skil við skynsemi
21 versir um "skil við skynsemi"
Versir
Síða 1 av 1Orðtøkini 3:21 Orðtøkini
– Sonur mín! Lat ikki vísdóm og klókskap víkja frá eygum tínum, gev teimum gætur!
Orðtøkini 2:6 Orðtøkini
Tí HARRIN er tann, sum gevur vísdóm, av munni Hansara koma kunnskapur og vit;
Fyrra Korintbrævið 15:33 Fyrra Korintbrævið
Villist ikki! Ringur felagsskapur spillir góðar siðir!
Orðtøkini 9:10 Orðtøkini
At óttast HARRAN er upphav vísdóms, og at kenna hin Heilaga, tað er vit.
Orðtøkini 28:26 Orðtøkini
Tann, ið lítur á vit sítt, er dári, men tann, ið gongur fram í vísdómi, verður bjargaður.
Jákupsbrævið 1:22 Jákupsbrævið
Men verið gerarar orðsins og ikki bert hoyrarar tess – við tí dára tit tykkum sjálvar!
Jákupsbrævið 1:23 Jákupsbrævið
Tí um onkur er hoyrari orðsins og ikki gerari tess, er hann eins og maður, ið hyggur at náttúrliga andliti sínum í spegli.
Jákupsbrævið 1:24 Jákupsbrævið
– Hann hyggur at sær sjálvum og fer síðani avstað og gloymir alt fyri eitt, hvussu hann sá út.
Jákupsbrævið 1:25 Jákupsbrævið
Men tann, sum skoðar inn í fullkomnu lóg frælsisins – og heldur á við tí, so at hann verður ikki gloymskur hoyrari, men gerari verksins – hann skal vera sælur í verki sínum.
Orðtøkini 9:12 Orðtøkini
Ert tú vísur, ert tú tað til títt egna gagn, og ert tú spottari, kemur tú einsamallur at bera tað.“
Orðtøkini 10:13 Orðtøkini
Á vørrum hins klóka er vísdómur at finna, men stavurin er til rygg hansara, sum einki vit hevur.
Orðtøkini 16:22 Orðtøkini
Klókskapur er teimum kelda lívsins, sum eiga hann, men straff dáranna er teirra egni dárskapur.
Orðtøkini 27:12 Orðtøkini
Hin klóki sær vanlukkuna og leitar sær skjól; fávitskut halda áfram og noyðast at bøta.
Fyrra Jóhannesarbrævið 5:20 Fyrra Jóhannesarbrævið
Og vit vita, at Sonur Guds er komin, og Hann hevur givið okkum vit til at kenna hin sanna – og vit eru í hinum sanna, í Syni Hansara, Jesusi Kristi; hesin er hin sanni Gud og ævigt lív.
Orðtøkini 3:5 Orðtøkini
Lít á HARRAN av øllum hjarta tínum, men lít ikki á vit títt!
Orðtøkini 13:14 Orðtøkini
Læra hins vísa er kelda lívsins; við henni sleppur ein undan snerrum deyðans.
Orðtøkini 13:15 Orðtøkini
Skilagott menniskja verður avhildið, men harður er vegur svikaranna.
Orðtøkini 13:16 Orðtøkini
Hvør tann, sum klókur er, fer fram við skili, men dárin breiðir út dárskap.
Rómverjabrævið 2:15 Rómverjabrævið
teir vísa jú, at verk lógarinnar er skrivað í hjørtum teirra. Eisini samvitska teirra vitnar, og hugsanirnar sínámillum klaga ella eisini verja hvør aðra
Fyrra Korintbrævið 6:18 Fyrra Korintbrævið
Flýggið siðloysi! Øll onnur synd, ið menniskjað kann gera, er uttan fyri likamið; men tann, ið drívur siðloysi, syndar móti sínum egna likami.
Fyrra Korintbrævið 6:19 Fyrra Korintbrævið
Vita tit ikki, at likam tykkara er tempul Heilaga Andans, sum í tykkum er, og sum tit hava frá Gudi, og at tit eru ikki tykkara egnu?