eftir seg, men góðs syndarans er goymt hinum rættvísa.

2

Orðtøkini 13:23 Orðtøkini

Nýbrotið land fátækrafólks gevur nógva føði, men mangur verður ryktur burtur, tí hann ger ikki tað, ið rætt er.

2

Orðtøkini 13:24 Orðtøkini

Tann, ið sparir koyrilin, hatar son sín, men tann, ið elskar hann, tyktar hann, meðan tíð er.

2

Orðtøkini 13:25 Orðtøkini

Hin rættvísi etur, so hann verður mettur, men hini gudleysu ganga við tómum maga.

2

Jeremias 17:11 Jeremias

Sum akurhøna, ið liggur á eggum, sum hon ikki hevur vorpið, er tann, ið vinnur ríkidømi, men ikki við rætti; á hálvum aldri noyðist hann at fara frá tí, og við enda lívsins stendur hann sum dári.

2