Sául

12 versir um "Sául"

Versir

Síða 1 av 1
Fyrra Sámuelsbók 9:2 Fyrra Sámuelsbók

Hann hevði son, ið æt Saul, prúðan og vakran; eingin av Ísraelsmonnum var vakrari enn hann; hann var høvdið hægri enn alt fólkið.

5
Fyrra Sámuelsbók 13:11 Fyrra Sámuelsbók

Tá segði Sámuel: „Hvat hevur tú gjørt!“ Saul svaraði: „Eg sá, at fólkið spjaddist og fór frá mær; men tú komst ikki ta ásettu tíðina, og Filistarar savnaðust saman við Mikmas;

4
Fyrra Sámuelsbók 13:12 Fyrra Sámuelsbók

so hugsaði eg: „Nú leggja Filistarar á meg í Gilgal, og eg havi ikki blíðkað HARRAN enn!“ – Tá tók eg mót í meg og ofraði brenniofrið.“

4
Fyrra Sámuelsbók 13:13 Fyrra Sámuelsbók

Sámuel segði við Saul: „Tú hevur borið teg at sum ein dári! Hevði tú hildið boðið, ið HARRIN Gud tín gav tær, so hevði HARRIN nú grundfest kongadømi títt yvir Ísrael til ævigar tíðir.

4
Fyrra Sámuelsbók 13:14 Fyrra Sámuelsbók

Men nú skal kongadømi títt ikki verða standandi; HARRIN hevur valt Sær út mann eftir hjarta Sínum, og hann hevur HARRIN kallað til høvdinga yvir fólki Sínum – við tað at tú hevur ikki hildið tað, ið HARRIN beyð tær!“

4
Ápostlasøgan 9:1 Ápostlasøgan

Men Saul froysti við sama lagi hóttur og morð móti lærisveinum Harrans. Hann fór til høvuðsprestin

4
Ápostlasøgan 9:2 Ápostlasøgan

og bað hann um brøv til Damaskus, til sýnagogurnar har, fyri at, um hann fann nøkur, menn ella kvinnur, sum hoyrdu til vegin*, hann tá kundi føra tey bundin til Jerusalem.

4
Ápostlasøgan 9:3 Ápostlasøgan

Men meðan hann var á veg og var komin nær til Damaskus, skein knappliga ljós av himli um hann,

4
Ápostlasøgan 9:4 Ápostlasøgan

og hann fall til jarðar og hoyrdi rødd, ið segði við hann: „Saul, Saul! Hví søkir tú at Mær?“

4
Ápostlasøgan 9:5 Ápostlasøgan

Tá segði hann: „Hvør ert Tú, Harri?“ Hann svaraði: „Eg eri Jesus, Hann, sum tú søkir at.

4
Ápostlasøgan 9:6 Ápostlasøgan

Men reis teg og far inn í staðin, so skal verða sagt tær, hvat tú skalt gera!“

4
Fyrra Timoteusarbrævið 5:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Men hevur onkur ikki umsorgan fyri sínum egnu og fyrst og fremst fyri húsfólki sínum – hann hevur avnoktað trúnna og er verri enn ein vantrúgvandi.

3