sinisma
68 versir um "sinisma"
Versir
Síða 1 av 2Matteus 17:20 Matteus
Hann svaraði teimum: „Tí tit eru so vantrúnir! Tí sanniliga, sigi Eg tykkum: Hava tit trúgv sum sinnopskorn, kunnu tit siga við hetta fjall: „Flyt teg hiðani og hagar!“ og tað skal flyta seg. Og einki skal vera tykkum ómøguligt.
Rómverjabrævið 11:1 Rómverjabrævið
Eg spyrji nú: Hevur tá Gud vrakað fólk Sítt? Minni enn so! Eisini eg eri jú Ísraelsmaður, av avkomi Ábrahams, av ætt Benjamins!
Rómverjabrævið 11:2 Rómverjabrævið
Gud hevur ikki vrakað fólk Sítt, sum Hann kendi frammanundan. Ella vita tit ikki, hvat skriftin sigur, har hon talar um Elias? – hvussu hann stígur fram fyri Gud móti Ísrael og sigur:
Rómverjabrævið 11:3 Rómverjabrævið
„Harri! Profetar Tínar hava tey dripið, altar Tíni hava tey rivið niður; eg eri einsamallur eftir, og tey liggja mær eftir lívinum.“
Rómverjabrævið 11:4 Rómverjabrævið
Og hvat svar fær hann tá frá Gudi? – „Eg havi latið 7000 menn verða eftir til Mín, teir, ið ikki hava boygt knæ fyri Ba’al.“
Rómverjabrævið 11:5 Rómverjabrævið
Soleiðis er eisini, í tíðini, sum nú er, leivd vorðin eftir – eitt náðiúrval.
Rómverjabrævið 11:6 Rómverjabrævið
Men er tað av náði, so er tað ikki longur av verkum – annars verður náðin ikki náði longur.
Rómverjabrævið 11:7 Rómverjabrævið
Hvussu tá? – Tað, sum Ísrael leitar eftir, hevur tað ikki fingið; men hini útvaldu hava fingið tað, hini eru vorðin herd
Rómverjabrævið 11:8 Rómverjabrævið
– sum skrivað er: „Gud gav teimum svøvnanda, eygu til ikki at síggja við og oyru til ikki at hoyra við, líka til henda dag.“
Rómverjabrævið 11:9 Rómverjabrævið
Og Dávid sigur: „Borð teirra verði teimum snerra, fella, ástoyt og afturløning!
Rómverjabrævið 11:10 Rómverjabrævið
Eygu teirra blindist, so tey síggja ikki, og boygg altíð rygg teirra!“
Rómverjabrævið 11:11 Rómverjabrævið
Eg spyrji nú: Hava tey tá snávað fyri at falla? Minni enn so! Nei, við falli teirra er frelsan komin til heidningarnar, fyri at hetta skuldi vekja tey til álvara.
Rómverjabrævið 11:12 Rómverjabrævið
Er nú fall teirra heiminum ríkidømi, og er minkan teirra heidningunum ríkidømi, hvussu mikið meiri ikki, táið tal teirra verður fult!
Rómverjabrævið 11:13 Rómverjabrævið
Til tykkara tali eg, tit heidningar! – So satt sum eg eri heidningaápostul, prísi eg embæti mínum
Rómverjabrævið 11:14 Rómverjabrævið
– um eg tó kundi vakt ætt mína eftir holdinum til álvara og frelst nøkur av teimum.
Rómverjabrævið 11:15 Rómverjabrævið
Tí er tað heiminum sáttargerð, at tey eru vrakað, hvat verður tað tá uttan lív av deyðum, táið tey verða fagnað!
Rómverjabrævið 11:16 Rómverjabrævið
Er frumgróðurin heilagur, so er deiggið tað við, og er rótin heilag, so eru greinarnar tað við.
Rómverjabrævið 11:17 Rómverjabrævið
Men um nú nakrar av greinunum vórðu brotnar av, og tú, villur oljukvistur, vart gróðursettur millum teirra og fekst part við teimum í rót og fiti oljutræsins,
Rómverjabrævið 11:18 Rómverjabrævið
so rósa tær ikki móti greinunum! Og um tú rósar tær, so er tað tó ikki tú, ið bert rótina, men rótin, ið ber teg.
Rómverjabrævið 11:19 Rómverjabrævið
Tú sigur kanska: „Greinarnar vórðu brotnar av, fyri at eg skuldi verða gróðursettur!“
Rómverjabrævið 11:20 Rómverjabrævið
Rætt! Fyri vantrúgv sína vórðu tær brotnar av, men tú stendur við trúgv tíni; hav ikki høgar hugsanir, men óttast!
Rómverjabrævið 11:21 Rómverjabrævið
Tí táið Gud ikki spardi hinar náttúrligu greinar, skal Hann heldur ikki spara teg.
Rómverjabrævið 11:22 Rómverjabrævið
Hygg tá góðska og strangleiki Guds: Yvir teimum, ið fullu, er strangleiki, men yvir tær er góðska Guds, um tú verður verandi í góðsku Hansara; annars skalt eisini tú verða høgdur av.
Rómverjabrævið 11:23 Rómverjabrævið
Men hini skulu eisini verða gróðursett, verða tey ikki verandi í vantrúnni; tí Gud er mentur aftur at gróðurseta tey.
Rómverjabrævið 11:24 Rómverjabrævið
Tí um tú vart høgdur av oljutrænum, ið av náttúruni er vilt, og móti náttúruni gróðursettur í gott oljutræ, hvussu mikið meiri skulu tá ikki tey verða gróðursett í sítt egna oljutræ, tey, sum av náttúruni hoyra til tað!
Rómverjabrævið 11:25 Rómverjabrævið
Tí eg vil ikki, brøður, at tit skulu vera óvitandi um hetta loyndarmál – fyri at tit skulu ikki halda tykkum sjálvar vera klókar – at forherðing er komin yvir ein part av Ísrael, líka inntil heidningarnir eru komnir inn í fullum tali.
Rómverjabrævið 11:26 Rómverjabrævið
So skal alt Ísrael verða frelst – sum skrivað er: „Úr Zion skal Frelsarin koma; Hann skal fáa burt gudloysi frá Jákupi;
Rómverjabrævið 11:27 Rómverjabrævið
og táið Eg taki burt syndir teirra, er hetta sáttmáli Mín við tey.“
Rómverjabrævið 11:28 Rómverjabrævið
Eftir evangeliinum eru tey fíggindar – fyri tykkara skuld; men eftir útveljingini eru tey elskað – fyri fedranna skuld.
Rómverjabrævið 11:29 Rómverjabrævið
Tí náðigávur Sínar og kall Sítt angrar Gud ikki.
Rómverjabrævið 11:30 Rómverjabrævið
Eins og tit áður vóru Gudi ólýðin, men hava nú fingið miskunn, við tað at hesi vóru ólýðin,
Rómverjabrævið 11:31 Rómverjabrævið
soleiðis hava nú eisini hesi verið ólýðin, fyri at tey, við teirri miskunn, ið tykkum er fallin í lut, eisini skulu fáa miskunn.
Rómverjabrævið 11:32 Rómverjabrævið
Tí Gud hevur givið tey øll upp til ólýdni, so Hann kundi miskunna teimum øllum.
Rómverjabrævið 11:33 Rómverjabrævið
Á ríkdómsdjúp vísdóms og kunnskapar Guds! Hvussu óútgrundandi eru ikki dómar Hansara, og órannsakandi vegir Hansara!
Rómverjabrævið 11:34 Rómverjabrævið
Tí hvør hevur kent sinni Harrans, og hvør varð ráðgevari Hansara!
Rómverjabrævið 11:35 Rómverjabrævið
Ella hvør gav Honum fyrst, so honum skuldi verðið givið viðurlag!
Rómverjabrævið 11:36 Rómverjabrævið
– Frá Honum, við Honum og til Hansara er jú alt. Honum veri dýrd í allar ævir! Amen.
Rómverjabrævið 14:13 Rómverjabrævið
Latið okkum tí ikki longur døma hvør annan! Nei, fellið heldur tann dóm, at eingin má leggja ástoyt ella fellu fyri bróður sín!
Seinna Pætursbrævið 2:10 Seinna Pætursbrævið
– mest teimum, ið ganga eftir holdi í óreinari girnd og vanvirða harradømi. Frek eru tey og sjálvgóð, ikki rædd fyri at spotta dýrdir.
Jóhannes 3:16 Jóhannes
Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.
Seinna Pætursbrævið 3:9 Seinna Pætursbrævið
Harrin er ikki seinførur við lyftinum – tóat summi halda tað vera seinføri – nei, Hann er langmóðigur fyri tykkara skuld; tí Hann vil ikki, at nakar skal fortapast, men at øll skulu koma til umvending.
Sálmarnir 14:1 Sálmarnir
Til songmeistaran. Eftir Dávid. Dárin sigur í hjartanum: „Eingin Gud er!“ – Óndur, viðurstyggiligur er atburður teirra; eingin er, sum ger gott.
Markus 11:23 Markus
Sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, ið sigur við hetta fjallið: „Lyft teg upp og kasta teg í havið!“ og ivast ikki í hjartanum, men trýr, at tað verður, sum hann sigur, honum skal verða so.
Lukas 17:6 Lukas
Tá segði Harrin: „Høvdu tit trúgv sum sinnopskorn, so kundu tit sagt við hetta morberjatræ: „Rív teg upp við rót og planta teg í havið!“ – Og tað skuldi aktað tykkum.
Lukas 23:34 Lukas
Men Jesus segði: „Faðir, fyrigev teimum – teir vita ikki, hvat teir gera!“ Teir býttu nú klæði Hansara millum sín við lutakasti.
Jóhannes 3:17 Jóhannes
Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.
Jóhannes 10:10 Jóhannes
Tjóvurin kemur bert at stjala og drepa og forkoma; Eg eri komin, fyri at tey skulu hava lív og hava yvirflóð.
Jóhannes 14:6 Jóhannes
Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.
Ápostlasøgan 1:4 Ápostlasøgan
Meðan Hann nú var saman við teimum, gav Hann teimum tað boð, at teir skuldu ikki fara úr Jerusalem, men bíða eftir tí, sum Faðirin hevði lovað – „sum tit“, segði Hann, „hava hoyrt Meg tala um.
Ápostlasøgan 1:5 Ápostlasøgan
Tí Jóhannes doypti við vatni; men tit skulu verða doyptir í Heilaga Andanum, áðrenn nógvir dagar eru umlidnir.“