Símun Pætur

Matteus 16:18 Matteus

So sigi Eg eisini tær: Tú ert Pætur; og á hesum kletti skal Eg byggja samkomu Mína, og portur deyðaríkisins skulu ikki fáa vald á henni.

5

Jóhannes 21:7 Jóhannes

Lærisveinurin, ið Jesus elskaði, segði tá við Pætur: „Tað er Harrin!“ Táið Símun Pætur hoyrdi, at tað var Harrin, bant hann kyrtil sín um seg – tí hann var nakin – og leyp út í vatnið.

4

Táið teir høvdu etið, segði Jesus við Símun Pætur: „Símun, sonur Jóhannes, elskar tú Meg, meir enn hesir?“ Hann svaraði Honum: „Ja, Harri, Tú veitst, at eg havi Teg kæran!“ Tá segði Hann við hann: „Føð lomb Míni!“

4

Jóhannes 21:16 Jóhannes

Uppaftur segði Hann við hann, aðru ferð: „Símun, sonur Jóhannes, elskar tú Meg?“ Hann svaraði Honum: „Ja, Harri, Tú veitst, at eg havi Teg kæran!“ Tá segði Hann við hann: „Ver hirði hjá seyði Mínum!“

4

Jóhannes 21:17 Jóhannes

Hann segði triðju ferð við hann: „Símun, sonur Jóhannes, hevur tú Meg kæran?“ Pætur varð tungur, tí Hann triðju ferð segði við hann: „Hevur tú Meg kæran?“ og hann segði við Hann: „Harri, Tú veitst alt, Tú veitst, at eg havi Teg kæran!“ Tá segði Jesus við hann: „Føð seyð Mín!

4

Matteus 16:16 Matteus

Símun Pætur svaraði: „Tú ert Kristus, Sonur hins livandi Guds!“

3

Jóhannes 18:10 Jóhannes

Símun Pætur – sum hevði svørð – dró tað nú og høgdi til tænara høvuðsprestsins og hevði høgra oyrað av honum; tænarin æt Malkus.

3

Ápostlasøgan 2:38 Ápostlasøgan

Pætur svaraði teimum: „Vendið við, og ein og hvør tykkara lati seg doypa í navni Jesu Krists til fyrigeving syndanna! So skulu tit fáa gávu Heilaga Andans.

3

Fyrra Pætursbrævið 3:15 Fyrra Pætursbrævið

nei, halgið Harran Kristus í hjørtum tykkara, og verið altíð til reiðar at verja tykkum fyri einum og hvørjum, ið krevur tykkum til roknskap fyri vónina, sum í tykkum er – tó við spakføri og ótta

3

Matteus 4:19 Matteus

Hann segði tá við teir: „Fylgið Mær, so skal Eg gera tykkum til menniskjafiskimenn!“

2

Matteus 14:28 Matteus

Tá svaraði Pætur Honum: „Harri, er tað Tú, so sig við meg, at eg skal koma til Tín á vatninum!“

2

Matteus 16:21 Matteus

Frá teirri tíð byrjaði Jesus at gera lærisveinum Sínum kunnigt, at Hann skuldi fara til Jerusalem og líða nógv av hinum elstu og høvuðsprestunum og hinum skriftlærdu og verða dripin og rísa upp aftur triðja dagin.

2

Matteus 16:22 Matteus

Tá tók Pætur Hann burturfrá og fór at hava at Honum og segði: „Gud bjargi Tær, Harri! Aldri skal hetta henda Teg!“

2

Matteus 16:23 Matteus

Men Hann vendi Sær á og segði við Pætur: „Vík aftur um Meg, Satan! Tú ert Mær til ástoyt; tí tú hugsar ikki um tað, sum Gudi hoyrir til, men um tað, sum menniskjum hoyrir til!“

2

Lukas 22:31 Lukas

Símun, Símun! Satan vildi hava tykkum í vald sítt at sálda tykkum sum hveiti.

2

Lukas 22:32 Lukas

Men Eg bað fyri tær, at trúgv tín skal ikki svíkja; og táið tú einaferð vendir við, styrk tá brøður tínar!“

2

Lukas 22:33 Lukas

Tá segði hann við Hann: „Harri, eg eri til reiðar at fara við Tær, bæði í fangahús og í deyðan!“

2

Lukas 22:34 Lukas

Men Hann svaraði: „Pætur, Eg sigi tær: Hanin skal ikki gala í dag, fyrrenn tú tríggjar ferðir hevur noktað, at tú kennir Meg.“

2

Lukas 24:12 Lukas

Men Pætur reistist og leyp út til grøvina, og táið hann bukkaði seg niður, sá hann einki uttan línklæðini liggja har; hann fór tá aftur til hús í undran um tað, ið hent hevði.

2

Lukas 24:34 Lukas

„Tað er satt, at Harrin er risin upp – Hann er sæddur av Símuni!“

2

Jóhannes 1:42 Jóhannes

Hann hitti fyrst bróður sín, Símun, og segði við hann: „Vit hava funnið Messias“ (tað er útlagt: Kristus).

2

Jóhannes 14:6 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.

2

Galatiabrævið 1:18 Galatiabrævið

Seinni, trý ár eftir, fór eg niðan til Jerusalem at læra Kefas at kenna, og eg steðgaði hjá honum fimtan dagar.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:1 Fyrra Pætursbrævið

Pætur, ápostul Jesu Krists – til útlendingarnar í sundurspreiðing í Pontus, Galatia, Kappadokia, Asia og Bitýnia,

2

Fyrra Pætursbrævið 1:2 Fyrra Pætursbrævið

útvald eftir fyrivitan Guds Faðirs, í halgan Andans, til lýdni og ásletting við blóði Jesu Krists. Náði og friður falli tykkum margfalt í lut!

2

Fyrra Pætursbrævið 1:3 Fyrra Pætursbrævið

Lovaður veri Gud og Faðir Harra okkara Jesu Krists, sum eftir stóru miskunn Síni hevur endurføtt okkum til livandi vón við uppreisn Jesu Krists frá hinum deyðu

2

Fyrra Pætursbrævið 1:4 Fyrra Pætursbrævið

– til óforgeingiligan, ódálkaðan og ófølnandi arv, sum tykkum er goymdur í Himlunum,

2

Fyrra Pætursbrævið 1:5 Fyrra Pætursbrævið

tykkum, sum við kraft Guds eru varðveitt við trúgv til frelsu, sum er til reiðar at verða opinberað á síðstu tíð!

2

Fyrra Pætursbrævið 1:6 Fyrra Pætursbrævið

Í henni gleðast tit, um tit so nú stutta tíð – táið so skal vera – hava sorg í alskyns royndum,

2

Fyrra Pætursbrævið 1:7 Fyrra Pætursbrævið

fyri at roynda trúgv tykkara – sum er mangan dýrabarari enn hitt forgeingiliga gull – og tað verður tó roynt við eldi – kann finnast til rós, dýrd og heiður í opinbering Jesu Krists.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:8 Fyrra Pætursbrævið

Hann elska tit, tóat tit hava ikki sæð Hann; og tóat tit nú ikki síggja, men trúgva, gleðast tit í Honum við ósigiligari og dýrmettari gleði

2

Fyrra Pætursbrævið 1:9 Fyrra Pætursbrævið

og náa málið fyri trúgv tykkara – frelsu sálanna.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:10 Fyrra Pætursbrævið

Um hesa frelsu var tað, profetar granskaðu og rannsakaðu, teir, sum profeteraðu um náðina, ið tit skuldu fáa.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:11 Fyrra Pætursbrævið

Teir granskaðu, hvør ella hvussu tíðin var, ið Andi Kristusar, sum í teimum var, vísti á, táið Hann frammanundan vitnaði um líðingar Kristusar og dýrdina aftaná.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:12 Fyrra Pætursbrævið

Og teimum varð opinberað, at tað var ikki sær sjálvum, men okkum, teir tæntu við hesum, sum nú er tykkum boðað við teimum, ið hava kunngjørt tykkum evangeliið í Heilaga Andanum, sum sendur varð av Himli – hesum, sum einglar tráa eftir at skoða inn í.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:13 Fyrra Pætursbrævið

Gyrðið tí lendar sinnis tykkara, verið edrú, og setið heilt og fult vón tykkara til náðina, sum tykkum veitist í opinbering Jesu Krists!

2

Fyrra Pætursbrævið 1:14 Fyrra Pætursbrævið

Sum lýðin børn skulu tit ikki skikka tykkum eins og áður, táið tit livdu eftir lystunum, tí tit vistu ikki betur.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:15 Fyrra Pætursbrævið

Nei, eftir hinum Heilaga, sum kallaði tykkum, skulu eisini tit verða heilag í øllum atburði tykkara;

2

Fyrra Pætursbrævið 1:16 Fyrra Pætursbrævið

tí skrivað er: „Tit skulu vera heilag, tí Eg eri heilagur.“

2

Fyrra Pætursbrævið 1:17 Fyrra Pætursbrævið

Táið tit ákalla Hann sum Faðir, ið dømir uttan at gera mannamun, eftir verki hvørs eins, so livið í ótta útlegdartíð tykkara!

2

Fyrra Pætursbrævið 1:18 Fyrra Pætursbrævið

Tit vita jú, at tað var ikki við tí, sum forgeingiligt er – silvuri ella gulli – tit vórðu leyskeypt frá dáraatburði tykkara, sum arvaður var frá fedrunum.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:19 Fyrra Pætursbrævið

Nei, tað var við dýra blóði Kristusar – sum av lýtaleysum og ódálkaðum lambi –

2

Fyrra Pætursbrævið 1:20 Fyrra Pætursbrævið

Hansara, sum kendur var frammanundan, áðrenn heimurin varð grundaður, men varð opinberaður við enda tíðanna fyri tykkara skuld,

2

Fyrra Pætursbrævið 1:21 Fyrra Pætursbrævið

sum við Honum trúgva á Gud, ið reisti Hann upp frá hinum deyðu og gav Honum dýrd – so at trúgv tykkara er eisini vón til Gud.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:22 Fyrra Pætursbrævið

Eftir at hava reinsað sálir tykkara í lýdni fyri sannleikanum til bróðurkærleika, sum ikki bert er eiti – havið brennandi kærleika hvør til annan av reinum hjarta –

2

Fyrra Pætursbrævið 1:23 Fyrra Pætursbrævið

tit, sum endurfødd eru, ikki av forgeingiligum sáði, men óforgeingiligum, við orði Guds, sum livir og varir!

2

Fyrra Pætursbrævið 1:24 Fyrra Pætursbrævið

Tí alt kjøt er sum gras, og øll dýrd tess sum blóma grassins; grasið følnar, og blóma tess fellur av;

2

Fyrra Pætursbrævið 1:25 Fyrra Pætursbrævið

men orð Harrans verður í allar ævir. – Og hetta er orðið, sum tykkum er kunngjørt við evangeliinum.

2

Versir