siðspáan / klárskygnleiki

Triðja Mósebók 19:31 Triðja Mósebók

Vendið tykkum ikki til teirra, ið mana upp deyð, og sum spáa! Leitið ikki til teirra, so tit gera tykkum órein við teimum! – Eg eri HARRIN Gud tykkara!

7

Fimta Mósebók 18:9 Fimta Mósebók

Táið tú kemur inn í landið, sum HARRIN Gud tín gevur tær, mást tú ikki taka eftir teimum viðurstyggiligu siðum, ið fólkini har hava.

7

Fimta Mósebók 18:10 Fimta Mósebók

Eingin má vera hjá tær, sum letur son sín ella dóttur sína ganga gjøgnum eldin, eingin gandakallur ella spámaður, eingin, sum fæst við at leggja út tekin ella við svartakunst,

7

Fimta Mósebók 18:11 Fimta Mósebók

eingin andamanari, eingin, sum spyr deydningar ella hamar, ella sum leitar sær ráð frá deyðum.

7

Fimta Mósebók 18:12 Fimta Mósebók

Tí ein og hvør, ið slíkt ger, hann er HARRANUM andstygd, og fyri alt slíkt viðurstyggiligt er tað, HARRIN Gud tín rekur tey burtur fyri tær.

7

Seinna Kongabók 6:15 Seinna Kongabók

Táið nú tænari gudsmansins tíðliga morgunin eftir fór út, sá hann, at herur við hestum og vagnum hevði sligið ring um býin. Tá segði tænari hansara við hann: „Á harri, hvat skulu vit gera!“

5

Seinna Kongabók 6:16 Seinna Kongabók

Hann svaraði: „Ræðst ikki! Teir, ið eru við okkum, eru fleiri enn teir, ið eru við teimum.“

5

Seinna Kongabók 6:17 Seinna Kongabók

Og Elisa bað og segði: „HARRI! Lat eygu hansara upp, so hann sær!“ Tá læt HARRIN upp eygu tænarans, og hann sá, at fjallið var fult av eldhestum og eldvagnum rundan um Elisa.

5

Dániel 4:7 Dániel

Teir komu tá inn, spámenninir, andamanararnir, Kaldeararnir og stjørnutýðararnir, og eg segði teimum dreymin; men teir vóru ikki førir fyri at týða mær hann.

3

Jóhannes 14:6 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.

3

Efesusbrævið 6:12 Efesusbrævið

Tí hjá okkum stendur bardagin ikki við blóð og hold, men við tignirnar og veldini, við harrar heimsins í hesum myrkri, við andaher óndskaparins í himmalrúminum.

3

Fyrra Pætursbrævið 5:8 Fyrra Pætursbrævið

Verið edrú, vakið! Mótstøðumaður tykkara, Djevulin, gongur um sum brølandi leyva og leitar eftir, hvørjum hann fær gloypt.

3

Seinna Pætursbrævið 1:3 Seinna Pætursbrævið

Alt, ið hoyrir til lív og gudsótta, hevur guddómligi máttur Hansara givið okkum við kunnskapinum um Hann, sum kallaði okkum við dýrd og kraft Síni.

3

Fyrsta Mósebók 1:1 Fyrsta Mósebók

Í upphavi skapti Gud himmal og jørð.

2

Triðja Mósebók 19:26 Triðja Mósebók

Tit mugu einki eta við blóðinum í. Tit mugu ikki fáast við spádóm ella gand.

2

Triðja Mósebók 20:27 Triðja Mósebók

Táið onkur – maður ella kvinna – fæst við at mana upp deyð ella spáa, skal hann lata lív; tey skulu verða steinað, blóðskyld hvílir á teimum.““

2

Fyrra Sámuelsbók 28:13 Fyrra Sámuelsbók

Tá segði kongurin við hana: „Ræðst ikki! Men hvat sært tú?“ Kvinnan svaraði Saul: „Eg síggi ein gud koma upp úr jørðini.“

2

Esaias 8:19 Esaias

Og táið tey siga við tykkum: „Spyrjið andamanarar og spámenn, teir, ið teska og mutla!“ skulu tit svara: „Skal fólk ikki spyrja Gud sín! Skal ein spyrja hini deyðu fyri hini livandi!“

2

Esaias 8:20 Esaias

– „Til orðið og til vitnisburðin!“ – Siga tey ikki so, hetta fólk, ið ongan morgunroða hevur,

2

Dániel 2:27 Dániel

Dániel svaraði konginum: „Tann loyndardóm, ið kongurin vil hava at vita, eru eingir vísmenn, andamanarar, spámenn og stjørnutýðarar førir fyri at kunngera konginum.

2

Kongurin rópti hart, at teir skuldu fara eftir andamanarunum, Kaldearunum og stjørnutýðarunum. Hann tók so til orða og segði við vísmenninar í Bábel: „Tann maður, ið lesur hesa skrift og týðir mær hana, skal verða latin í purpur og fáa gullketu um hálsin, og hann skal verða triðihægstur í ríkinum!“

2

Dániel 5:8 Dániel

Men táið allir vísmenn kongsins vóru komnir hagar, vóru teir ikki førir fyri at lesa skriftina og týða konginum hana.

2

Dániel 5:9 Dániel

Tá fall ógvulig ræðsla á Belsazar kong, og hann skifti lit; eisini stórmenn hansara stóðu ræðsluslignir.

2

Markus 6:7 Markus

Hann kallaði nú hinar tólv til Sín og fór at senda teir út, tveir og tveir, og gav teimum vald yvir hinum óreinu andum.

2

Markus 9:17 Markus

Ein millum fólkið svaraði: „Meistari! Eg eri komin higar til Tín við syni mínum, sum hevur málleysan anda.

2

Markus 9:18 Markus

Hvar hann so kemur á hann, slítur hann í hann, og skúmið drívur honum av munni; og hann gríslar tenn og følnar burtur. Nú tosaði eg við lærisveinar Tínar um at reka hann út; men teir vóru ikki mentir.“

2

Markus 9:19 Markus

Tá svaraði Hann teimum: „Tú vantrúna ætt! Hvussu leingi skal Eg vera hjá tykkum? Hvussu leingi skal Eg tola tykkum? Komið higar til Mín við honum!“

2

Markus 9:20 Markus

Teir leiddu hann so fram til Hansara; táið hann sá Hann, sleit andin við tað sama í hann, og hann fall til jarðar og lá og veltist, og skúmið dreiv honum av munni.

2

Markus 9:21 Markus

Jesus spurdi nú faðir hansara: „Hvussu leingi hevur honum vitað so við?“ Hann svaraði: „Frá tí hann var barn;

2

Markus 9:22 Markus

mangan hevur hann kastað hann bæði í eld og vatn til at gera enda á honum. Men ert Tú nakað mentur, so miskunna okkum og hjálp okkum!“

2

Markus 9:23 Markus

Jesus segði við hann: „Um Eg eri mentur! Alt er honum møguligt, sum trýr!“

2

Markus 9:24 Markus

Við tað sama rópti faðir barnsins: „Eg trúgvi – hjálp vantrúgv míni!“

2

Markus 9:25 Markus

Táið Jesus nú sá, at fólkið tyrptist saman um teir, hótti Hann at hinum óreina andanum og segði við hann: „Tú málleysi og deyvi andi! Eg sigi við teg, at tú skalt fara út úr honum og aldri fara inn í hann aftur.“

2

Markus 9:26 Markus

Tá skríggjaði hann og sleit ógvuliga í hann og fór út; og hann varð, sum hann hevði verið deyður, so tey flestu søgdu: „Hann er deyður!“

2

Markus 9:27 Markus

Men Jesus tók í hond hansara og reisti hann upp; tá reistist hann.

2

Markus 9:28 Markus

Táið Hann so var komin inn í eitt hús, spurdu lærisveinar Hansara Hann, har teir vóru einsamallir saman: „Hví kundu vit ikki reka hann út?“

2

Markus 9:29 Markus

Hann svaraði teimum: „Hetta slagið rekst ikki út við nøkrum uttan við bøn og føstu.“

2

Jóhannes 1:1 Jóhannes

Í upphavi var Orðið, og Orðið var hjá Gudi, og Orðið var Gud.

2

Rómverjabrævið 1:20 Rómverjabrævið

Ósjónliga vera Hansara, bæði æviga kraft og guddómleiki Hansara, sæst frá skapan heimsins; tað skilst av verkum Hansara; tey hava tí onga avsakan.

2

Seinna Korintbrævið 11:3 Seinna Korintbrævið

Men eg eri ræddur fyri, at eins og ormurin dáraði Evu við svikum sínum, soleiðis eisini hugsanir tykkara skulu spillast og vendast burt frá hinum einfalda trúskapi móti Kristusi.

2

Seinna Korintbrævið 11:4 Seinna Korintbrævið

Kemur onkur og prædikar annan Jesus – sum vit ikki prædikaðu – ella fáa tit annan anda – sum tit ikki fingu – ella annað evangelium – sum tit ikki tóku við – so umbera tit tað sera væl.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.

2