skegg

Triðja Mósebók 19:27 Triðja Mósebók

Tit mugu ikki klippa niðan av hárinum, ei heldur stubba burtur av skegginum.

9

Jeremias 48:37 Jeremias

Tí hvørt høvd er skallut, hvørt skegg er rakað av; á øllum hondum eru skurðir, um lendarnar er sekkur.

9

Sálmarnir 133:2 Sálmarnir

Tað er sum hin góða oljan á høvdinum, ið rennur niður í skeggið, skegg Árons, sum rennur niður á faldin á klæðum hansara,

8

Triðja Mósebók 21:5 Triðja Mósebók

Prestarnir mugu ikki raka seg berskøllutar nakrastaðni á høvdinum, ikki stubba burtur av skegginum og ikki gera skurðir á likamið.

7

Esaias 50:6 Esaias

bak Mítt beyð Eg teimum, sum slógu, og kinnar Mínar teimum, sum royttu Meg í skeggið; andlit Mítt fjaldi Eg ikki fyri háði og spýtti.

5

Ezekiel 44:20 Ezekiel

Teir mugu ikki raka høvd sítt, ei heldur lata hárið vaksa, sum tað vil; teir skulu klippa hár sítt.

4

Seinna Sámuelsbók 10:4 Seinna Sámuelsbók

Tá tók Hanun tænarar Dávids, læt raka hálvt skeggið av teimum, læt klæði teirra skera av um helvt, áraka klovið, og læt teir síðani fara.

3

Seinna Sámuelsbók 19:24 Seinna Sámuelsbók

Eisini Mefiboset, sonur Saul, var komin hagar ímóti konginum. Hann hevði ikki vaskað sær um føturnar, ikki greitt skeggið og ikki vaskað klæði síni, frá tí degi kongurin fór avstað, og líka til tann dag hann kom aftur við friði.

3

Esaias 7:20 Esaias

Tann dag skal HARRIN við rakiknívi, sum leigaður er fyri handan Á,* við konginum í Assýria, raka av alt hárið, bæði á høvdinum og á kroppinum, ja, skeggið við skal Hann taka burtur.

3

Fyrsta Mósebók 41:14 Fyrsta Mósebók

Tá sendi Farao boð eftir Jósefi, og teir skundaðu sær og fingu hann út úr fangahúsinum; táið hann so hevði latið raka sær og skift klæði, steig hann fram fyri Farao.

2

Triðja Mósebók 14:9 Triðja Mósebók

Sjeynda dagin skal hann raka alt hár av sær, hárið á høvdinum, skeggið, eygnabrýrnar – alt hár skal hann raka av sær; og hann skal vaska klæði síni og tváa likami sínum í vatni – so er hann reinur.

2

Fimta Mósebók 14:1 Fimta Mósebók

„Tit eru børn HARRANS Guds tykkara – tit mugu ikki skera merki á tykkum og ikki raka tykkum skallut yvir pannuni fyri ein deyðan.

2

Fimta Mósebók 14:2 Fimta Mósebók

Tí tú ert fólk, ið er halgað HARRANUM Gudi tínum, og teg hevur HARRIN útvalt úr øllum fólkunum, ið á jørðini eru, til at vera ognarfólk Sítt.

2

Fimta Mósebók 14:3 Fimta Mósebók

Tú mást einki eta, sum er andstygd.

2

Fimta Mósebók 14:4 Fimta Mósebók

Hetta eru tey fýrføttu dýr, ið tit kunnu eta: Neyt, seyð, geitir,

2

Fimta Mósebók 14:5 Fimta Mósebók

hjørtir, skógargeitir, dádýr, steingeitir, fjallageitir, antilopur og gemsur.

2

Fimta Mósebók 14:6 Fimta Mósebók

Øll fýrføtt dýr, ið kleyvar hava, klovnar heilt niðan, og sum jótra, kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:7 Fimta Mósebók

Men hesi mugu tit ikki eta av teimum, ið jótra, og av teimum, ið kleyvar hava, klovnar heilt niðan: Kamelin, haruna og fjallagrevlingin, tí víst jótra tey, men tey hava ikki kleyvar – tey skulu vera tykkum órein –

2

Fimta Mósebók 14:8 Fimta Mósebók

og svínið, tí víst hevur tað kleyvar, men tað jótrar ikki – tað skal vera tykkum óreint. Kjøtið av hesum dýrum mugu tit ikki eta, og eru tey deyð, mugu tit ikki nema við tey.

2

Fimta Mósebók 14:9 Fimta Mósebók

Av øllum tí, sum í vatninum livir, kunnu tit eta hetta: Alt tað, ið hevur fjaðrar og roðslu, kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:10 Fimta Mósebók

Men einki, sum ikki hevur fjaðrar og roðslu, mugu tit eta – tað skal vera tykkum óreint.

2

Fimta Mósebók 14:11 Fimta Mósebók

Allar reinar fuglar kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:12 Fimta Mósebók

Men hesar fuglar mugu tit ikki eta: Ørnina, gripin, sjóørnina,

2

Fimta Mósebók 14:13 Fimta Mósebók

glentuna, øll falkasløg,

2

Fimta Mósebók 14:14 Fimta Mósebók

øll ravnasløg,

2

Fimta Mósebók 14:15 Fimta Mósebók

strutsin, geykin, másan, øll heykasløg,

2

Fimta Mósebók 14:16 Fimta Mósebók

ugluna, náttugluna, tinsemetfuglin,

2

Fimta Mósebók 14:17 Fimta Mósebók

pelikanin, rægripin, súluna,

2

Fimta Mósebók 14:18 Fimta Mósebók

storkin, øll hegrasløg, herfuglin og flogmúsina.

2

Fimta Mósebók 14:19 Fimta Mósebók

Øll skriðdýr, ið veingir hava, skulu vera tykkum órein; tey mugu tit ikki eta.

2

Fimta Mósebók 14:20 Fimta Mósebók

Men alt reint, ið flýgur, kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:21 Fimta Mósebók

Tit mugu einki sjálvdeytt dýr eta. Hinum fremmanda, ið hjá tær býr, honum kanst tú geva tað, hann kann eta tað – ella tú kanst selja útlendingi tað. Tí tú ert fólk, ið er halgað HARRANUM Gudi tínum. Tú mást ikki kóka geitarlamb í mjólkini undan móður tess.

2

Fimta Mósebók 14:22 Fimta Mósebók

Tú skalt geva tíggjund av allari grøði tíni, av øllum tí, sum á markini veksur, ár eftir ár.

2

Fimta Mósebók 14:23 Fimta Mósebók

Og fyri ásjón HARRANS Guds tíns, á staðnum, ið Hann útvelur til at lata navn Sítt búgva har, skalt tú eta tíggjundina av korni tínum, víni tínum og olju tíni og tað frumborna undan neytum og smáfæi tínum – so tú kanst læra at óttast HARRAN Gud tín allar dagar.

2

Fimta Mósebók 14:24 Fimta Mósebók

Men er vegurin tær ov langur, so tú fært ikki komið hagar við tí, av tí at staðið, ið HARRIN Gud tín útvelur til at lata navn Sítt búgva har, er so langt burtur frá tær – og HARRIN Gud tín hevur ríkliga signað teg –

2

Fimta Mósebók 14:25 Fimta Mósebók

so skalt tú selja tað og knýta peningin saman og hava hann við tær til staðið, ið HARRIN Gud tín útvelur.

2

Fimta Mósebók 14:26 Fimta Mósebók

Fyri henda pening skalt tú so keypa alt tað, ið teg lystir: Neyt, smáfæ, vín og sterkan drykk og alt tað, ið hjarta títt lystir; og tú skalt njóta tað har fyri ásjón HARRANS Guds tíns og vera glaður, tú og hús títt.

2

Fimta Mósebók 14:27 Fimta Mósebók

Levitin, ið hjá tær býr, mást tú ikki gloyma; tí hann hevur hvørki lut ella arv saman við tær.

2

Fimta Mósebók 14:28 Fimta Mósebók

Triðjahvørt ár skalt tú taka alla tíggjundina av allari grøði tíni tað árið og savna hana saman í býum tínum,

2

Fimta Mósebók 14:29 Fimta Mósebók

so at Leviturin – sum jú hvørki hevur lut ella arv saman við tær – kann koma, hann og hin fremmandi, hin faðirleysi og einkjan, sum hjá tær búgva, og eta seg mett. Tá skal HARRIN Gud tín signa teg í øllum arbeiði, sum tú fert undir.“

2

Fyrra Sámuelsbók 21:13 Fyrra Sámuelsbók

Tí lætst hann óður fyri eygum teirra og bar seg at sum eitt vitleyst, táið teir royndu at halda honum; hann skrivaði á hurðar portursins og læt slevuna renna niður í skeggið.

2

Ezra 9:3 Ezra

Táið eg hoyrdi hetta, skræddi eg kyrtil og kappa mín, roytti hár av høvdinum og úr skegginum og fekk ikki orðið upp fyri sorg.

2

Orðtøkini 20:29 Orðtøkini

Prýði hinna ungu er styrki teirra, og heiður hinna gomlu er hini gráu hár.

2

Jeremias 49:32 Jeremias

Kamelar teirra skulu verða til rán, og hinir stóru neytaflokkar teirra til fong; Eg skal spjaða teir í allar ættir, teir, sum klippa niðan av hárinum; úr øllum ættum skal Eg lata vanlukku koma yvir teir – sigur HARRIN.

2

Ezekiel 5:1 Ezekiel

Og tú, menniskjasonur! Tak tær hvast svørð, og nýt tað sum rakiknív, raka av tær hárið og skeggið við tí! Tak síðani skálvekt og skift sundur tað, ið tú hevur rakað av!

2

Fyrra Korintbrævið 11:14 Fyrra Korintbrævið

Og lærir ikki sjálv nátturan tykkum, at gongur maður við síðum hári, er tað honum vanæra,

2

Versir