sjúkiligur kærleiki / klovibinding

Hásongurin 8:6 Hásongurin

Hav meg sum innsiglisring við hjarta títt, sum innsiglisring um armin! Tí sterkur sum deyðin er kærleiki, harður í tráan síni sum deyðaríkið; gløður hansara eru sum eldsgløður, logi HARRANS.

10

Hásongurin 8:7 Hásongurin

Størstu vøtn eru ikki ment at sløkkja kærleikan, áarstreymar eru ikki mentir at skola hann burtur. Um so ein vildi latið fyri kærleika alt, hann átti í húsinum, hevði hann bert verðið vanvirdur.“

10

Fyrra Korintbrævið 13:4 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin er langmóðigur, er mildur; kærleikin ber ikki øvund, kærleikin reypar ikki, blásist ikki upp;

6

Fyrra Korintbrævið 13:5 Fyrra Korintbrævið

hann ber seg ikki ósømiliga at, søkir ikki sítt egna, goymir ikki agg, tilroknar ikki hitt illa;

6

Fyrra Korintbrævið 13:6 Fyrra Korintbrævið

hann gleðist ikki yvir órættvísi, men gleðist yvir sannleika;

6

Fyrra Korintbrævið 13:7 Fyrra Korintbrævið

hann breiðir yvir alt, trýr øllum, vónar alt, tolir alt.

6

Fyrra Jóhannesarbrævið 4:18 Fyrra Jóhannesarbrævið

Ótti er ikki í kærleikanum; nei, hin fullkomni kærleiki rekur óttan út. Tí ótti hevur straffina í sær, og tann, sum óttast, er ikki fullkomin í kærleikanum.

6

Fyrsta Mósebók 29:18 Fyrsta Mósebók

Jákup elskaði Rakul; tí segði hann: „Eg skal tæna hjá tær sjey ár fyri Rakul, yngru dóttur tína!“

5

Fyrsta Mósebók 29:19 Fyrsta Mósebók

Laban svaraði: „Eg lati fyrr teg fáa hana enn ein fremmandan – verð bert hjá mær!“

5

Fyrsta Mósebók 29:20 Fyrsta Mósebók

So tænti Jákup sjey ár fyri Rakul, og tey vóru honum sum nakrir fáir dagar – tí hann elskaði hana.

5

Kolossibrævið 3:5 Kolossibrævið

Deyðið tí hinar jørðisku limirnar: Siðloysi, óreinsku, girndarbruna, ónda tráan – og havisjúkuna, sum jú er avgudadýrkan!

5

Seinna Sámuelsbók 13:1 Seinna Sámuelsbók

Nakað eftir hetta hendi tað, ið her skal sigast frá. Absalom, sonur Dávid, átti vakra systur, ið æt Tamar; henni fekk Amnon, sonur Dávid, hug á.

4

Seinna Sámuelsbók 13:2 Seinna Sámuelsbók

Amnon píndist so av trá eftir systur síni Tamar, at hann varð sjúkur; tí hon var moyggj, og tað tyktist Amnon ógjørligt at fáa vilja sín við henni.

4

Orðtøkini 4:23 Orðtøkini

Varðveit hjarta títt, fram um alt, ið varðveitt verður, tí úr tí gongur lívið út!

4

Hoseas 2:19 Hoseas

Eg skal trúlova Meg við tær til ævigar tíðir; Eg skal trúlova Meg við tær í rættvísi og rætti, í náði og miskunn;

3

Hoseas 2:20 Hoseas

Eg skal trúlova Meg við tær í trúfesti, og tú skalt kenna HARRAN.

3

Matteus 22:37 Matteus

Hann svaraði honum: „„Tú skalt elska Harran Gud tín av øllum hjarta tínum, av allari sál tíni og av øllum huga tínum.“

3

Matteus 22:39 Matteus

Men annað er hesum líkt: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan.“

3

Fyrsta Mósebók 34:1 Fyrsta Mósebók

Einaferð ið Dina, dóttirin, ið Jákup hevði við Leu, fór út at síggja døturnar í landinum,

2

Fyrsta Mósebók 34:2 Fyrsta Mósebók

sá Sikem, sonur Hevitin Hamor, høvdingan í landinum, hana, og hann tók hana og lá hjá henni og neyðtók hana.

2

Fyrsta Mósebók 34:3 Fyrsta Mósebók

Og hjarta hansara varð fast bundið til Dinu, dóttur Jákup; hann elskaði gentuna og talaði vinsamliga við hana.

2

Fyrra Sámuelsbók 18:1 Fyrra Sámuelsbók

Táið Dávid var liðugur at tosa við Saul, varð hjarta Jónatans so bundið at hjarta Dávids, at hann elskaði hann sum sína egnu sál.

2

Fyrra Sámuelsbók 18:2 Fyrra Sámuelsbók

Sama dag tók Saul hann til sín og gav honum ikki loyvi at fara heimaftur til faðir sín.

2

Fyrra Sámuelsbók 18:3 Fyrra Sámuelsbók

Jónatan gjørdi sáttmála við Dávid, tí hann elskaði hann sum sína egnu sál.

2

Seinna Sámuelsbók 13:3 Seinna Sámuelsbók

Men Amnon átti vinmann, ið æt Jónadab, ein son Simea, bróður Dávid; Jónadab var ógvuliga klókur maður.

2

Seinna Sámuelsbók 13:4 Seinna Sámuelsbók

Hann segði við hann: „Hví ert tú hvønn morgun so burturtærdur at síggja, kongasonurin? Vilt tú ikki siga mær tað?“ Amnon svaraði: „Eg havi fingið hug á Tamar, systur Absalom bróður.“

2

Seinna Sámuelsbók 13:5 Seinna Sámuelsbók

Tá segði Jónadab við hann: „Legg teg í songina og lætst at vera sjúkur! Táið pápi tín kemur at vitja teg, sig tá við hann: „Lat Tamar, systur mína, koma og geva mær nakað at eta! Táið hon ger matin til, so eg síggi, og sjálv gevur mær hann, so fái eg etið.““

2

Seinna Sámuelsbók 13:6 Seinna Sámuelsbók

Amnon fór nú í songina og lætst at vera sjúkur, og táið kongurin kom at vitja hann, segði Amnon við kongin: „Lat Tamar systur koma og gera einar tvær køkur, so eg síggi, og sjálva geva mær tær – so fái eg etið!“

2

Seinna Sámuelsbók 13:7 Seinna Sámuelsbók

Dávid sendi tá boð inn í húsið til Tamar og læt siga: „Far í hús bróður tíns Amnons og ger honum mat!“

2

Seinna Sámuelsbók 13:8 Seinna Sámuelsbók

So kom Tamar inn í hús bróður síns Amnons; hann lá í songini. Og hon tók deiggj, knoðaði tað og gjørdi køkur, so hann sá, og bakaði tær. –

2

Seinna Sámuelsbók 13:9 Seinna Sámuelsbók

So tók hon pannuna og stoytti tær burturúr framman fyri hann. Amnon vildi tó ikki eta, men segði: „Latið øll fara út!“ Táið øll vóru útfarin,

2

Seinna Sámuelsbók 13:10 Seinna Sámuelsbók

segði Amnon við Tamar: „Ber matin inn í kamarið, so eg kann eta hann úr hond tíni!“ Tamar tók tá køkurnar, ið hon hevði gjørt, og bar tær inn í kamarið til bróður sín Amnon.

2

Seinna Sámuelsbók 13:11 Seinna Sámuelsbók

Men í tí hon rætti honum tær og bað hann fáa sær, treiv hann í hana og segði við hana: „Kom og ligg hjá mær, systir!“

2

Seinna Sámuelsbók 13:12 Seinna Sámuelsbók

Hon segði við hann: „Nei, beiggi, vanær meg ikki! Slíkt má ikki verða gjørt í Ísrael – ger ikki slíka skemdargerð!

2

Seinna Sámuelsbók 13:13 Seinna Sámuelsbók

Hvar skuldi eg farið við skomm míni! Og tú hevði verðið roknaður millum dárarnar í Ísrael! Tosa heldur við kong! Hann sýtir tær ikki at fáa meg.“

2

Seinna Sámuelsbók 13:14 Seinna Sámuelsbók

Men hann vildi ikki lurta eftir henni, og hann varð henni ov sterkur og neyðtók hana og lá hjá henni.

2

Seinna Sámuelsbók 13:15 Seinna Sámuelsbók

Men so kastaði Amnon ógvuligt hatur á hana; hatrið, ið hann hataði hana við, var størri enn kærleikin, ið hann hevði havt til hennara. Amnon segði við hana: „Reis teg og slepp tær burt!“

2

Orðtøkini 6:25 Orðtøkini

– Tráa ikki í hjarta tínum eftir vakurleika hennara, lat hana ikki fanga teg við eygnakøstum sínum!

2

Orðtøkini 6:34 Orðtøkini

Tí illur verður maðurin um, at tú hevur gingið honum ov nær, og hann sparir ikki hevndardagin;

2

Orðtøkini 6:35 Orðtøkini

líka leggur hann í bøtur, og hann blíðkast ikki, um tú so býður honum stórar gávur.

2

Orðtøkini 27:4 Orðtøkini

Illsinni er grumt, og vreiði skúmar, men hvør kann standa seg móti øvund!

2

Lukas 14:26 Lukas

„Um onkur kemur til Mín og hatar ikki faðir sín og móður sína, konu, børn, brøður og systrar, ja, sítt egna lív við – hann kann ikki vera lærisveinur Mín.

2

Fyrra Korintbrævið 13:8 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin fellur aldri burtur. Men profetagávur – tær skulu fáa enda; somuleiðis tungutala – hon skal halda uppat; og kunnskapur – hann skal fáa enda.

2

Efesusbrævið 5:25 Efesusbrævið

Tit menn! Elskið konur tykkara, eins og Kristus elskaði samkomuna og gav Seg sjálvan fyri hana,

2

Kolossibrævið 3:19 Kolossibrævið

Tit menn! Elskið konur tykkara og verið ikki beiskir við tær!

2