seinasta nátturðaborðið

Markus 14:18 Markus

Meðan teir sótu til borðs og ótu, segði Jesus: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Ein tykkara – ein, sum etur við Mær – fer at svíkja Meg!“

6

Markus 14:19 Markus

Tá vórðu teir tungir og søgdu við Hann, ein fyri og annar eftir: „Tað er tó ikki eg?“

6

Markus 14:20 Markus

Hann segði við teir: „Ein av hinum tólv, hann, sum dyppar í fatið við Mær.

6

Markus 14:21 Markus

Víst fer Menniskjasonurin burtur, sum skrivað er um Hann; men vei tí menniskja, sum Menniskjasonurin verður svikin við! Tað hevði verið tí menniskja gott, um tað aldri var føtt.“

6

Markus 14:22 Markus

Meðan teir nú ótu, tók Hann breyð, signaði og breyt tað, gav teimum tað og segði: „Takið hetta! Hetta er likam Mítt.“

6

Markus 14:23 Markus

So tók Hann kalik, takkaði og gav teimum hann; og teir drukku allir av honum.

6

Markus 14:24 Markus

Og Hann segði við teir: „Hetta er blóð Mítt, sáttmálablóðið, ið úthelt verður fyri mong.

6

Markus 14:25 Markus

Sanniliga, sigi Eg tykkum: Eg skal ongantíð aftur drekka av ávøksti víntræsins, inntil tann dag Eg skal drekka hann nýggjan í ríki Guds.“

6

Markus 14:26 Markus

Táið teir nú høvdu sungið lovsongin, fóru teir út til Oljufjallið.

6

Lukas 22:7 Lukas

So kom dagurin í hinum ósúrgaðu breyðunum, táið páskalambið skuldi verða dripið.

6

Lukas 22:8 Lukas

Tá sendi Hann Pætur og Jóhannes avstað og segði: „Farið og gerið okkum páskalambið til, so vit kunnu eta tað!“

6

Lukas 22:9 Lukas

Teir spurdu Hann: „Hvar vilt Tú, at vit skulu gera tað til?“

6

Lukas 22:10 Lukas

Hann svaraði teimum: „Táið tit koma inn í staðin, skal maður, ið ber vatnkrukku, møta tykkum; fylgið honum til húsið, sum hann fer inn í,

6

Lukas 22:11 Lukas

og sigið við húsbóndan í húsinum: „Meistarin sigur: „Hvar er herbergið, sum Eg kann eta páskalambið í við lærisveinum Mínum?““

6

Lukas 22:12 Lukas

So skal hann vísa tykkum stóran sal, til reiðar at halda máltíð í; har skulu tit gera tað til.“

6

Lukas 22:13 Lukas

Teir fóru tá avstað og funnu tað so, sum Hann hevði sagt teimum; og teir gjørdu páskalambið til.

6

Lukas 22:14 Lukas

Táið so tímin kom, settist Hann til borðs, og ápostlarnir við Honum.

6

Lukas 22:15 Lukas

Hann segði við teir: „Mær hevur hjartaliga longst eftir at eta hetta páskalamb við tykkum, áðrenn Eg líði.

6

Lukas 22:16 Lukas

Tí Eg sigi tykkum: Eg skal aldri aftur eta tað, fyrrenn tað er vorðið fullkomið í ríki Guds.“

6

Lukas 22:17 Lukas

Hann tók nú kalik, takkaði og segði: „Takið hetta og býtið tað millum tykkara!

6

Lukas 22:18 Lukas

Tí Eg sigi tykkum: Frá hesi stund skal Eg ikki drekka av ávøksti víntræsins, fyrrenn ríki Guds kemur.“

6

Lukas 22:23 Lukas

Tá fóru teir at tala hvør við annan um, hvør teirra tað tó mundi vera, sum skuldi gera hetta.

6

Lukas 22:24 Lukas

Eisini varð træta millum teirra um, hvør teirra ið skuldi verða roknaður størstur.

6

Lukas 22:25 Lukas

Tá segði Hann við teir: „Kongar tjóðanna valda yvir teimum, og teir, ið lata tær kenna vald sítt, kallast vælgerðamenn.

6

Lukas 22:26 Lukas

Men ikki so hjá tykkum; nei, hin størsti av tykkum – hann veri sum hin yngsti, og hin hægsti sum tann, ið tænir!

6

Lukas 22:27 Lukas

Tí hvør er størri, tann, ið situr til borðs, ella tann, ið tænir! Er tað ikki tann, ið situr til borðs! Men Eg eri millum tykkara sum tann, ið tænir.

6

Lukas 22:28 Lukas

Men tit eru teir, ið hava hildið út við Mær í freistingum Mínum;

6

Lukas 22:29 Lukas

og Eg lati tykkum ríkið, eins og Faðir Mín hevur latið Mær tað,

6

Lukas 22:30 Lukas

so tit skulu eta og drekka við borð Mítt í ríki Mínum og sita í hásætum og døma hinar tólv ættir Ísraels.

6

Lukas 22:31 Lukas

Símun, Símun! Satan vildi hava tykkum í vald sítt at sálda tykkum sum hveiti.

6

Lukas 22:32 Lukas

Men Eg bað fyri tær, at trúgv tín skal ikki svíkja; og táið tú einaferð vendir við, styrk tá brøður tínar!“

6

Lukas 22:33 Lukas

Tá segði hann við Hann: „Harri, eg eri til reiðar at fara við Tær, bæði í fangahús og í deyðan!“

6

Lukas 22:34 Lukas

Men Hann svaraði: „Pætur, Eg sigi tær: Hanin skal ikki gala í dag, fyrrenn tú tríggjar ferðir hevur noktað, at tú kennir Meg.“

6

Lukas 22:35 Lukas

So segði Hann við teir: „Táið Eg sendi tykkum út uttan pung, tasku og skógvar, fattaðist tykkum tá nakað?“ Teir svaraðu: „Nei, einki!“

6

Lukas 22:36 Lukas

Hann segði við teir: „Men nú – tann, ið hevur pung, taki hann við, somuleiðis tasku, og tann, ið einki svørð hevur, selji kappa sín og keypi sær eitt!

6

Lukas 22:37 Lukas

Tí Eg sigi tykkum, at tað, ið skrivað er, má ganga út við Mær, hetta: „Hann varð roknaður millum lógloysingar.“ Tí tað, ið sagt er um Meg, er at enda.“

6

Lukas 22:38 Lukas

Tá søgdu teir: „Harri, hygg, her eru tvey svørð!“ Hann svaraði teimum: „Tað er nóg mikið.“

6

Fyrra Korintbrævið 11:23 Fyrra Korintbrævið

Tí eg havi fingið frá Harranum tað, sum eg eisini havi lært tykkum: Ta náttina ið Harrin Jesus varð svikin, tók Hann breyð,

5

Fyrra Korintbrævið 11:24 Fyrra Korintbrævið

takkaði, breyt tað og segði: „Hetta er likam Mítt, sum givið verður fyri tykkum; gerið hetta til minni um Meg!“

5

Fyrra Korintbrævið 11:25 Fyrra Korintbrævið

Somuleiðis tók Hann eisini kalikin – eftir kvøldmáltíðina – og segði: „Hesin kalikur er hin nýggi sáttmálin í blóði Mínum; gerið hetta, so ofta sum tit drekka tað, til minni um Meg!“

5

Lukas 22:19 Lukas

So tók Hann breyð, takkaði og breyt tað, gav teimum og segði: „Hetta er likam Mítt, sum verður givið fyri tykkum; gerið hetta til minni um Meg!“

4

Lukas 22:20 Lukas

Somuleiðis tók Hann eisini kalikin aftan á kvøldmáltíðina og segði: „Hesin kalikur er hin nýggi sáttmálin í blóði Mínum, sum verður úthelt fyri tykkum.

4

Lukas 22:21 Lukas

Men hond hansara, sum svíkur Meg, er við Mær á borðinum.

4

Lukas 22:22 Lukas

Tí víst fer Menniskjasonurin burtur, soleiðis sum avgjørt er; men vei tí menniskja, sum Hann verður svikin við!“

4

Matteus 26:26 Matteus

Meðan teir nú ótu, tók Jesus breyð, signaði og breyt tað, gav lærisveinunum tað og segði: „Takið, etið! Hetta er likam Mítt.“

2

Jóhannes 6:53 Jóhannes

Jesus segði tí við teir: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Eta tit ikki hold Menniskjasonarins, og drekka tit ikki blóð Hansara, hava tit ikki lív í tykkum.

2

Jóhannes 6:54 Jóhannes

Tann, ið etur hold Mítt og drekkur blóð Mítt, hevur ævigt lív, og Eg skal reisa hann upp síðsta dag.

2

Jóhannes 6:55 Jóhannes

Tí hold Mítt er av sonnum matur, og blóð Mítt er av sonnum drekka.

2

Jóhannes 6:56 Jóhannes

Tann, ið etur hold Mítt og drekkur blóð Mítt, verður í Mær, og Eg verði í honum.

2

Jóhannes 6:57 Jóhannes

Eins og hin livandi Faðirin sendi Meg, og Eg livi við Faðirinum, so skal eisini tann, ið etur Meg, liva við Mær.

2