skikkir og hjátrúgv

Fyrra Timoteusarbrævið 4:7 Fyrra Timoteusarbrævið

Men hinum vanheilagu kellingaævintýrum skalt tú sigast undan; ven teg heldur til gudsótta!

21

Fimta Mósebók 18:10 Fimta Mósebók

Eingin má vera hjá tær, sum letur son sín ella dóttur sína ganga gjøgnum eldin, eingin gandakallur ella spámaður, eingin, sum fæst við at leggja út tekin ella við svartakunst,

9

Fimta Mósebók 18:11 Fimta Mósebók

eingin andamanari, eingin, sum spyr deydningar ella hamar, ella sum leitar sær ráð frá deyðum.

9

Fimta Mósebók 18:12 Fimta Mósebók

Tí ein og hvør, ið slíkt ger, hann er HARRANUM andstygd, og fyri alt slíkt viðurstyggiligt er tað, HARRIN Gud tín rekur tey burtur fyri tær.

9

Triðja Mósebók 19:31 Triðja Mósebók

Vendið tykkum ikki til teirra, ið mana upp deyð, og sum spáa! Leitið ikki til teirra, so tit gera tykkum órein við teimum! – Eg eri HARRIN Gud tykkara!

6

Kolossibrævið 2:18 Kolossibrævið

Latið ongan ræna sigurslønina frá tykkum, um onkur roynir hetta við „eyðmjúkleika“ og eingladýrkan, við tað at hann tekst við tað, sum hann hevur sæð í sjónum – uttan grund uppblástur av holdliga sinni sínum –

4

Kolossibrævið 2:19 Kolossibrævið

og heldur ikki fast við høvdið, sum alt likamið veksur vøkst Guds út úr, hjálpið og samanbundið av liðum og bondum sínum!

4

Kolossibrævið 2:20 Kolossibrævið

Eru tit við Kristusi deyð frá barnalærdómi heimsins, hví lata tit tá, sum tit høvdu livað í heiminum enn, slík boð leggja á tykkum:

4

Kolossibrævið 2:21 Kolossibrævið

„Tak ikki, smakka ikki, nem ikki!“

4

Kolossibrævið 2:22 Kolossibrævið

– Hetta er tó alt ætlað til oyðingar við at verða nýtt! – Alt slíkt er boð og lærdómar manna!

4

Kolossibrævið 2:23 Kolossibrævið

Hetta hevur víst orð fyri at vera vísdómur – við sjálvvaldari dýrkan, „eyðmjúkleika“ og ringari viðferð av likaminum, ikki við nøkrum, sum er æru vert! Tað er einki til uttan at metta holdið!

4

Ápostlasøgan 19:13 Ápostlasøgan

Men eisini nakrir av hinum jødisku andamanarunum, ið struku um, tóku sær fyri at nevna navn Harrans Jesusar yvir teimum, sum høvdu hinar illu andarnar; teir søgdu: „Eg mani tykkum við hinum Jesusi, sum Paulus prædikar!“

3

Ápostlasøgan 19:14 Ápostlasøgan

Teir, ið hetta gjørdu, vóru sjey synir Skevas, jødiskan høvuðsprest.

3

Ápostlasøgan 19:15 Ápostlasøgan

Men hin illi andin svaraði teimum: „Jesus kenni eg, og Paulus veit eg um; men tit, hvørjir eru tit!“

3

Ápostlasøgan 19:16 Ápostlasøgan

Og maðurin, sum hin illi andin var í, leyp á teir, vann av teimum og fekk slíkt vald á teimum, at teir flýddu naknir og særdir av húsinum.

3

Ápostlasøgan 19:17 Ápostlasøgan

Hetta fingu nú øll, sum í Efesus búðu, at vita, bæði Jødar og Grikkar; og ótti fall á tey øll, og navn Harrans Jesusar varð stórliga prísað.

3

Ápostlasøgan 19:18 Ápostlasøgan

Mong av teimum, ið komin vóru til trúgv, komu og játtaðu atburð sín og søgdu frá honum.

3

Ápostlasøgan 19:19 Ápostlasøgan

Og mong av teimum, ið høvdu fingist við at ganda, bóru saman bøkur sínar og brendu tær upp fyri eygum alra; virði teirra varð roknað út og funnið at vera 50000 silvurpeningar.

3

Fimta Mósebók 4:19 Fimta Mósebók

Táið tú lyftir eygum tínum móti himli og sært sólina, mánan og stjørnurnar, allan her himmalsins, varða teg tá, at tú letur teg ikki dára, so tú tilbiður og dýrkar tey – tey, ið HARRIN Gud tín hevur givið øllum tjóðum undir øllum himlinum!

2

Dániel 4:9 Dániel

„Beltsazar, tú spámannahøvdingi! Eg veit jú, at Andi hinna heilagu Guda er í tær, og at eingin loyndardómur er tær ov torførur; sig mær tí nú sjónirnar, ið eg sá í dreymi mínum – sig mær, hvussu tær skulu týðast!

2

Jónas 1:4 Jónas

Men HARRIN sendi harðveður á sjógvin; ódnarstormur varð á havinum, so skipið var um at ganga burtur.

2

Jónas 1:5 Jónas

Tá kom ræðsla á skipsmenninar, og teir róptu hvør til gud sín; tað, sum í skipinum var, kastaðu teir út fyri at lætta um tað. Men Jónas var farin niður í niðasta rúm skipsins og lá har í fastasvøvni.

2

Jónas 1:6 Jónas

Skiparin fór tá til hansara og segði: „Hvussu fært tú sovið so? Kom upp og rópa til Gud tín! Kanska Gud hugsar um okkum, so vit ganga ikki burtur.“

2

Jónas 1:7 Jónas

So søgdu teir hvør við annan: „Komið, latið okkum kasta lut, so vit kunnu fáa at vita, hvør ið er skyld í, at henda vanlukka er komin á okkum!“ Teir kastaðu so lut, og luturin fall á Jónas.

2

Jónas 1:8 Jónas

Tá søgdu teir við hann: „Sig okkum, hvør ið er skyld í, at henda vanlukka er komin á okkum! Hvat er ørindi títt, og hvaðani kemur tú? Hvørjum landi ert tú úr, og hvørji tjóð ert tú av?“

2

Jónas 1:9 Jónas

Hann svaraði: „Eg eri Hebreari, og eg óttist HARRAN, Gud Himmalsins, Hann, sum hevur gjørt havið og turrlendið.“

2

Jónas 1:10 Jónas

Tá fall stór ræðsla á menninar, og teir søgdu við hann: „Hví hevur tú gjørt hetta?“ – Teir vistu, at hann flýddi frá ásjón HARRANS, tí tað hevði hann sagt teimum.

2

Jónas 1:11 Jónas

Og teir spurdu hann: „Hvat skulu vit gera við teg, so sjógvurin kann slætna hjá okkum?“ – Tí sjógvurin østist meiri og meiri upp.

2

Jónas 1:12 Jónas

Hann svaraði: „Takið meg og kastið meg á sjógvin! So fer sjógvurin at slætna hjá tykkum; tí eg veit, at tað er fyri mína skuld, hesin ógvuligi stormur er komin á tykkum.“

2

Jónas 1:13 Jónas

Menninir royndu nú at rógva aftur til lands; men teir vóru ikki mentir, tí sjógvurin østist meiri og meiri upp ímóti teimum.

2

Jónas 1:14 Jónas

Tá róptu teir til HARRAN og søgdu: „Á HARRI! Lat okkum ikki ganga burtur, fyri tað at hesin maður skal doyggja, og lat ikki sakleyst blóð koma yvir okkum! – Tú, HARRI, hevur jú gjørt, sum Tú vildi!“

2

Jónas 1:15 Jónas

Síðani tóku teir Jónas og kastaðu hann á sjógvin; tá slætnaði sjógvurin við tað sama.

2

Jónas 1:16 Jónas

Og stórur ótti fyri HARRANUM fall á menninar; teir ofraðu HARRANUM sláturoffur og gjørdu lyfti.

2

Ápostlasøgan 28:3 Ápostlasøgan

Í tí Paulus kastaði á bálið eina rúgvu av turrum greinum, sum hann hevði sankað saman, skreið ormur út undan hitanum og beit seg fastan í hond hansara.

2

Ápostlasøgan 28:4 Ápostlasøgan

Táið tey, ið á oynni búðu, sóu dýrið hanga í hond hansara, søgdu tey hvørt við annað: „Hasin maður er óivað manndrápari, sum hevndin ikki gevur loyvi at liva, tóat hann er bjargaður frá sjónum!“

2

Ápostlasøgan 28:5 Ápostlasøgan

Men hann risti dýrið av sær í eldin og hevði einki mein av tí.

2

Ápostlasøgan 28:6 Ápostlasøgan

Tey væntaðu, at hann fór at hovna ella knappliga detta niður deyður. Men táið tey høvdu bíðað leingi og sóu, at einki sakaði hann, fóru tey at hugsa annað og søgdu, at hann var gudur.

2

Kolossibrævið 2:8 Kolossibrævið

Síggið til, at eingin er, sum ger tykkum til rán við vísdómi heimsins og fáfongdarvillu, eftir arvalæru manna, eftir barnalærdómi heimsins og ikki eftir Kristusi!

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:5 Fyrra Timoteusarbrævið

tí tað verður halgað við orði Guds og bøn.

2