Sjálvsøk fólk

29 versir um "Sjálvsøk fólk"

Versir

Síða 1 av 1
Seinna Timoteusarbrævið 3:2 Seinna Timoteusarbrævið

Tá skulu menniskjuni vera góð við seg sjálv, peningakær, geiparar, hugmóðig, spottarar, foreldrum ólýðin, ótakksom, vanheilag,

8
Sálmarnir 119:36 Sálmarnir

Boygg hjarta mítt til vitnisburðir Tínar og ikki til vinning!

6
Jákupsbrævið 3:16 Jákupsbrævið

Tí har øvund er, og hugur til stríð, er óskil og alt, sum ilt er.

6
Jákupsbrævið 3:17 Jákupsbrævið

Vísdómurin omanífrá er fyrst reinur, síðani friðsamur, mildur, lagaligur, fullur av miskunn og góðum ávøkstum, uttan flokkakenslu – og ikki bert eiti.

6
Jákupsbrævið 3:13 Jákupsbrævið

Hvør er vísur og skilagóður tykkara millum? – Hann vísi við góðum atburði verk síni í spakføri vísdóms!

5
Jákupsbrævið 3:14 Jákupsbrævið

Men hava tit beiska øvund og hug til stríð í hjørtum tykkara, so rósið tykkum ikki og lúgvið ikki móti sannleikanum!

5
Jákupsbrævið 3:15 Jákupsbrævið

Hesin „vísdómur“ kemur ikki omanífrá, men er av jørðini, av náttúruni, av illum andum.

5
Orðtøkini 18:1 Orðtøkini

Hin eginsinti gongur bert eftir sínum egna hugi; hann ilskast at øllum vísum ráðum.

4
Rómverjabrævið 2:8 Rómverjabrævið

Men yvir tey, sum hava hug til stríð og akta ikki sannleikan, men akta órættvísina, skal koma vreiði og bræði;

4
Rómverjabrævið 15:1 Rómverjabrævið

Vit, sum sterk eru, eiga at bera veikleikar hinna veiku og ikki gera, sum okkum sjálvum líkar.

4
Rómverjabrævið 15:2 Rómverjabrævið

Ein og hvør av okkum skal gera, sum næsta hansara líkar – honum til gagn, til uppbygging.

4
Fyrra Korintbrævið 13:4 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin er langmóðigur, er mildur; kærleikin ber ikki øvund, kærleikin reypar ikki, blásist ikki upp;

4
Fyrra Korintbrævið 13:5 Fyrra Korintbrævið

hann ber seg ikki ósømiliga at, søkir ikki sítt egna, goymir ikki agg, tilroknar ikki hitt illa;

4
Filippibrævið 2:1 Filippibrævið

Er nú nøkur áminning í Kristusi, er nøkur troyst kærleikans, er nakað samfelag Andans, er nøkur hjartans góðska og miskunn,

4
Filippibrævið 2:2 Filippibrævið

so gerið gleði mína fullkomna – at tit semjast tykkara millum, hava sama kærleika, somu sál, somu tráan,

4
Filippibrævið 2:3 Filippibrævið

einki gera av stríðshugi ella tráan eftir tómari æru, men í eyðmjúkleika rokna hvørt annað hægri enn tykkum sjálv,

4
Filippibrævið 2:4 Filippibrævið

og ikki hava hvørt sítt egna fyri eyga, men eitt og hvørt eisini tað, sum øðrum hoyrir til!

4
Galatiabrævið 5:19 Galatiabrævið

Verk holdsins eru opinber; tey eru: Siðloysi, óreinska, skammloysi,

3
Galatiabrævið 5:20 Galatiabrævið

avgudadýrkan, gandur, fíggindskapur, klandur, kappingarhugur, vreiði, stríð, tvídráttur, flokkadráttur,

3
Galatiabrævið 5:21 Galatiabrævið

øvund, morð, drykkjuskapur, svirr og annað tílíkt, sum eg sigi tykkum um frammanundan – eins og eg eisini áður havi sagt – at tey, sum slíkt gera, skulu ikki arva ríki Guds.

3
Galatiabrævið 5:22 Galatiabrævið

Men ávøkstur Andans er: Kærleiki, gleði, friður, langmóð, mildleiki, góðska, trúfesti,

3
Galatiabrævið 5:23 Galatiabrævið

spakføri, fráhald. – Móti slíkum er lógin ikki.

3
Galatiabrævið 5:24 Galatiabrævið

Og tey, sum hoyra Kristi Jesusi til, hava krossfest holdið við lystum og girndum tess.

3
Galatiabrævið 5:25 Galatiabrævið

Táið vit liva í Andanum, so latið eisini atburð okkara vera í Andanum!

3
Filippibrævið 2:21 Filippibrævið

allir søkja teir sítt egna, ikki tað, sum Kristi Jesusi hoyrir til.

3
Triðja Mósebók 19:18 Triðja Mósebók

Tú mást ikki hevna teg og ikki hava agg til nakran av fólki tínum, nei, tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan. – Eg eri HARRIN!

2
Orðtøkini 30:12 Orðtøkini

kyn, sum reint er í egnum eygum, og sum tó ikki hevur vaskað sítt egna skarn av sær,

2
Esaias 56:11 Esaias

Og teir eru óðir eftir at eta, hesir hundarnir, teir fyllast ikki. Og slíkir menn eru hirðar, hesir, sum einki skilja! Hvør ein teirra hevur vent sær sín egna veg, hvør ein søkir sín egna vinning, frá hinum fyrsta til hin síðsta.

2
Fyrra Korintbrævið 10:33 Fyrra Korintbrævið

Soleiðis royni eg eisini í øllum at vera øllum til vildar og søki ikki tað, sum mær sjálvum er til gagn, men tað, sum hinum mongu er til gagn – fyri at tey kunnu verða frelst.

2