Sjúk barn
67 versir um "Sjúk barn"
Versir
Síða 1 av 2Esaias 41:10 Esaias
– Óttast ikki! Eg eri við tær! Ver ikki mótfallin! Eg eri Gud tín! Eg styrki teg og hjálpi tær og haldi tær uppi við høgru hond rættvísi Mínar!
Sálmarnir 41:3 Sálmarnir
HARRIN verjir hann og heldur honum á lívi, hann verður lukkuligur í landinum – ikki skalt Tú geva hann upp í fíggindahendur.
Sálmarnir 62:2 Sálmarnir
Eina fyri Gudi er sál mín still; frá Honum kemur frelsa mín.
Esaias 53:5 Esaias
Men Hann varð særdur fyri brot okkara, soraður fyri misgerðir okkara; straffin varð løgd á Hann, so vit skuldu hava frið, og við sárum Hansara eru vit grødd.
Sálmarnir 103:3 Sálmarnir
Hann er jú tann, ið fyrigevur allar misgerðir tínar og grøðir allar sjúkur tínar,
Sálmarnir 103:1 Sálmarnir
Eftir Dávid. Lova HARRANUM, sál mín, og alt, sum í mær er, lovi heilaga navni Hansara!
Sálmarnir 103:2 Sálmarnir
Lova HARRANUM, sál mín, og gloym ikki allar vælgerðir Hansara!
Sálmarnir 103:4 Sálmarnir
sum loysir lív títt frá grøvini og krýnir teg við náði og miskunn,
Sálmarnir 103:5 Sálmarnir
sum mettar sál tína við tí, ið gott er, so tú yngist upp aftur sum ørnin.
Sálmarnir 103:6 Sálmarnir
HARRIN ger rættvísi og rætt móti øllum kúgaðum.
Sálmarnir 103:7 Sálmarnir
Hann læt Móses vita vegir Sínar, børn Ísraels verk Síni.
Sálmarnir 103:8 Sálmarnir
Miskunnsamur og náðigur er HARRIN, langmóðigur og ríkur í mildleika.
Sálmarnir 103:9 Sálmarnir
Hann heldur ikki við at hava nakað ímóti einum, og Hann goymir ikki til ævigar tíðir vreiði.
Sálmarnir 103:10 Sálmarnir
Hann ger ikki við okkum eftir syndum okkara og lønir okkum ikki eftir misgerðum okkara.
Sálmarnir 103:11 Sálmarnir
Nei, sum himmalin er høgt yvir jørðini, er náði Hansara stór yvir teimum, ið óttast Hann.
Sálmarnir 103:12 Sálmarnir
So langt sum eystrið er frá vestri, letur Hann syndir okkara vera langt frá okkum.
Sálmarnir 103:13 Sálmarnir
Sum faðir ger miskunn móti børnum sínum, so ger HARRIN miskunn móti teimum, ið óttast Hann.
Sálmarnir 103:14 Sálmarnir
Tí Hann veit, hvørjir skapningar vit eru, Hann minnist, at vit eru dust.
Sálmarnir 103:15 Sálmarnir
Sum grasið eru dagar mansins; sum blóman á markini, so blómar hann.
Sálmarnir 103:16 Sálmarnir
Táið vindurin blæsur á hann, er hann ikki til longur, og stað hansara veit einki um hann longur.
Sálmarnir 103:17 Sálmarnir
Men náði HARRANS varir frá ævunum til ævirnar yvir teimum, ið óttast Hann, og rættferð Hansara røkkur líka til barnabørn
Sálmarnir 103:18 Sálmarnir
– móti teimum, ið halda sáttmála Hansara og minnast boð Hansara, so tey gera eftir teimum.
Sálmarnir 103:19 Sálmarnir
HARRIN hevur reist hásæti Sítt í Himli, og alt er lagt undir ríki Hansara.
Sálmarnir 103:20 Sálmarnir
Lovið HARRANUM, tit einglar Hansara, tit veldigu í mátti, sum gera tað, ið Hann býður, við tað sama sum tit hoyra ljóðið av orði Hansara!
Sálmarnir 103:21 Sálmarnir
Lovið HARRANUM, allir herskarar Hansara, tit tænarar Hansara, sum fullføra vilja Hansara!
Sálmarnir 103:22 Sálmarnir
Lovið HARRANUM, øll verk Hansara, allastaðni har sum Hann ræður! – Sál mín, lova HARRANUM!
Matteus 18:10 Matteus
Síggið til, at tit ongan av hesum smáu vanvirða! Tí Eg sigi tykkum, at einglar teirra í Himli síggja altíð andlit Faðirs Míns, sum í Himli er.
Lukas 18:1 Lukas
Hann setti teimum fram líknilsi um tað, at tey skuldu altíð biðja og ikki troyttast.
Efesusbrævið 3:20 Efesusbrævið
Men Honum, sum mentur er at gera meir enn alt, langt út um tað, ið vit biðja ella skilja, eftir kraftini, sum í okkum virkar
Jákupsbrævið 5:16 Jákupsbrævið
Játtið tí syndirnar hvør fyri øðrum, og biðið hvør fyri øðrum, fyri at tit kunnu verða grødd! Bøn, biðin av rættvísum manni, avrikar nógv, táið hon verður biðin við kraft.
Seinna Jóhannesarbrævið 1:3 Seinna Jóhannesarbrævið
Náði, miskunn, friður, frá Gudi Faðir og frá Jesusi Kristi, Syni Faðirsins, skal vera við okkum, í sannleika og kærleika.
Matteus 6:10 Matteus
Komi ríki Títt! Verði vilji Tín, sum í Himli, so á jørðini við!
Jóhannes 3:16 Jóhannes
Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.
Jóhannes 14:1 Jóhannes
„Hjarta tykkara óttist ikki! Tit trúgva á Gud – trúgvið á Meg við!
Jóhannes 14:2 Jóhannes
Í húsi Faðirs Míns eru nógvir bústaðir; var tað ikki so, hevði Eg sagt tykkum tað; tí Eg fari burtur at gera tykkum stað til reiðar.
Jóhannes 14:3 Jóhannes
Og táið Eg eri farin burtur og havi gjørt tykkum stað til reiðar, komi Eg aftur og taki tykkum til Mín, so eisini tit skulu vera, har sum Eg eri.
Jóhannes 14:4 Jóhannes
Og hagar sum Eg fari, vita tit vegin.“
Jóhannes 14:5 Jóhannes
Tummas segði við Hann: „Harri, vit vita ikki, hvar Tú fert, og hvussu kunnu vit vita vegin!“
Jóhannes 14:6 Jóhannes
Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.
Jóhannes 14:7 Jóhannes
Høvdu tit kent Meg, so kendu tit Faðir Mín við; og frá hesi stund kenna tit Hann og hava sæð Hann.“
Jóhannes 14:8 Jóhannes
Filip segði við Hann: „Harri, vís okkum Faðirin, og tað er okkum nóg mikið!“
Jóhannes 14:9 Jóhannes
Jesus svaraði honum: „So langa tíð havi Eg verið hjá tykkum, og tú kennir Meg ikki, Filip? Tann, ið hevur sæð Meg, hevur sæð Faðirin. Hvussu kanst tú tá siga: „Vís okkum Faðirin!“
Jóhannes 14:10 Jóhannes
Trýrt tú ikki, at Eg eri í Faðirinum, og Faðirin er í Mær? Orðini, ið Eg tali til tykkara, tali Eg ikki av Mær sjálvum; nei, Faðirin, sum í Mær býr, Hann ger verk Síni.
Jóhannes 14:11 Jóhannes
Trúgvið Mær, at Eg eri í Faðirinum, og Faðirin er í Mær! – Og um ikki, so latið verkini sjálv fáa tykkum at trúgva Mær!
Jóhannes 14:12 Jóhannes
Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, ið trýr á Meg, skal eisini gera tey verk, ið Eg geri – og hann skal gera størri enn hesi. Tí Eg fari til Faðirin;
Jóhannes 14:13 Jóhannes
og hvat tit so biðja um í navni Mínum, skal Eg gera, fyri at Faðirin skal verða dýrmætur við Syninum.
Jóhannes 14:14 Jóhannes
Biðja tit um nakað í navni Mínum, skal Eg gera tað.
Jóhannes 14:15 Jóhannes
Elska tit Meg, so haldið boð Míni!
Jóhannes 14:16 Jóhannes
Og Eg skal biðja Faðirin, og Hann skal geva tykkum annan Talsmann at vera hjá tykkum allar ævir,
Jóhannes 14:17 Jóhannes
Anda sannleikans, sum heimurin ikki kann fáa; tí hann sær Hann ikki og kennir Hann ikki. Men tit kenna Hann, tí Hann verður hjá tykkum og skal vera í tykkum.