Sjálvsroynd
60 versir um "Sjálvsroynd"
Versir
Síða 1 av 2Seinna Korintbrævið 13:5 Seinna Korintbrævið
Rannsakið tykkum sjálvar, um tit eru í trúnni, roynið tykkum sjálvar! Ella kenna tit ikki tykkum sjálvar, at Kristus Jesus er í tykkum? Annars standa tit ikki royndina!
Sorgarsongirnir 3:40 Sorgarsongirnir
Latið okkum rannsaka vegir okkara og granska teir, og latið okkum venda okkum til HARRAN!
Jákupsbrævið 1:23 Jákupsbrævið
Tí um onkur er hoyrari orðsins og ikki gerari tess, er hann eins og maður, ið hyggur at náttúrliga andliti sínum í spegli.
Jákupsbrævið 1:24 Jákupsbrævið
– Hann hyggur at sær sjálvum og fer síðani avstað og gloymir alt fyri eitt, hvussu hann sá út.
Jákupsbrævið 1:25 Jákupsbrævið
Men tann, sum skoðar inn í fullkomnu lóg frælsisins – og heldur á við tí, so at hann verður ikki gloymskur hoyrari, men gerari verksins – hann skal vera sælur í verki sínum.
Fyrra Korintbrævið 11:28 Fyrra Korintbrævið
Hvørt menniskja royni seg sjálvt, og eti tað so av breyðinum og drekki av kalikinum!
Fyrra Korintbrævið 11:29 Fyrra Korintbrævið
Tí tann, ið etur og drekkur, etur og drekkur dóm yvir seg, aktar hann ikki eftir likaminum.
Fyrra Korintbrævið 11:30 Fyrra Korintbrævið
– Tí eru mong veik og sjúk tykkara millum, og mong sovna burtur.
Fyrra Korintbrævið 11:31 Fyrra Korintbrævið
Dømdu vit okkum sjálv, vórðu vit ikki dømd;
Fyrra Korintbrævið 11:32 Fyrra Korintbrævið
men táið vit verða dømd, verða vit revsað av Harranum – fyri at vit skulu ikki verða fordømd við heiminum.
Galatiabrævið 6:3 Galatiabrævið
Tí um onkur heldur seg vera nakað og er tó einki, so dárar hann seg sjálvan.
Galatiabrævið 6:4 Galatiabrævið
Nei, ein og hvør royni sítt egna verk! Tá skal hann hava rós sítt, bert eftir tí, sum hann sjálvur er, og ikki eftir tí, sum annar er.
Galatiabrævið 6:5 Galatiabrævið
Tí ein og hvør skal bera sína egnu byrði.
Sálmarnir 119:59 Sálmarnir
Eg granskaði vegir mínar og stýrdi fótum mínum aftur til vitnisburðir Tínar.
Sálmarnir 139:1 Sálmarnir
Til songmeistaran. Eftir Dávid. Sálmur. HARRI, Tú rannsakar meg og kennir meg!
Sálmarnir 139:2 Sálmarnir
Tú veitst, nær eg siti, og nær eg standi; Tú skilir hugsan mína langan veg.
Sálmarnir 139:3 Sálmarnir
Tú hevur greiði á, hvar eg gangi ella liggi, og allar vegir mínar kennir Tú gjølla.
Sálmarnir 139:4 Sálmarnir
Tí áðrenn orðið er til á tungu míni – ja, tá veitst Tú tað til fulnar, HARRI!
Sálmarnir 139:5 Sálmarnir
Aftanfrá og frammanfrá heldur Tú tvørtur um meg, og Tú leggur hond Tína á meg.
Sálmarnir 139:6 Sálmarnir
At skilja hetta er mær ov undurfult; tað er ov høgt, eg eri tað ikki mentur.
Sálmarnir 139:7 Sálmarnir
Hvar skal eg fara undan Anda Tínum, og hvar skal eg flýggja undan ásjón Tíni!
Sálmarnir 139:8 Sálmarnir
Fari eg upp til Himmals, so ert Tú har, og reiði eg mær legu í deyðaríkinum – ja, so ert Tú har;
Sálmarnir 139:9 Sálmarnir
taki eg veingir morgunroðans, og festi eg búgv við ytsta mark havsins,
Sálmarnir 139:10 Sálmarnir
so leiðir hond Tín meg har við, høgra hond Tín heldur mær føstum.
Sálmarnir 139:11 Sálmarnir
Og sigi eg: „Myrkrið skal fjala meg, ljósið rundan um meg skal verða nátt!“
Sálmarnir 139:12 Sálmarnir
so er heldur ikki myrkrið Tær myrkt, og náttin er bjørt sum dagurin, myrkrið er sum ljósið.
Sálmarnir 139:13 Sálmarnir
Tí Tú hevur skapt nýru míni, Tú virkaði meg í móðurlívi.
Sálmarnir 139:14 Sálmarnir
Eg takki Tær, at eg eri virkaður so ómetaliga undurfult; undurfull eru verk Tíni, tað veit sál mín til fulnar.
Sálmarnir 139:15 Sálmarnir
Bein míni vóru ikki Tær duld, táið eg varð skaptur í loyndum, virkaður í jarðardjúpinum.
Sálmarnir 139:16 Sálmarnir
Sum fostur sóu eygu Tíni meg, og í bók Tíni stóðu teir allir uppskrivaðir, dagarnir, ið ásettir vóru, áðrenn nakar av teimum enn var komin.
Sálmarnir 139:17 Sálmarnir
– Sum hugsanir Tínar eru mær dýrabarar, Gud, sum tær telja nógv, samanlagdar!
Sálmarnir 139:18 Sálmarnir
Um eg vildi talt tær – tær eru fleiri enn sandskornini; eg vakni, og eg eri hjá Tær enn!
Sálmarnir 139:19 Sálmarnir
Gud, hevði Tú viljað dripið hinar gudleysu! – Tit blóðmenn, víkið frá mær! –
Sálmarnir 139:20 Sálmarnir
teir, ið við svikaráðum í huga tala um Teg og nýta navn Títt til lygn, fíggindar Tínir!
Sálmarnir 139:21 Sálmarnir
Skuldi eg ikki hatað teir, ið hata Teg, HARRI! Skuldu teir ikki boðið mær ímóti, teir, ið reisa seg móti Tær!
Sálmarnir 139:22 Sálmarnir
– Við sterkasta hatri hati eg teir, teir eru fíggindar mínir við!
Sálmarnir 139:23 Sálmarnir
Rannsaka meg, Gud, og kenn hjarta mítt, royn meg og kenn hugsanir mínar!
Sálmarnir 139:24 Sálmarnir
Vita, um eg eri á vanlukkuleið, og leið meg hin æviga vegin!
Sálmarnir 51:1 Sálmarnir
Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid.
Sálmarnir 51:2 Sálmarnir
Ta ferðina ið Natan kom til hansara, eftir at hann hevði verið inni hjá Batsebu.
Sálmarnir 51:3 Sálmarnir
Gud, ver mær náðigur eftir góðsku Tíni, strika út brot míni eftir stóru miskunn Tíni!
Sálmarnir 51:4 Sálmarnir
Tváa meg heilt reinan frá skyld míni, reinsa meg frá synd míni!
Sálmarnir 51:5 Sálmarnir
Tí eg kenni misbrot míni, og synd mín er mær altíð fyri eyga.
Sálmarnir 51:6 Sálmarnir
Móti Tær er tað, eg havi syndað, eina móti Tær, og tað, sum ónt er í eygum Tínum, havi eg gjørt – fyri at Tú skalt standa rættvísur, táið Tú talar, vera reinur, táið Tú dømir.
Sálmarnir 51:7 Sálmarnir
Tú sært, eg eri føddur í misgerð, og í synd varð eg til í móðurlívi.
Sálmarnir 51:8 Sálmarnir
Tú elskar jú sannleik innast í hjartanum – so lær meg tá vísdóm í hjartadýpinum!
Sálmarnir 51:9 Sálmarnir
Reinsa meg við isopi frá synd, so eg verði reinur, tváa meg, so eg verði hvítari enn kavi!
Sálmarnir 51:10 Sálmarnir
Ger, at eg fái at hoyra frøi og gleði, lat beinini, ið Tú hevur sorað sundur, fegnast!
Sálmarnir 51:11 Sálmarnir
Fjal ásjón Tína fyri syndum mínum, og strika út allar misgerðir mínar!
Sálmarnir 51:12 Sálmarnir
Gud, skap í mær reint hjarta, og gev av nýggjum støðugan anda innan í mær!