siðspáan

Ápostlasøgan 16:33 Ápostlasøgan

So tók hann teir til sín í sama tíma um náttina og vaskaði sár teirra, og hann sjálvur og øll hansara vórðu við tað sama doypt.

2

Ápostlasøgan 16:34 Ápostlasøgan

Hann fór niðan í hús sítt við teimum og setti teir til borðs, og hann var glaður um, at hann við øllum húsi sínum var komin til trúgv á Gud.

2

Ápostlasøgan 16:35 Ápostlasøgan

Táið nú var vorðið dagur, sendu dómararnir tænarar sínar við boðum: „Gev hasar menn leysar!“

2

Ápostlasøgan 16:36 Ápostlasøgan

Fangavaktarin segði tá Paulusi hetta: „Dómararnir hava sent boð, at tit skulu verða givnir leysir; farið tí nú út, og farið avstað í friði!“

2

Ápostlasøgan 16:37 Ápostlasøgan

Men Paulus segði við teir: „Teir hava latið okkum húðfleingja fyri eygum alra, og tað ódømdar, okkum, sum tó eru rómverskir borgarar; so hava teir sett okkum í fangahús – og nú reka teir okkum loyniliga burtur! Ikki so! Komi teir sjálvir og leiði okkum út!“

2

Ápostlasøgan 16:38 Ápostlasøgan

Tænararnir bóru dómarunum hesi boð. Tá vórðu teir ræddir – táið teir fingu at hoyra, at teir vóru rómverskir borgarar.

2

Ápostlasøgan 16:39 Ápostlasøgan

Og teir komu við góðum orðum til teirra, leiddu teir út og bóðu teir fara haðani úr býnum.

2

Ápostlasøgan 16:40 Ápostlasøgan

So fóru teir út úr fangahúsinum og fóru inn hjá Lýdiu. Táið teir høvdu hitt brøðurnar og ámint teir, fóru teir avstað.

2

Opinberingin 22:15 Opinberingin

Men uttanfyri eru hundarnir, gandakallarnir, siðloysingarnir, manndrápararnir, avgudadýrkararnir og ein og hvør, ið elskar lygn og gongur við lygn.

2

Versir